ACOURRE (1. g. b.), s. f.
Transcription
ACOURRE (1. g. b.), s. f.
ACOUNSEIA ACOUNSEIA, ACOUSáÌEIA (1.), ACOUNSEJA, ACOUNSELHA, ACOCSSELHA (g.), (rom. aconselhar, acoselhar, cat. aconsellar, esp. aconv. a; Conseiller, v. counseia. Acounseia cadun, acò 's tout moun oufici. ACOURAJA, ACOURATJA (1.), ACOURATGI (g.), (rom. acoratjar), x. a. Encourager, v. encoura, encouraja, afeciouna. sejar), p. Fasèn pas uno fes ço de S'acounseia, v. r. Holo a. Qui e au gembloux. Prendre conseil. Acounseia, acounselhat (1. g.), ado, part, et adj. Conseillé, ée, de bon conseil, prudent, ente, sensé, ée. R. à, counsèu. Acounsenti, v. counsenti ; acounsoula, v. eounsoula ; acounsounmi, v. encounsoumi. acounta, acünta, encunta (rom. acuntar, acomtar, acontar), v. a. Publier, an¬ noncer publiquement, publier les bans d'un mariage, v. cricla, aficlia. Acontc, ontes, onto, ountan, ountas, onton, ou (m.) acuènti, uentes, uento, untan, untas, uenton. publié son mariage. R. à, counta. licndre content, acountenta, v. a. tenter, v. con¬ countenta. Pèr leis acountenta pouédirènfa de tròu. S'acountenta, v. r. Se contenter, se satis¬ En s'acountentant de n'en rire. m. ado, bourrelly. part. Contenté, ée. R. à, countènt. Acoupla, acoubla ; acoupta, v. acouida. (s'), s'acouqueli, s'encouSegrumeler, v. agroumela, cou- v. acouquela queli, y. r. queleja. Acouquela, acouquelit (1.), ado, ido, part, et adj. Grumeleux, euse; mal arrangé, mal ha¬ billé, ée. R. à, couqu'eu. acouquina, acouquixi (cat. acuquinar, esp. acoquinar), v. a. Acoquiner, y. acoucari, agourrini, atruanda. S'acouquina, s'ACouQumr, y. r. S'acoquiner. Oh ! pièi, qu'es aquesto vidasso Pèr que tant nous li acouquinen a. Acouquini, R. à, crousillat. crousillat. acoura (rom. cat. esp. acorar, it. accoFaire défaillir, transir, v. transi ; défaillir, suffoquer, y. abauti, relenqui, cor-fali ; écœurer, y. descoura ; encou¬ rager, en Dauphiné, y. acouraja. Acore, ores, oro, ouran, ouras, oron, ou v, a. et n. (m.) acouòri, acourba, v. y. r. Se courber, bais¬ se courba, agrouvassa. tems que m'acourbaiss'abi. y. j. R. acourba, baissa ou acouvassa. ACÒURCHI, EXCÓURCH1, ESCÓÜRCHI (m.), (port, escorço), s. m. Raccourci, accourcissement, chemin de traverse, v. courcho. Prene l'acóurchi, prendre le chemin le plus court ; d'aqui se gagno d'acòurchi, par là le chemin est plus court; lis acòurchi endarrèiron, les chemins de travèrse font perdre du temps. prov. L'acóurchi dóu fraire Dubois : pèr ana à drecho, passavo à gaucho. Au, pèr d'acóurchi, patuscla. g. (1.), ido, part, et adj. Accourci, raccourci, ie ; abrégé, ée. acourchit maufatan venié d'èstre escourchi. sicard. (m.), a(rh.), (rom. accursament, accorciamento, esp. acortamiento), s. m. courchissamex e jasmin. lou boun Dieu l'escoro de soun bras. id. acouro. acourage, AcoüRÀGi (m.), s. m. t. de mar. Accorage, action d'accorer, d'étayer. R. acoura. Accordoir, outil de lu¬ acourdage, acourdàgi d'accorder clause, v. les (m.), instruments ; s. m. Action arrangement, arrenjamen. De-que te fai lou coumeirage Dis acourdage mau en trin? teuchet. de m. R. acourda. acourdaio, acourdalhos (1. g. b.), s. f. Accordailles, fiançailles, v. fçrmaio, fianço. Quouro uno acourdaio es tant proumto. truc y. m. id. R. acourda. acouroaire, arello, airo (cat. esp. acordador, it. accordatore), s. Celui, celle qui accorde ; médiateur, pacificateur, trice ; accordeur d'instruments de musique ; Lacordaire, nom de fam. mérid. R. acourda. acourdamen (rom. acordamen, cat. acordament, esp. acorclamiento, it. accorcia¬ mento), s. m. Traité, arrangement, v. acord. Acourdamen e grand di dos part. gau isclo d'or. R. acourda. acourdaa'ço, ACOURDÀxci (d.), (rom. cat. acordansa, esp. acorclanza, port, acorclança, it. accorclansa), s. f. Accord, harmonie, consonnance, y. assounanço. Lou brut dóu martòu picant en acourdanço. l. roumieux. R. acourda. (rom. acordant, acoracordante, it. ac¬ cordantç), adj. Accordant, ante, v. assouesp. nant. Cantats, cantats touts D'acourdanto vouts. v. acour¬ chi. salettes. a. de R. acourda. L'aloungamen l'acourchimen dóu service. o acourwatiéu, ivo (rom. acorclatiu, iva), adj. Qui sert à accorder, qui accorde ou qui arm. prouv. R. acourchi. ACOURCHO, ESCOURCHO s'accorde. R. acourda. (niç.), COURCHO plus court ; (esp. escorzo), s. f. Chemin lé abrégé, v. acourchi. Camin cl'acourcho, chemin de traverse prene d'acourcho, prendre un raccourci. Aquel carrairùu dèu èstre a. uno ; acourcho. escourcholo, , (du fr.), s. m. Accordéon, ins¬ musique. R. acourda. acouro, acoulo (rom. acora, lat. anchora), s. f. t. de mar. Accore, étai; contre¬ fort, v. ancoulo ; pour quand, v. quouro. acourdeox trument de acourouca, acourouta, courrouta, courouca, v. n. Glousser, en Languedoc, v. arnavielle. escrou- (s'), v. r. Être attaqué les bruches, se vermouler ; tomber dans la décrépitude, vieillir, v. acarcaveli. par Acourcoussouni , acourcoussounit (1.), ido, part, et adj. Véreux, euse ; cassé de vieillesse. R. à, courcoussoun. ACOURDA (rom. cat. esp. port, acordar, it. accordare), v. a. et n. Accorder; se mettre d'accord ça, crous. j. grando R. acourda. acourdadou, s. m. thier. R. acourda. clouca, clussi, acoucourovca. Acourouque, La ques, co, can, cas, con. galino acourouco. p. ACOURCOUSSOUIXI Acoura, acourat (1.), ado, part, et adj. Dé¬ faillant, suffoquant, ante, transi, ie. Lou fre l'a acoura, le froid l'a saisi, lui a serré le cœur; mau acourat (g.), écœuré, in¬ digné. R. à, cor. acoura, escoura (g.), y. a. t. de mar. Accorer, étayer, y.ancoula, coûta ; soutenir, protéger, y. apara. Pèr escoura la (rom. acorcladamen, cat. acourdadamen acordaclament, esp. port, acorcladamente, it. accordatamente), adv. De concert, unani- dan, cat. acordant, cholo, s. f. Petit accourcissement, v. escourcliiero ; chiche, y. escarsello. R. acourcho. Soun indiferènci m'acouero. (b. lat. accordabilis), adj. Accordable. R. acourda. acourdaxt, axto gaut. R. à, court. acourchimen, acourchiss1men it. farés ploure. Maire, faguen leis acourdaio. courci, y. abraca, abrèuja, racourchi; déca¬ piter, v. còu-trenca. Acourchisse, isses, is, issèn, issès, isson, ou acourche, ches, cho, clian, chas, chon. Acourchi de camin, prendre le chemin le plus court ; acourchi la vido, abréger la vie ; l'on acourcho p'er aqui, on accourcit par là. S'acourchi, s'acourcha, v. r. Se raccourcir; prendre le plus court chemin. Li jour s'acourchisson ou s'escourchon, les jours s'accourcissent. acourcholo zerbin. j. apuo lambert. excourchi, escoürchi (m.), acrouchi, acour si (g.), acourcha (1), escourcha, escourta, acoursa (lim.), escoursa, escoursi(b. lim.), (rom. acorchar, cat. accursar, esp. acortar, it. accorciare), v. a. Accourcir, raccourcir ; peindre en rac¬ Acourchi, e Acourda, acourdat (1.), ado, part, et adj. Accordé ; fiancé, ée. Ami acourda, ami de cœur. IL à, cor. acourd vble, acourdapue (1.), ai'.l.o, ment. castela. R. acourcha. Aquelo paraulo m'acouero. 11. Querci, Dins lou oueres, ouero, ouran, ouras, oueron. Es encourajant; Accourcissement, raccourcissement, couquin. acour, s. m. Locution dauphinoise : Si l'on n'i mete acour, si l'on n'y met re¬ mède. R. acòurchi. rare), (s'), ACOURBAissA ser, en j.-b. ido, a. prouv. courba. Un paure ? part, et adj. Acoquiné, ée. acouquinido à gaubeja lou mounde. L'errour ; dis, tout acordo. noun S'accorder; concorder. Noun risques drech en pleidejant : Perde pulèu en t'acourdant. — acòurchi, yestrepain. faire. Acountenta, v. y. r. Acourdas-vous prov. R. acourchi. T'en cal acountenta, coumo fan à la guerro. l. acourajant, ; courrai, courrau v. s. serre. r. encourajamen acoural, Quau rèn prov. S'acourda, acourajant. en S'acouraja, v. r. Prendre du courage. Acouraja, acouratjat (1.), ado, part, et adj. Encouragé, ée. R. à, courage. Acourajaire, v. encourajaire ; acourajamen, y. pègo es l'auelho loup va e s'acousselho. L'an acunta, on a counsoulant, arm. qu'acounseiaii cent. p. prov. En barbe. 27 ACOURRE — sur les articles d'un aproudoula. mariage, v. fian¬ Acorde, ordes, ordo, ourdan, ourdas, ordon, ou (m.) acoucrdi, ouerdes, ouerdo, ourdan, ourdas, ouerdon. Acorclo, accorde, commandement à l'équi¬ page pour voguer ensemble; acourda 'n viouloun, accorder un violon. de gembloux. S'acourouca, s'acourrouta (esp. aclocarse, acurrucarse), v. r. S'abriter par un mauvais temps. R. à, clouco. Acourral, acourrau, v. courrai, courrau. acourre, acouri (1.), (rom. cat. acorrc, acorrer, port. esp. accorrcr, it. accorrere, lat. accurrere), v. n. Accourir, v. courra. Se conj. comme courre. Pèr vous vèire, en Prouvènço acourre, o mis ami. g. Acouris de pertout b.-wyse. pèr viire de plus près. jourdan. Acourron eici chasque jour. h. S'acourre, v. r. morel. Aller jusqu'à, en Dauphiné.