ACOURRE (1. g. b.), s. f.

Transcription

ACOURRE (1. g. b.), s. f.
ACOUNSEIA
ACOUNSEIA, ACOUSáÌEIA (1.), ACOUNSEJA,
ACOUNSELHA, ACOCSSELHA (g.), (rom. aconselhar, acoselhar, cat. aconsellar, esp. aconv. a; Conseiller, v. counseia.
Acounseia cadun, acò 's tout moun oufici.
ACOURAJA, ACOURATJA (1.), ACOURATGI
(g.), (rom. acoratjar), x. a. Encourager, v.
encoura, encouraja, afeciouna.
sejar),
p.
Fasèn pas uno
fes
ço
de
S'acounseia,
v. r.
Holo
a.
Qui
e
au
gembloux.
Prendre conseil.
Acounseia, acounselhat (1. g.), ado, part, et
adj. Conseillé, ée, de bon conseil, prudent,
ente, sensé, ée. R. à, counsèu.
Acounsenti, v. counsenti ; acounsoula, v.
eounsoula ; acounsounmi, v. encounsoumi.
acounta, acünta, encunta (rom. acuntar, acomtar, acontar), v. a. Publier, an¬
noncer publiquement,
publier les bans d'un
mariage, v. cricla, aficlia.
Acontc, ontes, onto, ountan, ountas, onton, ou (m.) acuènti, uentes, uento, untan,
untas, uenton.
publié
son
mariage. R.
à, counta.
licndre content,
acountenta, v. a.
tenter,
v.
con¬
countenta.
Pèr leis acountenta
pouédirènfa de tròu.
S'acountenta,
v. r.
Se contenter,
se
satis¬
En s'acountentant de n'en rire.
m.
ado,
bourrelly.
part. Contenté, ée. R. à,
countènt.
Acoupla,
acoubla ; acoupta, v. acouida.
(s'), s'acouqueli, s'encouSegrumeler, v. agroumela, cou-
v.
acouquela
queli, y. r.
queleja.
Acouquela, acouquelit (1.), ado, ido, part, et
adj. Grumeleux, euse; mal arrangé, mal ha¬
billé, ée. R. à, couqu'eu.
acouquina, acouquixi (cat. acuquinar,
esp. acoquinar), v. a. Acoquiner, y. acoucari, agourrini, atruanda.
S'acouquina, s'ACouQumr, y. r. S'acoquiner.
Oh ! pièi, qu'es aquesto vidasso
Pèr que tant nous li acouquinen
a.
Acouquini,
R. à,
crousillat.
crousillat.
acoura
(rom. cat.
esp. acorar, it. accoFaire défaillir, transir, v.
transi ; défaillir, suffoquer, y. abauti, relenqui, cor-fali ; écœurer, y. descoura ; encou¬
rager, en Dauphiné, y. acouraja.
Acore, ores, oro, ouran, ouras, oron, ou
v, a. et n.
(m.) acouòri,
acourba,
v.
y. r.
Se courber,
bais¬
se
courba, agrouvassa.
tems que m'acourbaiss'abi.
y.
j.
R.
acourba, baissa ou acouvassa.
ACÒURCHI, EXCÓURCH1, ESCÓÜRCHI (m.),
(port, escorço), s. m. Raccourci, accourcissement, chemin de traverse, v. courcho.
Prene l'acóurchi, prendre le chemin le
plus court ; d'aqui se gagno d'acòurchi,
par là le chemin est plus court; lis acòurchi
endarrèiron, les chemins de travèrse font
perdre du temps.
prov. L'acóurchi dóu fraire Dubois : pèr ana à
drecho, passavo à gaucho.
Au, pèr d'acóurchi, patuscla.
g.
(1.), ido, part, et adj.
Accourci, raccourci, ie ; abrégé, ée.
acourchit
maufatan venié d'èstre escourchi.
sicard.
(m.), a(rh.), (rom. accursament,
accorciamento, esp. acortamiento), s. m.
courchissamex
e
jasmin.
lou boun Dieu l'escoro de
soun
bras.
id.
acouro.
acourage, AcoüRÀGi (m.), s. m. t. de mar.
Accorage, action d'accorer, d'étayer. R. acoura.
Accordoir, outil de lu¬
acourdage, acourdàgi
d'accorder
clause,
v.
les
(m.),
instruments ;
s. m.
Action
arrangement,
arrenjamen.
De-que te fai lou coumeirage
Dis acourdage mau en trin?
teuchet.
de
m.
R. acourda.
acourdaio, acourdalhos (1. g. b.), s. f.
Accordailles, fiançailles, v. fçrmaio, fianço.
Quouro uno acourdaio es tant proumto.
truc y.
m.
id.
R. acourda.
acouroaire, arello, airo
(cat. esp. acordador, it. accordatore), s. Celui, celle
qui accorde ; médiateur, pacificateur, trice ;
accordeur d'instruments de musique ; Lacordaire, nom de fam. mérid. R. acourda.
acourdamen (rom. acordamen, cat. acordament, esp. acorclamiento, it. accorcia¬
mento), s. m. Traité, arrangement, v. acord.
Acourdamen
e
grand
di dos part.
gau
isclo
d'or.
R. acourda.
acourdaa'ço, ACOURDÀxci (d.), (rom. cat.
acordansa, esp. acorclanza, port, acorclança,
it. accorclansa), s. f. Accord, harmonie, consonnance, y. assounanço.
Lou brut dóu martòu
picant
en
acourdanço.
l. roumieux.
R. acourda.
(rom. acordant, acoracordante, it. ac¬
cordantç), adj. Accordant, ante, v. assouesp.
nant.
Cantats, cantats touts
D'acourdanto vouts.
v. acour¬
chi.
salettes.
a. de
R. acourda.
L'aloungamen
l'acourchimen dóu service.
o
acourwatiéu, ivo (rom. acorclatiu, iva),
adj. Qui sert à accorder, qui accorde ou qui
arm. prouv.
R. acourchi.
ACOURCHO,
ESCOURCHO
s'accorde. R. acourda.
(niç.),
COURCHO
plus court ;
(esp. escorzo), s. f. Chemin lé
abrégé, v. acourchi.
Camin cl'acourcho, chemin de traverse
prene d'acourcho, prendre un raccourci.
Aquel carrairùu dèu èstre
a.
uno
;
acourcho.
escourcholo,
,
(du fr.), s. m. Accordéon, ins¬
musique. R. acourda.
acouro, acoulo (rom. acora, lat. anchora), s. f. t. de mar. Accore, étai; contre¬
fort, v. ancoulo ; pour quand, v. quouro.
acourdeox
trument de
acourouca, acourouta, courrouta,
courouca, v. n. Glousser, en Languedoc, v.
arnavielle.
escrou-
(s'), v. r. Être attaqué
les bruches, se vermouler ; tomber dans la
décrépitude, vieillir, v. acarcaveli.
par
Acourcoussouni
,
acourcoussounit
(1.),
ido,
part, et adj. Véreux, euse ; cassé de vieillesse.
R. à, courcoussoun.
ACOURDA (rom. cat. esp. port, acordar, it.
accordare), v. a. et n. Accorder; se mettre
d'accord
ça,
crous.
j.
grando
R. acourda.
acourdadou, s. m.
thier. R. acourda.
clouca, clussi,
acoucourovca.
Acourouque,
La
ques, co, can, cas, con.
galino acourouco.
p.
ACOURCOUSSOUIXI
Acoura, acourat (1.), ado, part, et adj. Dé¬
faillant, suffoquant, ante, transi, ie.
Lou fre l'a acoura, le froid l'a saisi, lui a
serré le cœur; mau acourat (g.), écœuré, in¬
digné. R. à, cor.
acoura, escoura (g.), y. a. t. de mar.
Accorer, étayer, y.ancoula, coûta ; soutenir,
protéger, y. apara.
Pèr escoura la
(rom. acorcladamen, cat.
acourdadamen
acordaclament, esp. port, acorcladamente,
it. accordatamente), adv. De concert, unani-
dan, cat. acordant,
cholo, s. f. Petit accourcissement, v. escourcliiero ; chiche, y. escarsello. R. acourcho.
Soun indiferènci m'acouero.
(b. lat. accordabilis), adj. Accordable.
R. acourda.
acourdaxt, axto
gaut.
R. à, court.
acourchimen, acourchiss1men
it.
farés ploure.
Maire, faguen leis acourdaio.
courci, y. abraca, abrèuja, racourchi; déca¬
piter, v. còu-trenca.
Acourchisse, isses, is, issèn, issès, isson,
ou acourche, ches, cho, clian, chas, chon.
Acourchi de camin, prendre le chemin le
plus court ; acourchi la vido, abréger la vie ;
l'on acourcho p'er aqui, on accourcit par là.
S'acourchi, s'acourcha, v. r. Se raccourcir;
prendre le plus court chemin.
Li jour s'acourchisson ou s'escourchon,
les jours s'accourcissent.
acourcholo
zerbin.
j.
apuo
lambert.
excourchi, escoürchi (m.),
acrouchi, acour si (g.), acourcha (1), escourcha, escourta, acoursa (lim.), escoursa, escoursi(b. lim.), (rom. acorchar,
cat. accursar, esp. acortar, it. accorciare),
v. a. Accourcir, raccourcir ; peindre en rac¬
Acourchi,
e
Acourda, acourdat (1.), ado, part, et adj.
Accordé ; fiancé, ée.
Ami acourda, ami de cœur. IL à, cor.
acourd vble, acourdapue
(1.), ai'.l.o,
ment.
castela.
R. acourcha.
Aquelo paraulo m'acouero.
11.
Querci,
Dins lou
oueres, ouero, ouran, ouras,
oueron.
Es
encourajant;
Accourcissement, raccourcissement,
couquin.
acour, s. m. Locution dauphinoise :
Si l'on n'i mete acour, si l'on n'y met re¬
mède. R. acòurchi.
rare),
(s'),
ACOURBAissA
ser, en
j.-b.
ido,
a.
prouv.
courba.
Un paure
?
part, et adj. Acoquiné, ée.
acouquinido à gaubeja lou mounde.
L'errour
;
dis, tout acordo.
noun
S'accorder; concorder.
Noun risques drech en pleidejant :
Perde pulèu en t'acourdant.
—
acòurchi,
yestrepain.
faire.
Acountenta,
v.
y. r.
Acourdas-vous
prov.
R. acourchi.
T'en cal acountenta, coumo fan à la guerro.
l.
acourajant,
;
courrai, courrau
v.
s.
serre.
r.
encourajamen
acoural,
Quau rèn
prov.
S'acourda,
acourajant.
en
S'acouraja, v. r. Prendre du courage.
Acouraja, acouratjat (1.), ado, part, et adj.
Encouragé, ée. R. à, courage.
Acourajaire, v. encourajaire ; acourajamen,
y.
pègo es l'auelho
loup va e s'acousselho.
L'an acunta, on a
counsoulant,
arm.
qu'acounseiaii cent.
p.
prov.
En
barbe.
27
ACOURRE
—
sur
les articles d'un
aproudoula.
mariage,
v.
fian¬
Acorde, ordes, ordo, ourdan, ourdas,
ordon, ou (m.) acoucrdi, ouerdes, ouerdo,
ourdan, ourdas, ouerdon.
Acorclo, accorde, commandement à l'équi¬
page pour voguer ensemble; acourda 'n viouloun, accorder un violon.
de
gembloux.
S'acourouca, s'acourrouta (esp. aclocarse,
acurrucarse), v. r. S'abriter par un mauvais
temps. R. à, clouco.
Acourral, acourrau, v. courrai, courrau.
acourre, acouri (1.), (rom. cat. acorrc,
acorrer, port. esp. accorrcr, it. accorrere,
lat. accurrere), v. n. Accourir, v. courra.
Se conj. comme courre.
Pèr vous vèire, en Prouvènço acourre, o mis ami.
g.
Acouris de pertout
b.-wyse.
pèr viire de plus près.
jourdan.
Acourron eici
chasque jour.
h.
S'acourre,
v. r.
morel.
Aller jusqu'à, en Dauphiné.