Saison 15/16 - Théâtre National du Luxembourg

Transcription

Saison 15/16 - Théâtre National du Luxembourg
Saison 15/16
Les Ateliers du TNL
166, avenue du X Septembre
Luxembourg-Belair
Réservations:(00352) 47 08 95 1
(Billetterie Nationale)
www. luxembourgticket.lu
Métamorphose
Metamorphose
En se réveillant un matin après des rêves agités, Gregor Samsa se
retrouva, dans son lit, métamorphosé en un monstrueux insecte. Par
cette phrase, désormais légendaire, commence la plus célèbre nouvelle de Franz Kafka.
Als Gregor Samsa eines Morgens aus unruhigen Träumen erwachte,
fand er sich in seinem Bett zu einem ungeheueren Ungeziefer verwandelt. Mit diesem inzwischen legendären Satz beginnt die
berühmteste Erzählung Franz Kafkas.
Jusqu’à Kafka, la métamorphose était synonyme d’une transformation et d’un accomplissement positifs. Chez Ovide, elle représentait
la naissance de la poésie. Dans l'Évangile selon saint Jean, la transformation de l'eau en vin aux noces de Cana fut emblématique pour
les miracles ultérieurs de Jésus, et Goethe admirait la métamorphose biologique de la fleur en feuille.
Vor Kafka stand die Metamorphose für eine positiv begriffene Verwandlung, wenn nicht gar Vollendung. Ovids Metamorphosen stellen
die Geburt der Poesie in Form eines Epos vom Wandel der Welt dar,
im Johannesevangelium steht die Verwandlung des Wassers in Wein
bei der Hochzeit von Kanaan emblematisch für die späteren Wundertaten Jesu, während der Botaniker Goethe die Wandlung der Blüte
zum Blatt als erhabenes Naturphänomen bewunderte.
Avec La Métamorphose de Kafka, présentée au TNL par Edgar Selge,
tout change, et la métamorphose du petit marchand d’étoffes Gregor
Samsa est ressentie comme un véritable séisme.
La métamorphose comme réalité
© Birgit Hupfeld
Théâtre National du Luxembourg
194, route de Longwy
L-1940 Luxembourg
Tél: (00352) 26 44 12 70 - 1
Fax: (00352) 26 44 13 70
E-mail: [email protected]
www.tnl.lu
Aujourd’hui nous vivons, comme l’a écrit Eluard, dans l’oubli de nos
métamorphoses. Et, outrepassant Kafka, la métamorphose n’est plus
un événement exceptionnel et sismique, elle a envahi la réalité de
tous les jours. Tout change, tout bouge, tout coule, tout se transforme,
continuellement. La métamorphose est dorénavant quotidienne. Qui
suis-je? Suis-je aujourd’hui le même qu’hier? Et toi, qui es-tu aujourd’hui que je pensais encore connaître hier? Le monde virtuel est
perçu comme réel alors que la réalité s’évapore dans un nuage
numérique.
Aussi ne sommes-nous plus intéressés par l’état qui précède ni par
celui qui succède à la métamorphose, mais tout au plus par le
phénomène même de la métamorphose, phénomène gratuit et ne
renvoyant qu’à lui-même.
Le Théâtre National du Luxembourg s’occupera pendant la saison
15/16 de cette métamorphose qui est devenue, souvent à notre insu,
notre nouvelle réalité.
Christiane Rausch, Wolfram Koch
Kafkas Verwandlung, die im TNL von Edgar Selge vorgestellt wird,
sieht das Phänomen gänzlich anders, denn die Metamorphose des
kleinen Tuchhändlers Gregor Samsa wird als ein Erdbeben empfunden.
Die Metamorphose als Wirklichkeit
Heute leben wir, wie Paul Eluard sagt, im Vergessen unserer Metamorphosen. Die Metamorphose ist kein Erdbeben mehr, sie hat in
unsern Alltag Einzug gehalten. Alles verändert sich, alles ist in Bewegung, alles fließt, fortwährend. Wer bin ich? Bin ich heute noch
derselbe wie gestern? Und du, den ich noch gestern kannte, wer bist
du heute? Die virtuelle Welt wird als Realität erlebt, während die Realität sich in einer digitalen Wolke auflöst.
So sind wir auch nicht mehr am Zustand davor und danach interessiert, sondern höchstens an der Metamorphose selbst, die sich in
ihrer ganzen Willkür nur noch auf sich selbst bezieht.
Das Théâtre National du Luxembourg beschäftigt sich in der Spielzeit
15/16 mit dieser Metamorphose, die - von uns häufig unbemerkt - zu
unserer neuen Wirklichkeit geworden ist.
La métamorphose comme théâtre
Die Metamorphose als Theater
Et quel art plus que le théâtre peut raconter ces métamorphoses? Le
théâtre, en effet, est lui-même le lieu de la métamorphose. Le temps
d’un soir, le comédien se transforme, revêt non seulement un autre
habit, mais encore une autre personnalité, et le théâtre se substitue
complètement au monde, un monde transfiguré au point de disparaître dans l’imaginaire.
Und wer könnte besser als das Theater von diesen Metamorphosen
berichten? Das Theater ist nämlich selbst ein Ort der Metamorphose.
Am Abend verwandelt sich der Schauspieler, legt ein anderes Kostüm
an, taucht in eine neue Persönlichkeit ein, und das Theater tritt an
die Stelle der Welt, die wie verklärt, wie entrückt erscheint.
Longtemps, le sujet de la métamorphose était avant tout romantique.
Le grand poète allemand E.T.A. Hoffmann est à l’origine de deux métamorphoses proposées cette saison au TNL, celle du casse-noisette
en prince et celle de l’automate en Coppélia, la séduisante mais mécanique jeune fille.
A l’image d’Hoffmann, les métamorphoses dans le théâtre moderne
sont noires et incisives. Quand les hommes, dans leur conformisme,
se métamorphosent en rhinocéros chez Eugène Ionesco, quand le
protagoniste de Thomas Bernhard met tous les ans son uniforme SS
pour célébrer l’anniversaire d’Himmler, quand l’Ubu d’Alfred Jarry
s’imagine roi et le devient, quand Marguerite Duras parle de l’acte de
la représentation, quand deux comédiens incarnent à eux seuls les
292 personnages inventés par Norbert Weber – nous sommes en
plein dans notre sujet.
Samuel Beckett pousse la transformation à son paroxysme en confondant les identités de Watt et Knott (whatnot) et de Sam et Watt
(somewhat).
Während langer Zeit war das Thema der Metamorphose romantisch
besetzt. Der wunderbare E.T.A. Hoffmann steht am Ursprung zweier
Metamorphosen, die das TNL in dieser Saison auf die Bühne bringt.
Der Nussknacker verwandelt sich in einen Prinzen und der Automat
gebiert Coppelia, das verführerische, aber aus purer Mechanik bestehende Mädchen.
Der Autor in residence
La métamorphose est par nature un acte poétique. L’auteur en résidence de cette saison est un poète qui investit la scène.
Die Metamorphose ist von Natur aus ein poetischer Vorgang. Der
Autor in residence dieser Spielzeit ist ein Dichter, der die Bühne betritt.
In der Hoffmann-Nachfolge sind die Metamorphosen im modernen
Theater dunkel und subversiv. Wenn die Menschen in ihrem Konformismus sich bei Eugène Ionesco in Nashörner verwandeln, wenn
der Protagonist bei Thomas Bernhard alljährlich zu Himmlers
Geburtstag seine SS-Uniform überzieht, wenn Alfred Jarrys Ubu sich
als König träumt und es dann auch wird, wenn Marguerite Duras vom
Glanz und Elend der Darstellung spricht, wenn zwei Schauspieler
ganz allein die von Norbert Weber erfundenen 292 Theaterfiguren
verkörpern – dann sind wir mitten im Thema.
D’origine luxembourgeoise, Pierre Joris vit depuis plus de vingt ans
aux Etats-Unis. C’est un des rares auteurs de notre pays qui a choisi
la langue anglaise comme langue littéraire. Et avec quel brio, quel
souffle, quelle sensibilité! Il est poète. Il traduit de la poésie. Il écrit
sur la poésie. Mais pour la saison 15/16 il deviendra auteur dramatique. Au Théâtre National, Pierre Joris raconte L’Agonie
d’Ingeborg Bachmann. La poétesse autrichienne est entourée
sur scène de personnages imaginaires qui pourraient porter
les noms de Celan, Frisch et Henze. The Gulf (between you and
me) sera l’occasion de montrer au public luxembourgeois que
Joris est également un interprète hors norme.
Und Samuel Beckett treibt die Verwandlung bis zur vollständigen
Konfusion von Watt und Knott (whatnot) und von Sam und What
(somewhat).
Chères spectatrices, chers spectateurs, laissez-vous envoûter par
les artistes de votre Théâtre National ! Et que la métamorphose commence!
Echos von hier …
Frank Hoffmann
Directeur
Echos d’ici…
Analysons les métamorphoses de notre petit pays. Pour ce faire, nous
proposons, avec Zuppermänner, des textes satiriques d’un de nos
grands auteurs, Guy Rewenig, qui dans son écriture n’a rien perdu
de sa verve. La jeune et prometteuse Nora Wagener présente dans
un lieu insolite des Visions quotidiennes et cauchemardesques alors
que la chanteuse luxembourgeoise Yannchen Hoffmann nous emporte dans un monde d’amour et de pulsion.
L’auteur en résidence
Wie steht es um die Metamorphosen unseres kleinen Landes? Diese
werden in Zuppermänner aufs Korn genommen von Guy Rewenig,
einem unserer wichtigen Autoren, der nichts von seiner Verve verloren hat. Die junge und vielversprechende Nora Wagener zeigt an
einem ungewöhnlichen Ort alptraumhafte Visionen des Alltags,
während Yannchen Hoffmann uns in eine Welt der Liebe und der
Triebe entführt.
Pierre Joris hat viele Jahre seines Lebens in Luxemburg verbracht
und lebt seit mehr als zwanzig Jahren in den USA. Er ist einer unserer
wenigen Autoren, der als Literatursprache englisch gewählt hat. Und
mit welcher Bravour, mit welchem Atem, mit welcher Empfindsamkeit! Er ist selbst Dichter. Er übersetzt Poesie. Er schreibt über
Poesie. Aber in der Saison 15/16 wird er zum Dramatiker. Im Théâtre
National erzählt Pierre Joris Die Agonie der Ingeborg Bachmann. Die
österreichische Dichterin ist auf der Bühne von imaginären Figuren
umgeben, die die Namen Celan, Frisch und Henze tragen könnten.
Mit The Gulf (between you and me) zeigt Joris, dass er auch ein
außergewöhnlicher Darsteller ist.
Liebe Zuschauerinnen, liebe Zuschauer, lassen Sie sich von den
Künstlern Ihres Théâtre National verzaubern! Die Metamorphose
kann beginnen!
Frank Hoffmann
Intendant
… et d’ailleurs
… und von draußen
Il est né à Istamboul, mais a commencé sa carrière en France: Tchéky
Karyo nous fait vibrer au son de la guitare de Jimi Hendrix, et le verbe
se fait chair et musique.
Das TNL ist ein Ort der Entdeckungen. Mister Paradise versammelt
mehrere wenig bekannte Einakter des großen Tennessee Williams,
der den kleinen Leuten aus den amerikanischen Südstaaten eine derartige Kraft verleiht, dass die Bühne brennt. Eine andere wahre Entdeckung ist das Werk des uruguayischen Dramatikers Sergio Blanco.
In Theben-Park macht er aus dem Prozess des Stückeschreibens das
Stück selbst und schreibt die Realität bis zum Mord neu.
Geboren ist er in Istanbul, aber seine Karriere hat er in Frankreich
begonnen: Tchéky Karyo lässt uns zur Gitarre von Jimi Hendrix
tanzen, und das Wort ist Fleisch und Musik geworden.
© Bohumil Kosthoryz
Le TNL est un lieu de découverte. Mister Paradise regroupe plusieurs
pièces peu connues du grand Tennessee Williams qui observe les petites gens du Sud des Etats-Unis et leur confère une théâtralité à faire
exploser la scène. Une autre vraie découverte est l’œuvre de l’auteur
uruguayen Sergio Blanco. Avec Theben-Park, il fait du processus de
la création d’une pièce la pièce elle-même et réécrit la réalité
jusqu’au meurtre.
Auteur en résidence
Pierre Joris est un poète au sense triple du terme: d’abord il est un
poète lui-même, puis un théoricien important dans le domaine de la
poésie occidentale contemporaine et par ailleurs un traducteur littéraire reconnu.
Son œuvre poétique s'inscrit dans la tradition de l'Ethnopoetry. Elle
déconstruit les normes poétiques traditionnelles et affiche des impressions de la culture quotidienne américaine de même que des influences de l'éducation classique européenne et des civilisations
arabes.
Dans les années 1970, il traduit en français de nombreux ouvrages
de la Beat Generation anglophone (Kerouac, Solomon, Corso). Depuis
les années 1980, il traduit principalement vers l'anglais, entre autres
des ouvrages de Paul Celan et Habib Tengour.
Pierre Joris donne des conférences sur la littérature aux États-Unis
et en Europe. Il organise des séances de lecture et des manifestations
musicales et littéraires, souvent en collaboration avec son épouse,
l'artiste française Nicole Peyrafitte.
Le lien entre Pierre Joris et le Luxembourg est toujours resté très
fort: Avec Jean Portante, Pierre Joris a edité l’anthologie Poésie internationale en 1987, l’année dans laquelle les deux poètes ont organisé un festival de poésie internationale au Grand-Duché.
Plusieurs poèmes de Pierre Joris ont été mis en musique par Camille
Kerger. Des extraits de Breccia et de Poasis ont été traduits en allemand par Nico Helminger sous le titre Fin de siècle – Phantombild.
Born on July 14, 1946 in Strasbourg, Pierre Joris is a poet, translator
and essayist with a strong relationship to Luxembourg where he spent
a long time of his life. He is one of the very few authors from Luxembourg who chose the English language for their literary work.
Pierre Joris is the author of over forty books. As one of the foremost
translators of avant-garde poetry into both French and English, he
frequently explores the lesser-known works of both major and obscure experimental poets. His translations include Exile is My Trade:
A Habib Tengour Reader; Paul Celan: Selections; 4X1: Works by Tristan Tzara, Rainer Maria Rilke, Jean-Pierre Duprey and Habib Tengour;
and Pppppp: Kurt Schwitters Poems, Performance, Pieces, Proses,
Plays, Poetics. Of Joris’ translations of Paul Celan, poet Michael
Palmer said: Joris has dwelled during the better part of his life in
Celan’s words and silences…he has journeyed through the work’s intricacies like very few others.
Joris’ own poetry, published extensively in chapbooks abroad, has
been collected in two volumes, Breccia: Selected Poems 1972-1986
and Poasis: Selected Poems 1986-1999. He is also a celebrated essayist and editor. In the essay collection A Nomadic Poetics, he explores the successes and failings of the avant-garde movement, a
subject he surveyed in a two-volume anthology of 20th century avantgarde writings, Poems for the Millennium, co-edited with Jerome
Rothenberg.
He collaborates frequently through dance, multimedia and music with
his wife, the performance artist Nicole Peyrafitte. Twice the recipient
of PEN Awards for Translation, he was also the 2003 Berlin Prize fellow at the American Academy in Berlin.
Joris currently lives in New York, where he taught until 2013 poetry
and poetics at the State University of New York, Albany. At TNL, the
author will perform his own poems in The Gulf (between you and me),
whereas The Agony of Ingeborg Bachmann explores the liaison between Bachmann, Celan, Max Frisch and Hans Werner Henze.
© Catherine Paoletti
Après des études à Luxembourg, New York et Essex, Pierre Joris enseigne à l'Université de Constantine en Algérie et par la suite dans
différentes universités américaines. En 1990, il passe un doctorat en
littératures comparées à l'Université de l'État de New York à Binghamton. Il enseigne la littérature américaine et comparée et la
théorie littéraire à l'Université de l'Etat de New York à Albany de 1992
à 2013 et vit aujourd’hui à Bay Ridge, Brooklyn.
Pierre Joris
D’FATZBEIDELEN
242
LU
Norbert Weber / Tom Dockal
© Carole Stoltz
Mat: Marc Baum a Pol Hoffmann
E Stéck fir ze
liesen, fir nozedenken,
vläicht och
fir ze spillen.
Regie a Bühn: Tom Dockal
Video: Melting Pol
Kostümer: Denise Schumann
Uropféirung
Fatz I:
Mir sinn haut zesumme komm op desem leschte Wutz vun enger
Welt wou d'Uelzecht roueg nach duurch d’Wisen zitt d Sauer durech
d’Fielse brecht dofteg laanscht d’Musel d’Riewen bléien an de Wäin
ons Himmel mecht
Beidel I:
Dat ass dat Land wou all Fatzert an all Beidel kann alles won dee
groussen Zoo dee mir sou déif an onsen Boxen dron a wou all Kand
schons an der Wéi de fräie Geescht huet an der Klatz an ongenéiert
an ongestéiert d’Maul kann halen. D'Fatzbeidelen, 1980
Mee ëm wat geet et? In einem Satz: die zwei Hauptpersonen Fatz a
Beidel sorgen dafür, dass die Firma Fatz & Beidel nicht ausstirbt,
sou den Auteur 1980 am Lëtzebuerger Wort.
Wat hunn d’Flugdauer vun engem Superjet vun Dibella op Fochimi
(bei gënschtege Wiederkonditiounen), Wirschtecher, e Mann mat
enger Schéier am Bauch, 137 Pompjeeën, 10 Ënneroffizéier, e Ruddel
déck Fësch a gefreckte Mécke mateneen ze dinn? À la base iwwerhaapt näischt. Mee beim Norbert Weber senge Fatzbeidelen fannen
all dës Personnagen a Liewewiesen (292 am ganzen) hir Plaz. Absurd,
dadaistesch, verréckt: De Weber dekonstruéiert mat dësem Stéck den
Theater a seng Acteuren, op a virun der Bühn.
No engem laangen Opféierungsverbuet koum et d’lescht Saison dunn
endlech no 34 Joer am TNL zur Presentatioun vun enger Maquette
vun de Fatzbeidelen, déi elo zur Uropféierung ausgebaut gëtt. Am
Kader vu La Volante, enger Initiative vun TOTAL THEATRE, sinn déi
lescht Saison jonk Regisseuren aus der Groussregioun ënnerstëtzt
ginn. An deem Kontext huet de Lëtzebuerger Tom Dockal, dee bis elo
als Assistent geschafft huet, seng éischte Regieschrëtt gemaach.
D’Resultat léisst sech weisen!
Eng Produktioun: Théâtre National du Luxembourg
Den Norbert Weber (1925 – 2007), dee mat senge Stécker De Schéifermisch, Jean Chalop, Déck Nëss fir d'Vollek, De Bretzert ëmmer nees
gewisen huet, dass d'Helden net do si wou mer se erwaarden, wor
och den Auteur fir eng sëlleche Revueën vum Lëtzebuerger Theater.
En huet Märecher fir d'Bühn adaptéiert an en huet Lauschterspiller
geschriwwen.
Première den 8. Oktober 2015 um 20.00 Auer
10. Oktober, 20.00 Auer
11. Oktober, 17.00 Auer
Théâtre National du Luxembourg
LIEBE TRIEBE
243
DE/FR/LU
Yannchen Hoffmann / Marion Rothhaar
Chansonabend
Mit: Yannchen Hoffmann
Mise en espace: Marion Rothhaar
Piano: Erny Delosch
Uraufführung
If music be the food of love, play on;
Give me excess of it, that, surfeiting,
The appetite may sicken, and so die.
Shakespeare
Yannchen Hoffmann präsentiert uns dieses ewige Thema auf unterhaltsamste Art, indem sie sich vor unseren Augen vom unschuldigen
Opfer in einen lüsternen Vamp, die unerfüllt Wartende, die vertrocknete Gattin und so manches mehr verwandelt. Wer könnte ihr das
gleichtun?
Liebe Triebe – ein ewiges, ein unerschöpfliches Thema, besonders
dann, wenn es von einer Frau verkörpert wird. Leidenschaftliche Erregung, Glück und Trauer des Lebens, Treue und Untreue, sich selbst
und dem anderen gegenüber, aber auch eine wunderbare Quelle der
Komik und der Poesie.
Accompagnée par Erny Delosch au piano, la chanteuse luxembourgeoise renommée Yannchen Hoffmann nous présente une soirée
musicale autour de l’amour et du désir dans tous ses états. Elle se
transforme devant nous de souffre-douleur en femme fatale, de
maîtresse sulfureuse en épouse délaissée. Une soirée sans pareil,
pleine de joie, de chagrin, d’amour, d’espoir et d’humour, mise en
espace par Marion Rothhaar qui signe ici son deuxième spectacle
pour le TNL.
Kein Komponist der Klassik, der Romantik, des französischen Chansons, des Broadways, des Cabarets kam an diesem Thema vorbei.
Und wir erleben auf der Bühne eine einzigartige Sängerin, die dies
alles verkörpert in einer musikalischen Zeitreise vom 18. Jahrhundert bis heute, quer durch alle Stile, in drei Sprachen.
Eine Produktion: Théâtre National du Luxembourg
J’ai deux amants,
c’est beaucoup
mieux.
Premiere am 16. Oktober 2015 um 20.00 Uhr
27. Oktober, 20.00 Uhr
13. November, 20.00 Uhr
2. Dezember, 20.00 Uhr
Yannchen Hoffmann
THE GULF (BETWEEN YOU AND ME)
EN
Pierre Joris / Gabriel Jackson / Chris Jonas / Gene Coleman
A Triptych
A few months after the 20th April 2010 explosion of the Deepwater
Horizon oil rig in the Gulf of Mexico and the ensuing disastrous oil
spill - the largest and most destructive in recorded history -, Donald
Nally, the conductor of the Philadelphia based chamber choir The
Crossing commissioned Pierre Joris to compose three texts for
their 2013 Month of Moderns project, The Gulf (between you and
me).
A shipwreck at the heart
that the gulf widens
between water & oil,
you & me
fish & water, me & you
Simultaneously, he asked the composers Gene Coleman, Chris Jonas
and Gabriel Jackson to write music for these texts. The work premiered in June 2013 in Philadelphia over the course of three weekends. Now, the work will be heard in Europe for the first time.
The Gulf (between you and me) explores how we seem to hear what
the earth is saying to us with the same sad inability with which we
often listen to those we most love. William Saroyan wrote: The intention of art has always been to deepen, extend, elevate, ennoble,
strengthen, and refresh the experience of living. It cannot begin to do
these things until it accepts part of the management of the physical
life of man, which is now in the hands of inferior men.
A production: Théâtre National du Luxembourg
With: Pierre Joris and The Duke’s Singers
Texts: Pierre Joris
Composers: Gene Coleman,
Chris Jonas & Gabriel Jackson
Choir Director: Jeff Mack
Staging: Andreas Wagner
Creation
The Gulf (between you and me) has no pretensions toward having answers, its aim is to sing beautiful, thought-provoking music that is relevant to our lives as we engage art to better understand our world.
The three texts are inspired by Un Coup de dés jamais n’abolira le
hasard by Stéphane Mallarmé, as well as by an interview with Sheri
Revette, who talks about her husband’s death, and yet another interview with Kindra Arnesen, fisherwoman, wife of a fisherman, mother,
activist, cofounder of the Coastal Heritage Society, a feisty and powerful voice in the fight for justice after the Gulf disaster.
Pierre Joris lives and works in New York, but returns to Luxembourg
frequently, to maintain his many literary friendships. This season, he
is the TNL's author in residence. The Gulf (between you and me) features the writer himself performing his own poems, accompanied by
the choir The Duke’s Singers, directed by Jeff Mack.
Opening night: 23rd October 2015 at 20.00
25th October, 17.00
28th October, 20.00
Théâtre National du Luxembourg
244
THEBEN-PARK
245
DE
Sergio Blanco / Frank Hoffmann
Am Anfang unterhalten wir uns, nach und nach fange ich an zu
schreiben, dann proben wir und wenn wir fertig sind, zeigen wir unsere Arbeit dem Publikum.
Ein Autor geht ins Gefängnis und trifft dort auf Martín, einen jungen
Vatermörder. Die Idee des Autors ist: Der Häftling soll seine Rolle
selbst spielen. Als dies verboten wird, soll er den Aufführungen beiwohnen, als dies ebenfalls verboten wird, sie wenigstens per Video
verfolgen können. Ein junger Schauspieler übernimmt die Rolle
Martíns. Ausgehend von den Treffen und Gesprächen, die der Autor
mit dem Häftling geführt hat, versucht er, mit dem Schauspieler in
einem vergitterten Basketballfeld die Geschichte zu rekonstruieren.
Besetzung folgt
Regie: Frank Hoffmann
Bühne und Kostüme: Christoph Rasche
Musik: Andreas Wagner
Deutschsprachige Erstaufführung
Theben-Park ist inspiriert vom Ödipus-Mythos und bezieht sich
daneben auf Werke von Dostojewski (Die Brüder Karamazov), Maupassant und Freud. Der Autor Sergio Blanco, Träger des nationalen
Dramatikerpreises seines Heimatlandes Uruguay, wurde 1971 in
Montevideo geboren, wo er mit mehreren Inszenierungen in Erscheinung trat. 1993 kommt er nach Frankreich und studiert an der
Comédie Française bei Françon, Lavaudant, Mesguich und Langhoff.
1998 lässt er sich in Paris nieder. Seine Stücke werden in Europa und
Südamerika gespielt.
Martin, der junge Vatermörder, ist ein leidenschaftlicher Basketballspieler. Regisseur Frank Hoffmann versucht in seiner Inszenierung
dem Sport eine theatralische Realität zu verleihen.
Doch je weiter die Geschichte fortschreitet, desto weniger geht es um
ihre Rekonstruktion - die Geschichten des Häftlings und des Schauspielers vermischen sich, die eine inspiriert die andere. Es geht letztlich nicht nur um den Mordfall und seine Hintergründe, sondern auch
um das Wesen des Theaters und des Erzählens. Und wie sich Wirklichkeit im Theater gestalten lässt.
Eine Koproduktion: Théâtre National du Luxembourg,
Ruhrfestspiele Recklinghausen
Premiere am 11. November 2015 um 20.00 Uhr
14., 20., 25., 28. November, 20.00 Uhr
29. November, 17.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
Und ...
Womit hat er
ihn umgebracht?
Den Vater ...
meine ich ...
WATT ELO
246
LU
Künstlerische Leitung, Konzept & Regie:
Dagmar Weitze und Claude Englebert
Bühnen- und Kostümbild: Dagmar Weitze/
collectif DADOFONIC
Musik: Fränz Hausemer
Choreographie und Körperarbeit: Annick Pütz
Supervision und Licht: Claude Mangen
Kreatioun
Die Figuren des Stücks schwanken, taumeln und torkeln.
Sind sie Männer oder Frauen? Sind sie Menschen oder Objekte?
Vielleicht ein Paket, ein Teppich, ein Topf oder gar ein Kloakenrohr?
Sie haben vielfältige Gebrechen, und ihr Verhalten mutet merkwürdig an. Zum Beispiel die Art und Weise, wie sie hinfallen, wie
sie zu lächeln pflegen, wie sie ihren Hut aufsetzen. Kennen sie
überhaupt die Regeln des menschlichen Miteinanders?
Lauter Ligen, alles
gelunn, vu vir bis hannen.
Wéini huet mech
jeemols eppes sou
virwëtzeg gemaach?
Wie in einem Kaleidoskop spiegeln sich die Charaktere untereinander
und versuchen so, sich selbst und die Welt zu verstehen
Samuel Beckett schrieb 1942 seinen Roman Watt, eine Art Versuchsanordnung, bei der Sprache als Suchmaschine dient und die alten
Fragen rund um Geburt, Leben und Tod in ihrer ganzen clownesken
Banalität und Selbstverständlichkeit behandelt werden. Inspiriert von
diesem Roman, füllen dreizehn Darsteller des collectif DADOFONIC
das Plateau der Bühne mit diversen Beckettschen Charakteren,
Eine Koproduktion: collectif Dadofonic,
Théâtre National du Luxembourg, Kulturhaus Mersch
Mit der Unterstützung von: Focuna, Philanthropie.lu,
Œuvre Nationale de Secours Grande-Duchesse Charlotte
Mit: collectif DADOFONIC: Lelita Almeida,
Acacio Barbosa, Laurent Blitgen, Pedro Cardoso,
Cristiano Dias Andrade, Nathalie Dumont,
Sandra Fernandez, Laura Fischbach,
Fräncki Friederich, Filis Furtado, Armin Mencucci,
Raphaël Lux, Jacqueline Schockmel
Samuel Beckett / collectif DADOFONIC
hantieren mit verschiedenen Objekten und verrichten ihre Alltagshandlungen. Watt elo ist eine Geschichte über das Kommen,
Bleiben und Gehen und um die Frage nach dem Was – Watt.
Das collectif DADOFONIC besteht nun seit vier Jahren und ist inzwischen bekannt für seinen unverkennbaren „dadofonischen“ Stil. Es
gibt etwas Besonderes, das das collectif DADOFONIC von anderen
Theatergruppen unterscheidet: Die Schauspieler erregen Aufmerksamkeit, faszinieren und ziehen in den Bann. Die Spannbreite und die
Vielfalt des Menschenmöglichen werden ausgeschöpft, und auf unterschiedliche Weise wird deutlich, dass es das „dadofonische“
Konzept ist, Heterogenität zu feiern. Dies geschieht, indem Normen
erweitert, Sehgewohnheiten erschüttert und menschliche Extreme
gezeigt werden. Dies ergibt sich allein schon durch die beispielsweise
körperlich ungewöhnlichen Erscheinungsbilder: eine Körpergröße
von 1,36 m, die weichen Gesichtszüge von Menschen mit Trisomie,
die schwer zu beantwortende Frage nach dem Alter, die kindlichen
oder auch gebrechlichen, ungewöhnlichen Bewegungen. Wunderbar!
Premiere am 5. Dezember 2015 um 20.00 Uhr
6. Dezember, 17.00 Uhr
7., 8. Dezember 10.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
NUSSKNACKER - DAS FEST
247
Tretet ein ins Land der Fantasie - werdet Teil einer wunderschönen
Party von Gold und Rausch, erlebt Schneeflocken, den Nussknacker, den Mäusekönig, Glück, Liebe, und Kommunikation. Sein
und Feiern. Wirklichkeit und Schein.
Vergesst niemals eure Träume und Wünsche!
Hannah Ma wurde 1979 in Berchtesgaden geboren. Auf ihre Ausbildung am Wiener Konservatorium und der John-Cranko Schule in
Stuttgart folgten Engagements an den Theatern von Wien, Stuttgart,
Freiburg, Hongkong, Shanghai, Hannover, Korsika, Trier und Luxemburg. Hannah Ma war Stipendiatin des Kirov Balletts, des HongkongBalletts und gewann mehrere Auszeichnungen. Sie tanzte in
Choreographien von Amanda Miller, Birgit Scherzer, Anu Sistonen,
Sven Grützmacher, John Cranko, Hans van Manen und Uwe Scholz.
Seit 2012 arbeitet sie frei und gründete: hannah ma dance und HAN
SÙN Gathering. Ihre eigenen Choreographien zeigte sie in Deutschland, Luxemburg, Polen und Hongkong.
Nussknacker als das von E.T.A. Hoffmann inspirierte klassische Weihnachtsballett bietet vielfältige Interpretationsmöglichkeiten und Motive. Das Tanzkollektiv aus Trier interpretiert Tanz, Geschichte und
Musik des Mythos und Märchens vom Nussknacker neu und schafft
so eine Collage vielfältigster Tanzästhetiken. Herausgekommen ist
ein weihnachtliches Tanzerlebnis - verzaubernd, erinnernd, besinnend, beglückend und beschwingend für große und kleine Menschen.
Durch den Ausdruck der Körper und alle Arten von Kunst möchte ich
Momente von Wahrheit und Schönheit erschaffen, sagt die Tänzerin
und Choreographin Hannah Ma, die chinesische und deutsche
Wurzeln hat. Das Stück Nussknacker - das Fest zeigt sie zum ersten
Mal in Luxemburg.
Eine Produktion: hannah ma dance
Premiere am 11. Dezember 2015 um 20.00 Uhr
12. Dezember, 18.30 Uhr
13., Dezember 17.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
© A. Fischbach
Mit: Noala Aquino/Giovanni Zazzera, Jill Crovisier,
Juliane Hlawati/Elisabeth Schilling,
Hannah Ma, Alister Noblet, Ayumi Noblet,
Cecile Rouverot
Tanztheater für kleine und große Menschen
Produktion, Regie, Bühne: Hannah Ma
Probenleitung: Juliane Hlawati, Elisabeth Schilling
Choreographie: Noala Aquino, Jill Crovisier,
Juliane Hlawati, Hannah Ma, Alister Noblet,
Cecile Rouverot
hannah ma dance / P.I. Tschaikowsky
Tretet ein ins Land der
Fantasie - werdet Teil einer
wunderschönen Party....
MISTER PARADISE and other
rare electrical things between people
I know what it means
to put your heart
on paper.
And have the paper
lost or forgotten or...
With: Elisabet Johannesdottir, Steve Karier,
Daron Yates, a.o.
His characters are seemingly "just folks", but those simple folks become larger than life, they become poetry, music, they become the
American Blues, as the playwright fills them with pain and humor
and breathes into them a nobility of spirit. This is the moment where
words become theatre, where a universe is created by the simplest
of means.
known writer whose true existence will only begin once his earthly
self has come to an end, seem opposing, yet complementing forces like an x-ray look into Williams' soul. All five of these one-acts give a
strong sense of Williams' courage, his sensitivity to the outsiders of
life, his wicked sense of humor, and most of all his compassion without ever turning to the negative.
Tennessee Williams, the greatest playwright of the American South,
wrote dozens of brief plays throughout his life exploring many themes
that dominated his best known works. Anne Simon explores five of
the most recently published one-act dramas, all written before
achieving recognition for The Glass Menagerie, revealing some of his
most poignant and hilarious characters, discovering unsuspected
patches of poetic beauty and insight and tracing some new pathways
into the lush world of Williams' imagination. These one-act plays all
tell the tales of isolated figures, some of them naïve, some of them
just too aware, struggling against a cruel world, torn between the fulfilling of their dreams and a natural inclination to conformism.
This collection of plays might be about death and things lost, or never
achieved, parents or regimes never contested, as in Why do you
smoke so much, Lily or The Municipal Abattoir, but it is all the contrary to a complaint. Life is celebrated against all odds, like in the
character of the young, dying charity case Dave in The Big Game: his
entourage and himself try to keep the thought of death out of the hospital room for as long as possible.
The Fat Man's Wife and Mister Paradise draw certainly the two
characters most directly referring to the playwright himself: the first
one, young and eager to leave New York in order not to compromise
his art, the other, Mister Anthony Paradise, the old, suffering, unSteve Karier
EN
Creation
Direction: Anne Simon
Set and Costume Design: Lisa Überbacher
Make up: Joël Seiller
© Lea Giordano
Tennessee Williams / Anne Simon
A production: Théâtre National du Luxembourg
In all sadness, regret and nostalgia, Williams' and his characters'
thoughts always motion upwards as Anthony Paradise puts it: The
motion of life is upwards, the motion of death is down. Only the blindest of all blind fools can fail to see which is going to be finally - highest up... Life--LIFE.
Opening night: 7th of January 2016 at 20.00
9th, 16th, 21st, 22nd January, 20.00
17th January, 17.00
Théâtre National du Luxembourg
248
ZUPPERMÄNNER
249
LU
Eng Cabaret-Séance vum Guy Rewenig
Zuppermänner - korrekt: d'Supermänner- sinn déi Halschent vun der
Mënschheet, déi ëmmer nees mat grandiosen Iddien opfällt: si
schnëssen, bis se bal keng Stëmm méi hunn, himmelen d'Technik
un, och wa se guer net fonctionnéiert, fille sech de Fraen haushéich
iwwerleeën, hale sech fir politesch Capacitéiten, verkafen och hir
gréissten Dommheeten nach als Glanzleeschtungen, triede gär a
grotesken Uniformen op (als Pompjee, Zaldot, Grandück, Finanzgenie,
Rebell, Kaploun a Paschtouer), erfanne surreal Saachen, wëllen
ëmmer nëmmen dirigéieren, dominéieren, intriguéieren, spekuléieren, randaléieren, dementéieren, theoretiséieren, paradéieren an
impressionnéieren. Si sinn ebe vu Kapp bis Fouss ganz einfach zupper.
Eng Koproduktioun: Kulturhaus Miersch, Théâtre National du Luxembourg
Mam: Christiane Rausch
Regie: Guy Rewenig
Musek: Jitz Jeitz
Design: Pat Wengler
Luten & Technik: On Stage Light
Kreatioun
Dat Besonnescht um Guy Rewenig sengem neie Cabaret-Programm
Zuppermänner ass, datt hei eng Fra - d'Schaupillerin Christiane
Rausch - en duerch an duerch sarkastesche Bléck op déi komplex
Männerwelt werft. Den Jazz-Museker Jitz Jeitz däerf mat Saxofon a
Klarinett de Prototyp vum Mann spillen.
Première den 23. Januar 2016 um 20.00 Auer
17. Abrëll, 17.00 Auer
6. Mee, 20.00 Auer
26. Mee, 20.00 Auer
Théâtre National du Luxembourg
Du mengs grad, Lëtzebuerg
wär dat lescht ziviliséiert
Land. Mir wësse wéinstens
nach, wéi mer eis ze
behuelen hunn.
SAVANNAH BAY
© Bohumil Kosthoryz
Tu as tout oublié sauf
Savannah, Savannah Bay.
Savannah Bay c'est toi.
FR
Avec: Marja-Leena Junker, Ludmilla Klejniak
Création
Mise en scène: Stéphane Ghislain Roussel
Assistante à la mise en scène: Marylène Andrin-Grotz
Scénographie: Stéphane Ghislain Roussel et Gaspard Pinta
Costumes: Annabelle Locks
Lumières: David Debrinay
Marguerite Duras / Stéphane Ghislain Roussel
250
Tu es la comédienne de théâtre, la splendeur de l’âge du monde, son
accomplissement, l’immensité de sa dernière délivrance. Tu as tout
oublié sauf Savannah, Savannah Bay. Savannah Bay c’est toi.
Marguerite Duras
passe. Marguerite Duras explique: Le rôle du personnage nommé
Madeleine dans Savannah Bay ne devra être tenu que par une comédienne qui aurait atteint la splendeur de l’âge. La pièce Savannah Bay
a été conçue et écrite en raison de cette splendeur.
Écrite en 1982 par Marguerite Duras, alors déjà très célèbre, et
dédiée à Madeleine Renaud et Bulle Ogier, Savannah Bay relate la
rencontre entre une actrice au lendemain d’une carrière glorieuse et
d´une jeune femme, confidente et flamme vitale. De ce moment qui
apparaît comme un véritable testament, surgissent des souvenirs à
la fois joyeux et violents: l’amour d’un homme sur une plage et la
perte de l’enfant qui scellait cet amour; les années, les décennies à
incarner tant de rôles qui semblent au final se répéter sans cesse.
Peu à peu la fin approche et une nuit éternelle s´installe.
Stéphane Ghislain Roussel, musicologue et violoniste de formation,
est né à Charleroi en 1974. Il se consacre depuis plusieurs années
aux relations entre la musique et les arts visuels au XXe siècle. Auteur
et metteur en scène, il est directeur artistique de la Compagnie Ghislain Roussel, basée à Mamer. Avec Savannah Bay, Stéphane G. Roussel monte, après Monocle, Le Portrait de Sylvia von Harden et Golden
Shower sa troisième pièce au TNL.
Chef-d´œuvre de l´écriture durassienne, récit d´une intense poésie,
Savannah Bay apparaît comme un hommage bouleversant au métier
de comédienne, autant qu´une réflexion sur le pouvoir du temps qui
Marja-Leena Junker, Ludmilla Klejniak
Une coproduction: Théâtre National du Luxembourg,
Cube 521Marnach, Compagnie Ghislain Roussel, Mamer
Première le 3 février 2016 à 20h00
5, 12, 16, 18, 20 février, 20h00
Théâtre National du Luxembourg
DIE VERWANDLUNG
251
DE
Franz Kafka / Edgar Selge
Die berühmteste Erzählung Franz Kafkas berichtet von Gregor
Samsa, der sich für seine Familie opfert, die durch das Versagen des
Vaters in finanzielle Not geraten ist. Eines Morgens, als er den Kopf
hebt und auf seinen Bauch hinuntersieht, bemerkt Gregor, dass er in
einen Käfer verwandelt wurde...
seiner Ansicht nach sichtbare Spuren im Text hinterließ. Beflügelt
fühlte sich Kafka dann allerdings durch seine einzige öffentliche
Lesung in Prag, zwei Tage vor Fertigstellung der Erzählung. Die Verwandlung erschien erst im Oktober 1915 in der Zeitschrift Die weißen
Blätter, kurz darauf auch als Buch.
Als Franz Kafka am 3. Juli 1883 in Prag zur Welt kam, war ein Leben
als Schriftsteller alles andere als vorbestimmt. Sein Vater Hermann
arbeitete als Handelsvertreter. Mutter Julie war zwar für die damalige Zeit ungewöhnlich gebildet, half aber ihrem Mann bei seinen
beruflichen Pflichten. Die Schulzeit erlebte der junge Kafka in Prag,
wobei er immer wieder unter dem dominanten Vater litt. Kafka
studierte in verschiedene Richtungen und arbeitete anschließend in
eher ungeliebten Bereichen.
Kafkas Verwandlung ist die groteske Parabel einer stillen Revolte
gegen die Unmenschlichkeit. In Tiergestalt hält Gregor Samsa der
Welt den Spiegel vor. Ein schweigender Protestschrei, der am Ende
ohnmächtig bleibt, aber bis heute eines der aufregendsten Werke der
Weltliteratur.
Die Verwandlung entstand ab Mitte November 1912 und gehört damit
derselben intensiven Schaffensphase an wie Das Urteil und Der Verschollene. Zur Niederschrift benötigte Kafka knapp drei Wochen, unterbrochen durch eine zweitägige Dienstreise: eine Störung, die
Er gilt als einer der besten deutschen Schauspieler. Dem breiten Publikum ist Edgar Selge als einarmiger Kommissar Tauber im Polizeiruf
110 bekannt. Auch mit Auftritten im Theater sowie in Kinofilmen hat
sich der gebürtige Westfale einen Namen gemacht und wurde mit vielen Auszeichnungen bedacht, 2009 erhielt er den Bambi als bester nationaler Schauspieler. Am Théâtre National hat Edgar Selge zuletzt mit
seiner Frau Franziska Walser Rilkes Duineser Elegien vorgetragen.
Premiere am 25. Februar 2016 um 20.00 Uhr
26. Februar, 20.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
© Janine Guldener
Mit: Edgar Selge
Lesung
War er ein Tier,
da ihn Musik so
ergriff?
Edgar Selge
RHINOCÉROS
252
FR
Eugène Ionesco / Frank Hoffmann
Tous les chats
sont mortels.
Socrate est mortel.
Donc Socrate
est un chat.
Dans une petite ville imaginaire de province, Jean, un homme autoritaire et conformiste, reproche son laisser-aller à son ami Béranger,
un marginal alcoolique. Pendant qu’ils parlent, passe un rhinocéros...
ensuite dans la montée des fascismes, il en tire une expérience dramatique qui l’entraîne à la révolte contre toutes les idéologies et tous
les conformismes intellectuels.
J’ai fait il y a longtemps déjà, l’expérience du fanatisme... C’était terrible... le fanatisme défigure les gens... les déshumanise. J’avais l’impression physique que j’avais affaire à des êtres qui n’étaient pas
humains, qu’il n’était plus possible de s’entendre avec eux... J’ai eu
l’idée de peindre sous les traits d’un animal ces hommes déchus dans
l’animalité.
Rhinocéros (1959) est sans doute une pièce antinazie qui, de surcroît,
fait référence au stalinisme vécu par Ionesco dan son pays natal. Aujourd’hui, cependant, elle est ressentie plus généralement comme
une pièce contre les hystéries collectives et les épidémies qui se
cachent sous le couvert de la raison et des idées. Mélangeant le
comique et le tragique, Rhinocéros est peut-être la pièce la plus riche
d’Ionesco.
© Birgit Hupfeld
Ces mots d’Eugène Ionesco font suite à une expérience vécue par son
ami, l’écrivain Denis de Rougemont qui fut le témoin de l’hystérie collective d’une foule attendant la venue d’Hitler. Là est le point de départ de Rhinocéros.
Wolfram Koch, Samuel Finzi
Avec: Marc Baum, Luc Feit, Samuel Finzi,
Steve Karier, Wolfram Koch,
Jacqueline Macaulay, Christiane Rausch,
Brigitte Urhausen
Mise en scène: Frank Hoffmann
Décors: Christoph Rasche
Costumes: Jasna Bosnjak
Musique: René Nuss
Dramaturgie: Andreas Wagner
Lumières: Zeljko Sestak
Assistant à la mise en scène: Tom Dockal
Création
La vie d’Eugène Ionesco, né à Slatina en Roumanie, est significative
de sa création littéraire: partagé entre deux langues, le roumain –
langue du père, et le français – langue de la mère, il développe un
esprit critique issu de ce bilinguisme acquis douloureusement. Pris
Une coproduction: Ruhrfestspiele Recklinghausen,
Théâtre National du Luxembourg, Staatstheater Mainz
Epaulé par des comédiens époustouflants et dans un décor inédit de
Christoph Rasche, Frank Hoffmann change radicalement la perspective et jette un regard nouveau sur cette pièce. Le spectacteur se métamorphosera lentement lui-même en rhinocéros…
Première le 6 mars 2016 à 20h00
9, 12 mars, 20h00
10 mars, 10h00
13 mars, 17h00
22 avril, 10h00 et 20h00
23 avril, 20h00
Théâtre National du Luxembourg
VOR DEM RUHESTAND
DE
Regie: Pol Cruchten
Kreation
Heinrich Himmler, Reichsführer der SS, hat Rudolf Höller, damals
stellvertretender Lagerkommandant, bei Kriegsende durch einen
falschen Pass das Leben gerettet. Von seiner Schwester Vera nach
dem Krieg zehn Jahre versteckt, machte Höller eine zweite Karriere
als Gerichtspräsident und Landtagsabgeordneter. Jetzt, kurz vor der
Pensionierung, feiern er und seine beiden Schwestern Vera und Clara
wie in jedem Jahr den Geburtstag Himmlers. Rudolf legt seine SSUniform an und gemeinsam mit Vera lässt er die "alten Zeiten"
wieder aufleben. Mit Champagner, festlich gedecktem Tisch und
alten Fotoalben erinnern sie sich an ihr privates Glück...
Eine Produktion: Théâtre National du Luxembourg
Mit: Nora Koenig, Georg Marin, Christiane Rausch
Thomas Bernhard / Pol Cruchten
So viele Jahre spielen wir unsere Rolle / wir können nicht mehr
heraus, charakterisiert Vera die Lebensform der drei unlöslich
miteinander verbundenen Geschwister. Wir haben unser Theaterstück einstudiert / seit drei Jahrzehnten sind die Rollen verteilt /
jeder hat seinen Part / abstoßend und gefährlich [...] / Wir existieren nur / weil wir uns gegenseitig die Stichwörter geben / weiter.
253
Im Umfeld der damals in Deutschland stattfindenden Diskussion um
den Marinerichter und späteren Ministerpräsidenten Hans Filbinger
schrieb der bedeutende und unbequeme österreichische Dramatiker
Thomas Bernhard ein Stück, in dem er nach den tiefliegenden Ursachen für das Fortbestehen von faschistischem Denken sucht. Er
findet sie im Alltag. Mit ungeheurer poetischer Kraft gelingt es Bernhard in Vor dem Ruhestand, das Grauen im banalen Gespräch zum
Vorschein zu bringen, wobei die Zuspitzung zu einem kaum glaubhaften Irrsinn tatsächlich von der Realität nicht weit entfernt ist. Es
geht auch um die deutsche und die gegenwärtige Realität, denn heute
scheint es, als wäre das Beckettsche Warten der Figuren auf eine
Zeit, in der man Himmlers Geburtstag wieder öffentlich feiern darf,
doch nicht so absurd.
Nach Genet, Williams, Fosse und Pinter beschäftigt sich der luxemburgische Filmregisseur Pol Cruchten ein weiteres Mal mit einem
herausragenden Dramatiker der Moderne.
Premiere am 6. April 2016 um 20.00 Uhr
10. April, 17.00 Uhr
13., 14., 18., 19. April, 20.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
Wir verdienen
alle das,
was wir sind
JIMI HENDRIX
The story of life
is quicker than
the wink of an eye
254
FR
Monologue électrique
© J M Roux
Musicien hors normes, porté par un rêve «plus grand que la vie»,
Jimi Hendrix est devenu l’une des icônes majeures du XXe siècle
avant de connaître une mort tragique à l’âge de vingt-sept ans. Aujourd’hui, le nom même de Hendrix évoque un artiste qui met le feu
à sa guitare, au sens propre comme au figuré – un artiste qui met
le feu à sa vie.
Jimi Hendrix (monologue électrique) est centré sur le texte et la voix
de l’interprète Tchéky Karyo amplifiée et filtrée avec des effets
sonores comme l’étaient les mélodies et la guitare d’Hendrix. La mise
en scène est avant tout une mise en sons, un larsen de voix ou un
fuzz de poésie, avec un mixage en direct, faisant ainsi écho au jeu
hendrixien qui tient une place à part dans l’histoire de la musique.
Jimi Hendrix a ouvert un nouvel espace de liberté et d’inventivité,
transcendant les frontières entre rock et musique contemporaine,
rigueur formelle et densité émotionnelle, poésie et chanson, communauté noire et société blanche, engagement politique et quête
spirituelle, composant ainsi une œuvre complexe et lumineuse, dont
l’influence novatrice continue de rayonner. Le 18 septembre 1970,
Hendrix meurt d'une overdose de somnifères au Samarkand Hotel
de Londres. Il laisse un dernier poème qui commence par ces mots:
The story of life is quicker than the wink of an eye.
L’univers de Jean-Michel Roux, metteur en scène, est traversé par
une expérience musicale des espaces scéniques. Après avoir travaillé
avec lui sur deux films, Trop près des Dieux et Les Mille Merveilles
de l’Univers, Tchéky Karyo lui a proposé de le rejoindre dans cette
aventure théâtrale et musicale.
Par un monologue poétique, Zéno Bianu s’attache à restituer le
dernier rêve de cette aventure fulgurante et livre ici un texte à la fois
tendu et exubérant, un «tombeau» qui tente de faire écho au jeu
unique, «bleu fauve» de Jimi Hendrix.
Tchéky Karyo
Avec: Tchéky Karyo
Texte: Zéno Bianu
Mise en scène: Jean-Michel Roux
Ingénieur son live: Philippe Moja
Monteur son: Luc Meilland
Zéno Bianu / Jean-Michel Roux / Tchéky Karyo
Tchéky Karyo, né à Istamboul, commence sa carrière au théâtre.
Après les films L’Ours de Jean-Jacques Annaud (1988) et Nikita de
Luc Besson (1990) qui le révèlent au grand public, Karyo joue dans
de grosses productions internationales. A côté, il participe régulièrement à des films d’auteur, comme dernièrement au film luxembourgeois Les Brigands, réalisé par Frank Hoffmann et Pol Cruchten.
Première le 29 avril 2016 à 20h00
30 avril, 20h00
Théâtre National du Luxembourg
VISIONS
255
DE
Nora Wagener / Claire Thill
Jeden Tag starrt die junge, arbeitslose Kim stundenlang auf den flimmernden Bildschirm. Um sie herum verwandelt sich ihr trister Alltag
in eine kunterbunte Unterhaltungswelt, die sich zwischen verrückten
Koch- und seichten Talkshows windet.
Dieser imaginäre Zufluchtshafen bietet jedoch nur für kurze Zeit
wirklich Sicherheit und Geborgenheit, denn am Ende ist Schein doch
nur Schein. Das Wohnzimmer wird langsam zu einem Tatort, in dem
sich Träume unmerklich in Albträume verwandeln und der Wahn im
Kopf die Grenzen des Bewusstseins überschreitet.
Visions lädt den Zuschauer auf eine teils lustige, teils düstere Reise
in die eigenen vier Wände ein, in einen Ort, den man eigentlich mit
Zuflucht und Alltäglichkeit in Verbindung setzt. Doch was geschieht,
wenn auf einmal Risse in der Normalität sichtbar werden? Visions ist
das erste Theaterstück der jungen Autorin Nora Wagener, die 2011
ihren ersten Roman veröffentlichte und 2014 mit dem Prix Arts et
Lettres des Institut Grand-Ducal ausgezeichnet wurde.
Eine Koproduktion: Independent Little Lies,
Théâtre National du Luxembourg, Kulturfabrik Esch
Mit der Unterstützung von: Ministère de la Culture,
Fonds Culturel National, Fondation Indépendance
© Mario Goebbels
Mit: Leila Anaïs Schaus, u.a.
Regie: Claire Thill
Musik: Emre Sevendik
Video: Melting Pol
Uraufführung
Um die Thematik der Isolation - die durchaus auch räumlich zu begreifen ist – hervorzuheben und die Zuschauer durch eine möglichst
reale Aufführungssituation näher an das Stück heranzuführen, lässt
die junge Regisseurin Claire Thill das Stück an Orten spielen, die für
das Theater eher untypisch sind.
Visions wird im Rahmen des 20jährigen Geburtstags des Theaterkollektivs ILL aufgeführt. Gegründet im Kulturjahr 1995 von einer
Gruppe theaterbegeisterter Studenten, hat sich Independent Little
Lies im Laufe der letzten zwanzig Jahre stets weiterentwickelt und
professionalisiert. In der Saison 2015/16 feiert ILL mit zwei weiteren
Produktionen Jubiläum: Grexit, einer Textcollage von Marc Baum und
Ronald Dofing, und Independent Little Luxembourg, einer Eigenkreation von Frédérique Colling und Linda Bonvini.
Premiere am 14. Mai 2016 um 20.00 Uhr
18., 20., 21. Mai, 20.00 Uhr
Bamhaus Site Arcelor Mittal, rue de la Cimenterie,
L-1337 Luxembourg
Nur noch diese
eine Folge, dann weht
hier frischer Wind,
ich schwöre es
COCÓ CHANËL:
DEN UBU ALS KINNIK
Nom Alfred Jarry sengem Ubu Roi, iwwerdroen an
d’Lëtzebuergescht vum Krëscht Clement
Text: Krëscht Clement
Regie: Anne Simon
Bühn: Christoph Rasche
Kostümer: Jasna Bosnjak
Assistenz: Tom Dockal
Kreatioun
© Lea Giordano
En Anti-Klassiker aus der karnavalesker Literatur, deen d'Spill mat
der Muecht ironesch op d'Spëtzt dreiwt, deet ëmmer erëm laachen.
Rëppeltchësseslabberzéckermeckerstécker
a Krätschegëft nach emol!
Wou hues de déi
Schauermärecher hier!?
Anouk Wagener, Steve Karier, Marc Baum
Di éiweg Aktualitéit vum Ubu senger giereg-infantiler Quête no Suen
a Muecht brauch ee bei dësem Wierk jo wuel kaum ervirzehiewen.
Den Ubu ass a bleift en Text, dee sech vu leider ëmmer-wouere
Groteskerien niert: den Egoist, den haselegen, gieregen - de moderne
Mënsch. Och wann et haut net méi di klassesch Bourgeoisie ass, di
sech d'Fanger leckt an hier Positioun ausnotzt, ass déi Zuucht nawell
laang net ausgestuerwen. A si mer net alleguerten heiansdo e bëssen
Ubu, a wëllen de Kinnik muerksen, fir u säi "Cocó" ze kommen? Mee
natierlech ass dat eppes, wouriwwer een net schwätzt...
LU
Mat: Marc Baum, Steve Karier, Anouk Wagener,
Pitt Simon, a.a.
Alfred Jarry / Krëscht Clement / Anne Simon
256
Den Text, u sech selwer scho grotesk, schif, mëll an iwwerzunn
duerch seng Figuren, Situatiounen a seng Sprooch, kritt duerch dat
verdréintent a verwuerelt, zum Deel erfonntent Lëtzebuergesch,
iwwersat an adaptéiert vum Krëscht Clement, nach eng eenzegaarteg
Musikalitéit (oder léiwer eng A-tonalitéit) a besonnesch Rhythmik, en
Tempo an eng elliptesch Qualitéit, di eiser ephemärer OfkierzungsGesellschafft entsprécht an se op d'Schëpp hëlt.
An der Regie vum Anne Simon, dat den Zuschauer mam Ubu un een
Dësch sëtzt an d'Grenzen tëscht Kuckert a Spiller verwëscht, gëtt den
Theater gestiermt...
D'Adaptatioun Cocó Chanël: den UBU als KINNIK nom Wierk Ubu Roi
vum Alfred Jarry spillt mat der Dissonanz vun zwou Sproochformen:
eng méi klassesch gehuewen, aristokratesch an hallef erfonnt steet
enger artifizieller Jugendsprooch géigeniwwer.
Eng Koproduktioun: Théâtre National du Luxembourg,
Theater Esch, Cube 521 Marnach
Première den 24. Mee 2016 um 20.00 Auer
28., 29., 31. Mee, 20.00 Auer
2., 3. Juni, 20.00 Auer
Théâtre National du Luxembourg
THE AGONY OF
INGEBORG BACHMANN
257
EN/DE
Pierre Joris / Marion Poppenborg
Ingeborg Bachmann was born in 1926 in Klagenfurt. Although she
published only two collections of poetry before being overtaken by
a crisis which led her away from the lyric genre, she is one of the
most significant German poets of the twentieth century.
On 25 September 1973, Ingeborg Bachmann was seriously injured by
a fire in her Rome apartment. She was hospitalized but perished
weeks later. If Bachmann has (like many great female writers) become somewhat of a mythical figure in the popular imagination, it is
in no small part due to the manner of her death, combined with her
troubled personal life. Her true legacies, however, are her writing
and the moral imperatives it powerfully conveys.
The Agony of Ingeborg Bachmann, a three-act drama, imagines the
last days (the two final weeks, in fact) of Bachmann who is slowly
dying of burn-wounds, and who, in her agony, is visited by the voices
of the three most important men in her life: her great early love, a
poet (Paul Celan) who was essential for her development as a woman
and as a writer, even though their relationship was doomed; a highly
esteemed composer (Hans Werner Henze) with whom she had a life-
A production: Théâtre National du Luxembourg
With: Sascha Ley, Nickel Bösenberg,
Fred Frenay, a.o.
Direction: Marion Poppenborg
Set: Christoph Rasche
Assistance: Renelde Pierlot
World Premiere
long and close friendship and often collaborated; a famous novelist
and playwright (Max Frisch) with whom she shared a debilitating and
profoundly destructive relationship over a number of years.
Although a work of the imagination, the play also draws on the
writings of the four main characters as well as on their published correspondence. Pierre Joris, the TNL’s author in residence 15/16, explains this circumstance as follows: Any resemblance with persons
who have actually existed in the past is due, or can be attributed, if
such attribution is necessary or desired, to my lack of imagination,
or to my dislike of fiction, or to my desire not to make up what doesn’t
need to be made up.
Die Agonie der Ingeborg Bachmann ist ein Auftragswerk, das Pierre
Joris für das Théâtre National entwickelt hat. Joris schreibt in englischer Sprache. Die im Stück vorkommenden deutschsprachigen
Künstler werden auch in ihrer Sprache zu erleben sein. Die erfolgreiche Regisseurin Marion Poppenborg macht hier ihre zweite Arbeit für
das TNL.
Opening Night: 14th of June 2016 at 20.00
17th, 18th, 21st June, 20.00
Théâtre National du Luxembourg
Du bist der Lebensgrund,
auch deshalb, weil Du die
Rechtfertigung meines
Sprechens bist und bleibst.
Ingeborg Bachmann
D’après le livre de la Comédie-Ballet de Charles Nuitter,
la musique de Léo Delibes et le conte de
L’Homme au sable d’ E.T.A. Hoffmann
Rien n'est plus
fantastique et plus flou
que la vie réelle
La metteure en scène et comédienne Isabelle Bonillo ne vient pas pour
la première fois à Luxembourg avec son Camion-Chapiteau qui, à
chaque fois, a captivé et enchanté les spectateurs de tous âges.
Cette année, le Camion-Chapiteau de la compagnie T-âtre IBonillo se
métamorphose en fabrique d’automates. Olympia, la foraine bien connue, s’est installée dans la ville pour construire des automates correspondant aux besoins des spectateurs. Elle vient principalement
exposer son meilleur automate, sa sublime Coppélia, la femme idéale.
FR
Avec: Isabelle Bonillo, Clément Reber, Claire Wenger
T-âtre IBonillo / Isabelle Bonillo
Conception et mise en scène: Isabelle Bonillo
Décor: Emmanuel DuPasquier
Costumes: Karine Dubois
Eclairage et Son: Clément Reber
Musique: Léo Delibes, retravaillé par Pierre Gilardoni
COPPÉLIA FABRIK’ AUTOMATES
En partant du livre de la Comédie-Ballet de Charles Nuitter, la musique
de Léo Delibes, et le conte de L’Homme au sable d’E.T.A. Hoffmann,
Coppélia Fabrik’ Automates, conçu par Isabelle Bonillo, nous emmène
dans le monde dérangeant et envoûtant du romantisme fantastique.
Ce sera l’occasion de traiter du créateur et de sa créature, de la technologie et de la vie, de l’image de la femme idéale, et surtout de la
pureté et du combat de certains face à un monde de plus en plus
anxiogène.
Tout cela en interaction avec le public, en musique et en plaisir !
Clara et Nathanaël viennent assister à la démonstration. Le jeune
homme, angoissé par le marchand de sable, tombe amoureux de cette
«poupée». Clara, sa fiancée, va tout faire pour le récupérer. Elle se
glisse alors dans la peau de l’automate…
Isabelle Bonillo, Claire Wenger
Production: T-âtre IBonillo
Coproduction: Théâtre WAOUW, Aigle
6, 7 août 2016
Luxembourg-Ville
(dans le cadre de StreetA(rt)nimation Luxembourg)
258
MOMENTS.
AND MORE.
Mick Perrin Worldwide & Konrad Comedy Club présentent
EDDIE IZZARD
force majeure - Tout en Français!
© Idil Sukan
Pour la première fois, le comédien de génie britannique Eddie Izzard
sera au Luxembourg dans le cadre de son tour du monde. Son spectacle se déroulera uniquement en français.
Ce spectacle fait partie de la plus vaste tournée de stand-up comedy
jamais réalisée. Ce gigantesque voyage autour du monde a débuté
au printemps 2013 et sa tournée francophone de 16 dates aura lieu
non seulement au Luxembourg, mais aussi en France, en Suisse et
en Belgique.
Le nouveau spectacle, force majeure, nous parle de sacrifice humain,
de rois qui se mettent leur chien sur la tête, de César devenu une
salade, de Dieu et Dark Vador qui se battent pour un plat de spaghetti
carbonara, de la relation entre les petites cuillères et le genre dans
la grammaire anglaise ou encore d’un groupe de taupes devenu
riche...
De Londres à Los Angeles, de Moscou à Melbourne, de Chicago à
Cape Town, lorsque ce tour du monde s’achèvera, Eddie et force majeure auront parcouru plus de 27 pays à travers l’Europe, les ÉtatsUnis, l’Afrique, la Russie, l’Australie et la Nouvelle-Zélande.
En 2011, Eddie Izzard a passé trois mois en résidence au Théâtre de
Dix Heures à Paris, où il a joué Stripped: Tout en Français!, terminant
en apothéose par une représentation enregistrée à La Cigale. Le DVD
de ce spectacle Stripped: Tout en Français! est sorti en France en
décembre 2014.
Eddie Izzard
CO
T
E
L
P
M
Représentations:
28, 29 septembre 2015, 20h00
Théâtre National du Luxembourg
TRANSLATE
De jonken TNL
Le jeune TNL
Das junge TNL
Symposium-Colloque
In einem zweitägigen Symposium werden internationale Fachgelehrte und Theaterpraktiker aus ganz Europa dieses Thema intensiv
beleuchten. Praktischer Ausgangspunkt wird Frank Hoffmanns Inszenierung von Eugène Ionescos Die Nashörner sein, die mit einem
mehrsprachigen Ensemble erarbeitet wurde. Dem Publikum bietet
es eine interessante Diskussion über die Zukunft des Theaters.
En coopération avec
Union des Théâtres de l’Europe (UTE)
Université de Luxembourg
Théâtre National du Luxembourg
Les processus de traduction jouent un rôle croissant dans le théâtre
international d’aujourd’hui. Au Luxembourg, la situation est différente
puisque les pièces sont jouées en langue originale. Pourtant, de plus
en plus souvent, la traduction (qu’elle soit surtitrée, simultanée, en
langue des signes, etc.) est un moyen artistique auquel recourent les
metteurs en scène travaillant dans un contexte interculturel. La traduction cesse alors d’être un simple moyen de compréhension pour
devenir une composante artistique du processus théâtral, processus
complexe composé du jeu des comédiens, de pantomime, de
musique, de scénographie, de costumes, de vidéo et de bien d’autres
éléments artistiques encore.
Le TNL va à la rencontre des jeunes. Il leur ouvre grand le théâtre en
proposant des espaces de création, des ateliers-découvertes, des
soirées de débats et des workshops ainsi que des rencontres avec
des artistes de productions prestigieuses.
Das TNL geht auf junge Menschen zu. Es öffnet ihnen weit die Tore
des Theaters, bietet kreative Freiräume, Diskussionsforen, Werkstätten und Workshops, und es ermöglicht Begegnungen mit bekannten
Künstlern hervorragender Theaterproduktionen.
Un colloque de deux jours invitera spécialistes internationaux et praticiens du théâtre européens à éclairer le public sur ce sujet.
Rhinocéros d’Eugène Ionesco mis en scène par Frank Hoffmann avec
une troupe de comédiens polyglottes offrira un point de départ pertinent à cette discussion intéressante sur l’avenir du théâtre.
12, 13 mars 2016
Théâtre National du Luxembourg
© Bohumil Kosthoryz
Übersetzungsvorgänge spielen im internationalen Theater von heute
eine immer größere Rolle. Die Situation in Luxemburg ist eine andere, da man hier zumeist Stücke in Originalsprache spielt. Dabei
stellt die Übersetzung (sei sie nun übertitelt, simultan, in Gebärdensprache usw.) ein künstlerisches Mittel dar, das in die interkulturelle
Konzeption von Inszenierungen immer mehr einbezogen wird. Die
Übersetzung ist dann nicht bloße Verständnishilfe, sondern künstlerischer Bestandteil eines komplexen Bühnenvorgangs, der sich aus
Schauspiel, Pantomime, Musik, Licht, Bühnenbild, Kostümen, Video
und vielen anderen künstlerischen Elementen zusammensetzt.
Text: Ada Günther
Regie: Ada Günther, Sara Goerres, Jessie Kalmes,
Lucie Wahl
Bühne u. Kostüme: Claire Ahlborn, Joanne Klopp
Ada Günther/TNL Jugendclub-First Steps
Mit: Hayley Dawson, Magnus Chan, Pierre Gaffet,
Clara Geier, Daniel Halici, Etienne Halsdorf, Lou Kaiser,
Arnaud Kintzinger, Lina Peller, Martina Sardelli
Lady Windermere’s Phone
EN
Lady Windermere’s phone is a modernisation of Lady Windermere’s
Fan by Oscar Wilde, following the quotation Life is far too important
a thing to ever talk seriously about it. Lady Windermere has a great
boyfriend, great friends, and a great new phone. And she is preparing her 18th birthday party, which is going to be great as well. She
even bought flowers. Everything is just perfect.
Lady Windermere’s Phone is pretty close to what Oscar Wilde would
have written, had he lived today and not 123 years ago. Just like its
predecessor, this play mirrors and satirises the society of its time. It
tells the story of Lady Windermere, a young woman with a slightly
old-fashioned mindset and strict principles, who learns to be open
and independent.
But then, weird things start to happen: her best friend Lady Darlington confesses that she’s in love with her, and a strange man named
Mr. Erlynne comes into her life and all of a sudden it’s not so great
anymore.Lady Windermere feels just like you would feel when comparing this play to the original version from 1892: Everything is
changing...
Im Rahmen des zehnjährigen Geburtstags des TNL Jugendclub
Maach Theater hatte das TNL letzte Saison einen Aufruf an die Teilnehmer von Maach Theater und an alle junge Theaterbegeisterte
gemacht, ihr Projekt einzureichen, damit es in der Spielzeit 15/16 auf
der Bühne des TNL verwirklicht werden könnte. Die junge Luxemburgerin Ada Günther hat mit ihrem Stück den Wettbewerb First
Steps gewonnen.
Premiere am 25. September 2015 um 20.00 Uhr
26. September, 20.00 Uhr
Théâtre National du Luxembourg
LES IROQUOIS
Concours d’écriture dramatique
transfrontalier bilingue
DE/FR
Jusqu’en juin 2015, les théâtres de la Grande Région, regroupés sous
le sigle TOTAL THEATRE, ont été soutenus dans leur démarche commune par le programme InterReg IV A de la Communauté Européenne. Même après la fin de ce programme, quelques théâtres de
la Grande Région, dont le TNL, ont décidé de poursuivre leur action
commune en direction des jeunes, action baptisée Les Iroquois.
Au-delà de la volonté des théâtres partenaires de transmettre une exigence artistique et un savoir-faire, c’est aussi valoriser les jeunes en
confiant leur pièce à des professionnels, qui en feront une présentation
publique en Grande Région. La dimension transfrontalière est l’atout
majeur du projet, favorise les rencontres et l’interculturalité.
Il est proposé aux lycéens de la Grande Région, francophones et/ou
germanophones, d’écrire une courte pièce de théâtre sur un thème
donné. Suite à des ateliers d’écriture encadrés par leur professeur
et un auteur, plusieurs textes sont finalement sélectionnés par un
jury puis intégrés à la création d’un spectacle bilingue monté avec
des comédiens et un metteur en scène professionnels.
Auch nach Beendigung der finanziellen Unterstützung durch die EU
im Rahmen des Programms InterReg IV A führt das TNL zusammen
mit seinen Partnertheatern das Projekt Die Irokesen weiter.
En marge des actions pédagogiques traditionnelles en direction des
lycéens, ce concours leur donne une approche différente du théâtre
que le fait d’être simple spectateur ou apprenti comédien: écrire une
pièce, avec ses contraintes de temps, d’espace et de lieu. Les jeunes
apprennent donc à raconter une histoire, transmise ensuite à un public, avec toute leur spontanéité et leur créativité.
Die Irokesen ist ein Wettbewerb für Klassen der Oberstufe aus der
Großregion und wird von einem Autor und einem Regisseur betreut.
Ausgewählte Texte werden unter professionellen Bedingungen inszeniert und in den Partnertheatern zur Aufführung gebracht.
Wäiss Kanéngchen, rout Kanéngchen
Lapin blanc, lapin rouge
Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen
White Rabbit, Red Rabbit
Lapin blanc, lapin rouge est un solo de l’auteur iranien Nassim
Soleimanpour. Chaque représentation est défendue par un interprète
différent qui prend connaissance du texte devant le public. Peu à peu,
l’absence de l’auteur devient le personnage principal de la représentation. Depuis que la pièce a été créée en 2010, Lapin blanc, lapin
rouge a voyagé dans le monde entier, traduite dans une vingtaine de
langues. C’est l’ingéniosité d'un jeune auteur interdit de sortie de territoire, qui l’a fait inventer un théâtre par procuration sans metteur
en scène, ni répétition, ni décor. La pièce parle d’une manière à la fois
comique et dramatique de la manipulation des masses, de la peur et
du danger d'être différent.
La pièce pourra être jouée dans votre classe (ou salle de théâtre/salle
des fêtes) jusqu’au 9 décembre 2015 à la date qui vous conviendra
(en fonction de la disponibilité du comédien), dans la langue de votre
choix (luxembourgeois, allemand, français, anglais).
Les dates seront communiquées plus tard.
Prix par représentation: 700 €
Für dieses Stück braucht es keine Probe, keine Regie, keine Bühne.
Erst zu Beginn der Vorstellung erhält die Schauspielerin bzw. der
Schauspieler den Text und wird das Stück nur einmal spielen - so das
Konzept von Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen des iranischen
Autors Nassim Soleimanpour. Jahrelang durfte er nicht aus dem Iran
ausreisen, da er sich weigerte, den Militärdienst anzutreten. Stattdessen ging sein Stück - inzwischen in zwanzig Sprachen übersetzt auf die Reise um den Globus. Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen
handelt auf komische und bedrückende Art zugleich von der Manipulation der Massen, von der Angst und der Gefahr, anders zu sein.
Une coproduction:
NEST, Thionville Lorraine, Théâtre National du Luxembourg,
Saarländisches Staatstheater e.a.
A production: Théâtre National du Luxembourg in association with Aurora Nova
Das Stück kann bis zum 9. Dezember 2015 in Ihrer Klasse (Theatersaal/Festsaal der Schule) an einem von Ihnen ausgewählten Termin
(je nach Verfügbarkeit des Schauspielers) in der von Ihnen gewünschten Sprache (Luxemburgisch, Französisch, Deutsch, Englisch)
aufgeführt werden.
Preis pro Vorstellung: 700 €
Pour des jeunes de 12 à 19 ans
Für Jugendliche von 12 bis 19 Jahren
Inscriptions: Jusqu’au 30/09/2015 (nombre limité de participants)
Anmeldungen: bis zum 30.09.2015 (begrenzte Teilnehmerzahl)
Premier rendez-vous: 6 octobre 2015, 16h15
Erstes Treffen: 6. Oktober 2015, 16Uhr15
Les ateliers ont lieu chaque deuxième mardi de 16h15 à 19h15,
vacances scolaires exceptées. A partir d’avril commence la phase de
répétition plus intense.
Die Workshops finden jeden zweiten Dienstag von 16.15 bis 19.15 Uhr
statt, Schulferien ausgeschlossen. Ab April beginnt die intensivere
Probenphase.
Renseignements et inscriptions: [email protected]
Anmeldung und Infos: [email protected]
Tarif d’inscription: 100 €
Einschreibungsgebühren: 100 €
Depuis 11 ans, le TNL donne aux jeunes la possibilité de s’initier au
théâtre et surtout de réaliser eux-mêmes une création théâtrale, de
l’écriture à la mise en scène en passant par la scénographie, les costumes, le son et bien sûr le jeu d’acteur. Le projet Maach Theater permet d’un côté aux jeunes de découvrir concrètement les différents
métiers de la scène à travers la rencontre et l’encadrement par des
professionnels de théâtre. D’un autre côté, les participants de Maach
Theater disposent d’un champ libre pour exprimer leurs idées, pour
développer leur projet artistique, pour élaborer et réaliser ensemble
leur propre spectacle représenté dans des conditions quasi professionnelles.
Seit 11 Jahren gibt das TNL Jugendlichen die Möglichkeit, Theater in
seinen verschiedensten Facetten kennenzulernen und vor allem ihr
eigenes Stück zu verwirklichen, vom Schreiben bis zur Inszenierung,
über die Gestaltung des Bühnenbilds, der Kostüme, des Tons und des
Schauspiels natürlich. Das Projekt Maach Theater bietet zum einen
den Jugendlichen die Gelegenheit, die verschiedenen Theaterberufe
ganz konkret und praktisch zu erleben durch die Begegnung und
Zusammenarbeit mit Professionellen aus dem Theaterbereich. Zum
anderen verfügen die Teilnehmer von Maach Theater über einen
Freiraum, um ihre Ideen auszudrücken, ihr künstlerisches Projekt zu
entwickeln und gemeinsam ihr eigenes Stück zu realisieren, das
unter fast professionellen Bedingungen aufgeführt wird.
Grâce aux nombreuses créations réalisées depuis par des jeunes, le
TNL Jugenclub a acquis dans le monde culturel luxembourgeois la
renommée d’un théâtre axé sur l’innovation et la recherche, créé par,
avec et pour des jeunes!
Mit der Zeit ist der TNL Jugendclub durch seine dreizehn Uraufführungen in der Luxemburger Szene zum Begriff geworden für originelles, innovatives Theater mit, von und für junge Leute.
INSCRIS-TOI VITE ET: MAACH THEATER!
MELDE DICH ALSO SCHNELL UND: MAACH THEATER!
Représentations: 1er juillet 2016 à 10.00 heures et à 20.00 heures,
2 juillet 2016 à 20.00 heures
Vorstellungen: 1. Juli 2016 um 10.00 Uhr und um 20.00 Uhr,
2. Juli 2016 um 20.00 Uhr
© Bohumil Kosthoryz
TNL Jugendclub
Maach Theater!
TNL Kannerbühn
Kanner op d’Bühn!
La TNL Kannerbühn propose aux enfants une découverte du monde
et des métiers du théâtre. Après des ateliers d’initiation, les enfants
développeront des histoires à partir d’improvisations et de jeux scéniques qui formeront la moelle épinière de leur spectacle représenté
en juin.
Die TNL Kannerbühn ermöglicht den Kindern, die Welt und die Berufe
des Theaters zu entdecken. Nach einer Einführung entwickeln die
Kinder Geschichten, ausgehend von Improvisationen und szenischen
Spielen. Das daraus entstehende Stück wird im Juni vor Publikum
aufgeführt.
La TNL Kannerbühn existe depuis 2007 et permet aux enfants une
première approche pratique du théâtre grâce à l’élaboration collective
d’une pièce et à l’expérience de jouer sur scène devant un public.
Die TNL Kannerbühn existiert seit 2007. Sie bietet den Kindern die
Möglichkeit einer ersten Begegnung mit dem Theater durch die
kollektive Entwicklung eines Stücks und die Erfahrung, vor Publikum
auf der Bühne zu stehen.
INSCRIS-TOI VITE ET: OP D’BÜHN!
MELDE DICH ALSO SCHNELL UND: OP D’BÜHN!
Inscriptions: jusqu’au 30/09/2015 (nombre limité de participants)
Anmeldungen: bis 30.09.2015 (begrenzte Teilnehmerzahl)
Premier rendez-vous: 6 octobre 2015, 14h00
Erstes Treffen: 6.Oktober 2015, 14.00 Uhr
Quand: chaque deuxième mardi de 14h00 à 16h00
Wann: jeden zweiten Dienstag von 14.00 bis 16.00 Uhr
Où: Théâtre National du Luxembourg
Wo: Théâtre National du Luxembourg
Langue : luxembourgeois
© Bohumil Kosthoryz
Sprache: luxemburgisch
Représentation: 12 juin 2016 à 17h00
Vorstellung: 12. Juni 2016 um 17.00 Uhr
Tarif d’inscription: 150 €
Einschreibungsgebühren: 150 €
Renseignements et inscriptions: [email protected]
Auskünfte und Anmeldung: [email protected]
PRESSERÜCKBLICK
REVUE DE PRESSE 2014/2015
Festival TOTAL THEATRE
232
© Bohumil Kosthoryz
Du 14 au 30 novembre 2014
Marc Baum, Pol Hoffmann
La diversité des textes et les approches différentes des spectacles
sont des marques de richesse du festival, qui attire un nouveau public.
Josée Zeimes, Le Jeudi
D’Fatzbeidelen
Blackbird
Norbert Weber / Tom Dockal
David Harrower / Jérôme de Falloise,
Sarah Lefèvre, Raven Ruëll
Première de 15.November 2014, 1 Virstellung
Théâtre National du Luxembourg
Biedermann und
die Brandstifter
Max Frisch / Steffen Lars Popp
Première le 17 novembre 2014, 2 représentations
Théâtre National du Luxembourg
Premiere am 20.November 2014, 3 Vorstellungen
Théâtre National du Luxembourg
La variété
française est un
monstre gluant
Matthieu Remy / Matthieu Remy & Aurélie Gandit
Première le 24 novembre 2014, 2 représentations
Théâtre National du Luxembourg
Eng fatzeg Uropféierung (…) De Marc Baum an de Pol Hoffmann brilléieren als Fatz a Beidel. Hinne geléngt et, den absurde Witz vun de
Fatzbeidelen duerzestellen, ouni dobäi just sënnlos ze braddelen. Och
dann, wann d’Komik vum Stéck kuerz aussetzt an ee méi existenziellbatteren Toun ukléngt, iwwerzeege si als wibbeleg-delabréiert Figuren. Mat de Fatzbeidelen kann d’Regie an enger onbekémmerter
an effektvoller Inszenéierung ee Succès feieren.
Samuel Hamen, Lëtzebuerger Journal
Blackbird a offert aux spectateurs une confrontation intense à la
complexité de l’inacceptable, grâce à un texte puissant de David Harrower et grâce à la conjugaison d’une mise en scène et d’une interprétation en extrême tension.
Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort
Le jeu sublime de Jérôme de Falloise et d’Aline Mahaux happe le
spectateur et l’entraîne dans la complexité du réel. Un spectacle
fascinant.
Josée Zeimes, Le Jeudi
56 Jahre nach der Uraufführung stellt Steffen Lars Popp (Regie) den
gesellschaftskritischen Aspekt des Stückes gekonnt in den Vordergrund. Mit Surrealität, viel skurrilem Humor und Verfremdungseffekten wurde Frischs Stück im Rahmen des Total Theater Treffen in
Luxemburg aufgeführt. Katharina Wurzer,grrrrr.eu
Was erwartet man von einem „Lehrstück ohne Lehre“? Zumindest
eines: Verwirrung! Beim Total Theater Treffen in Luxemburg schaffte
das Trierer Ensemble um Steffen Lars Popps Inszenierung Biedermann und die Brandstifter jedoch mehr als das. Mit allen Mitteln des
Theaters versetzte es das Théâtre National bei einer fulminanten
Dernière in Feuer und Flamme. Nina Roob, grrrrr.eu
La variété française est un monstre gluant est un petit bonbon délicieux qui vous tombe dessus alors qu’on ne l’attend pas. (…) Réconfortant, agréable, gourmand. En moins d’une heure, à deux sur
scène, elle, dansant, lui, “conférençant”, les deux excellents protagonistes de cette courte pièce entreprennent de décortiquer les
ressorts de la chanson française. (….) Réjouissante découverte donc
que cette variété française…
Sarah Elkaïm, D’Land
La variété française est un monstre gluant, présentée au TNL, fait
partie des belles surprises de cette première édition. (…) Cette conférence offre de beaux moments de rire.
Grégory Cimatti, Le Quotidien
Lisbeths
Superhero
Heinrich IV.
Fabrice Melquiot / Georges Lini
Anthony McCarten / Markolf Naujoks
Luigi Pirandello / Frank Hoffmann
Hugues Dufourt/Les Percussions de Strasbourg/Enrico Bagnoli
Première le 28 novembre 2014, 2 représentations
Théâtre des Capucins
Premiere am 29. November 2014, 2 Vorstellungen
Théâtre National du Luxembourg
Premiere am 7. Oktober 2014, 2 Vorstellungen,
Grand Théâtre de la Ville
5 Vorstellungen, Ruhrfestspiele Recklinghausen
Première le 27 novembre 2014, une représentation
Théâtre National du Luxermbourg
231
Burning Bright
233
Durchweg gelang es den Schauspielern, die moderne Ratlosigkeit,
die Pirandellos Figuren inne liegt, in dieser gewagten Inszenierung
auf die Bühne zu bringen.
Samuel Hamen, Lëtzebuerger Journal
Das Zusammenspiel von den ausnahmslos exzellenten Darstellern,
die subtilen historischen Anspielungen und die fragwürdige, oft
komische Weltanschauung der Charaktere machen Frank Hoffmanns
Neuinszenierung von Pirandellos Heinrich IV. zu einem Meisterwerk.
Nathalie Medernach, D’Land
La succession des envolées et des distances est evoquée avec brio
par les comédiens Isabelle Defossé et George Lini qui assure aussi la
mise en scène, axée sur le jeu tout en nuances, qui plaît par sa vérité
et son inventivité. Lisbeths est un spectacle très humain, mais il est
aussi déconcertant en nous interrogeant sur nous-même en relation
avec les autres. Josée Zeimes, Le Jeudi
Lisbeths était une proposition de Total Théâtre, après Blackbird vu
l’autre semaine au TNL, une nouvelle preuve de la vitalité et des qualités d’un théâtre belge francophone que l’on ne connaît pas encore
assez chez nous. Un manque à combler.
Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort
Rudolf Kowalski zeigt hier eine Schauspiel- und Vortragskunst, die
selten geworden ist. Und am Schluss kommt nochmal das Pferd.
Groβer Beifall, vor allem für das engagiert aufspielende Ensemble.
Rolf Pfeiffer, Westfälischer Anzeiger
Die heldenhafte Leistung alles Schauspieler (…) macht Superhero zu
einem starken Stück für junge Menschen.
Nordwest Zeitung
Mit seiner Präsenz, Spielfreude, Vielschichtigkeit und seinem augenzwinkernden Spiel reiβt Rudolf Kowalski das Stück an sich. Er gibt
dem Abend Tiefe, Emotion, Vielfarbigkeit.
Dieter Tenbrock, Trierischer Volksfreund
Les percussionnistes entrent en jeu pour une heure de dépaysement et de voyage. Peu d’exclamation jubilatoire, peu d’effusion
sonore, l’heure est à la retenue, emballée dans un confinement
sonore des plus réussis. La partition de Hugues Dufourt se dévoile,
se consomme comme une toile impressionniste. Tout est fait de
couleurs, d’ambiance et de touches sonores en pointillé. Parfaitement huilées sont la coordination et la maîtrise des six musiciens
dans la construction et la transparence de cet espace sonore fait
de strates et de couches sonores et rythmiques.
Thierry Hick, Luxemburger Wort
Wäiss Kanéngchen,
rout Kanéngchen
234
Lapin blanc, lapin rouge
Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen
White Rabbit, Red Rabbit
Coelho branco, coelho vermelho
L’Impromptu de
l‘Alma
225
Eugène Ionesco / Ian de Toffoli / Jacqueline Posing-Van Dyck
Première le 8 janvier 2015, 6 représentations,
Théâtre National du Luxembourg
3 représentations, L’Artchipel, Guadeloupe
99%
236
Flucht nach Ägypten
Ian de Toffoli, Elies Barberà / Anne Simon
George Tabori / Frank Hoffmann
Première le 24 janvier 2015, 2 représentations,
Théâtre National du Luxembourg
2 représentations, Théâtre d‘Esch
10 représentations, Teatre Akadèmia, Barcelona (E)
1 représentation, Teatro Excelsior, Regello (I)
Premiere am 5. Februar 2015, 6 Vorstellungen,
Théâtre National du Luxembourg
5 Vorstellungen, Ruhrfestspiele Recklinghausen
237
Premiere am 10. Dezember 2014, 7 Vorstellungen
Théâtre National du Luxembourg
A conceptual piece, a tour-de-force performance opportunity for an
actor (absolutely realised by Werner), a once-in-a-lifetime event, a
seductive experiment in what it means to be a spectator and to what
degree we manipulate those around us and to what degree we can be
manipulated – White Rabbit, Red rabbit is all of these things. Consciously. Deliberately. With equal parts wit and absurdity and unease
skilfully and unforgettably mixed. Eric Abbot, Luxemburger Wort
Chaque soirée est unique, à chaque fois elle dépend en partie du
comédien, le droit à l’erreur étant accordé d’emblée par l’auteur.
Franck Sasonoff s’empara du texte en français et mena l’aventure,
une lecture à vue, avec brio; ses réactions promptes et vivaces et sa
façon de motiver le public, sollicité à participer, ajoutèrent au plaisir
de découvrir l’auteur iranien celui de découvrir le talent du comédien.
Josée Zeimes, Le Jeudi
In White Rabbit, Red Rabbit geht es um Gehorsam, Verantwortung
und Vertrauen. Gleichzeitig ist es ein ebenso genialer wie einfacher
“bras d’honneur” an alle Gegner der Meinungsfreiheit. Marc Baum
musste also improvisieren im Improvisieren, was ihm nicht ohne Witz
gelang. (…) Ein genialer wie auch einfacher Stinkefinger an autoritäre
Machthaber. Claude Molinaro, Tageblatt
Da Kritiken ja eh nie gelesen werden, könnte ein böswilliger Kritiker
an dieser Stelle so richtig vom Leder ziehen. “Grottenschlechte
Schauspieler; unter aller Kritik; dass die sich überhaupt auf die
Bühne trauen”. (…) Alle Meinungen sind verschieden, heißt es im
“L’impromptu”. Und deshalb sagen Meinungen nichts über ein Werk
aus. Fazit: Sehen Sie sich das Stück selbst an, bilden Sie sich Ihre
Meinung. Nur die zählt. Und: Es lohnt sich, denn die obige Kritik ist
absurd. Claude Molinaro, Tageblatt
La mise en scène bien cadencée et ludique de Jacqueline PosingVan Dyck insiste sur le comique et l’absurde de la farce, accompagnée des rythmes de Michel Zeimes. Les saynètes amusantes,
bouffonnes du trio Batholoméus, qui s’unit pour taper sur son élève
ou prend distance pour s’attaquer l’un l’autre, ponctuent le déroulement et exploitent les possibilités variées de la scénographie inventive et sobre de Christoph Rasche, qui intègre le public dans l’espace
scénique, bien mis en lumière par Zeljko Sestak.
Josée Zeimes, Le Jeudi
Ambitieux, le collectif théâtral luxembourgeois Independent Little
Lies présente pour ses 20 ans la pièce 99%, aboutissement scénique
d’une collaboration internationale de deux années. Si une certaine
confusion des langues règne, le propos n’en est pas dilué pour autant.
(…) 99% déborde d’énergie et propose un regard ludique et sans concession sur les minorités qui résonnera longtemps dans la tête du
spectateur. Florent Toniello, Woxx
Aussi nomade que créatif, ILL est un noyau artistique engagé… dans
la réinvention du spectacle vivant. Et l’énergie est belle à voir, on
souhaiterait qu’elle soit contagieuse…
Féru de création participative, aventurier de formes inédites, tremplin
pour artistes luxembourgeois émergents (auteurs et comédiens),
melting-pot de langues, tricoteur de partenariats variés, locaux et internationaux, ILL fait le lit des sujets contemporains et sociaux au
cœur de chacune de ses productions. Chaque démarche fait sens ça ne rigole donc pas forcément. Marie-Anne Lorgé, Le Jeudi
Sur scène, les comédiens ont l’air de bien s’amuser. Ils y mettent du
cœur et leur talent. (…) Les saynètes se succèdent à bon tempo.
Marie-Laure Rolland, Luxemburger Wort
Einfallsreiche Form der Inszenierung. Claude Molinaro, Tageblatt
Wo Tabori mit Präsenz spart, kompensiert Hoffmann geschickt mit
Prägnanz und schafft so ein angenehmes Gleichgewicht.
Vesna Andonovic, Luxemburger Wort
Das ist großes Theater der kleinen Gesten, der zitternden Miene.
(…) Eine berührende Choreographie aus Licht und Schatten, ein
wertvoller Bühnenmoment. Stefan Schmidt, Nachtkritik
Hoffmann vermag es, zahlreiche Reminiszenzen an Casablanca bis
hin zu “Liebling, what watch?” aufleben zu lassen und dem Bühnenstoff neues Leben einzuhauchen. Sein 12-köpfiges Ensemble
spielt ohne Ausnahme stark und setzt den Stoff mit der für Tabori
charakteristischen Ironie überzeugend um.
Anina Valle Thiele, Woxx
Flucht nach Ägypten gehört zu den Höhepunkten der an solchen
wirklich nicht armen Ruhrfestspiele 2015.
Pitt Herrmann, Sonntagsnachrichten
Cannibales
238
Nathalie Ribout
239
Penthesilea
240
Trail of crumbs
José Pliya / José Pliya
Philippe Blasband / Joël Delsaut
Heinrich von Kleist / Stefan Maurer
Isaac Bush / Anne Simon
Première le 12 février 2015, 2 représentations
Théâtre National du Luxembourg
Première le 25 mars 2015, 6 représentations
Théâtre National du Luxembourg
Premiere am 28 April 2015, 6 Vorstellungen
Théâtre National du Luxembourg
Opening Night on the 16th of June 2015, 6 shows,
Théâtre National du Luxembourg
13 shows, Access Theater, New York
241
Ein Theaterabend, so verzehrend wie ein vulkanartiger Ausbruch
lodernder Emotionen, der nicht unberührt lassen kann!
Vesna Andonovic, Luxemburger Wort
L’intelligence du texte, deux comédiennes remarquables et un véritable travail de mise en valeur font que, avec cette nouvelle production, la compagnie Ici et maintenant montre un dynamisme que les
amateurs de théâtre francophone ne pourront que saluer.
Florent Toniello, Woxx
Brillante, parfois ardue, l’écriture de José Pliya est indéniablement
celle d’un auteur unique.
Sarah Elkaïm, D’Land
Depuis le 25 mars, le Théâtre National du Luxembourg est littéralement habité par deux présences d’une rare force. Deux comédiennes
superbes, Valérie Bodson et Caty Baccega, y donnent magnifiquement corps à Sonia et Nancy.
Sarah Elkaïm, D’Land
Et si la mise en scène est ainsi convaincante, c’est grâce évidemment
à trois superbes interprètes qui en concrétisent les intentions: Lara
Suyeux, Claire Nebout et Marja-Leena Junker. Quelles présences
conjuguées, quelle force d’expression.
Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort
Les comédiennes Caty Baccega et Valérie Bodson créent dans un jeu
émouvant et raffiné des personnages sincères et humains qui envoûtent le spectateur par leur souffrance et leurs déceptions, les rêves
refoulés et les espoirs naissants. De très beaux moments!
Josée Zeimes, Le Jeudi
Stefan Maurer bringt Kleists Penthesilea stark gerafft, doch schlüssig
in einer rauschenden Inszenierung auf die Bühne des TNL. Und Nora
Koenig überzeugt in der Rolle der charakterstarken Amazonenkönigin.
Anina Valle Thiele, Woxx
Penthesilea von Heinrich von Kleist sei unaufführbar, heiβt es
manchmal. Das Théâtre National du Luxembourg beweist das Gegenteil. (…) Nora Koenig spielt die Penthesilea auf überragende Art und
Weise. Mit blonder Mähne, provokativ und frech auftretend, lässt sie
vor dem Zuschauer die Figur eines Mannweibs entstehen, das innerhalb einer Beziehung resolut die Führung übernimmt.
Claude Molinaro, Tageblatt
Eindrücklich beweist Stefan Maurers Inszenierung von Kleists
Penthesilea, dass die Tragödie um Liebe im Konflikt mit gesellschaftlichen Zwängen auf der Bühne funktionieren kann.
Dieter Tenbrock, Trierischer Volksfreund
Impressive and theatrically vivid collaboration at TNL. (…) Trail of
Crumbs also represents the sort of theatre that is all too rarely seen
in Luxembourg. It is most welcome.
Erik Abbot, Luxemburger Wort
Trail of Crumbs, la nouvelle adaptation de Hänsel & Gretel par Anne
Simon, vit de ses idées originales et surtout des acteurs.
Josée Hansen, D’Land
La collaboration du Circle Theater of New York et du Théâtre National du Luxembourg s’est avérée très fructueuse. Le jeu pertinent
des comédiens est un point fort du spectacle, en particulier la performance nuancée de Hansel et Gretel, oscillant entre ingénuité
désarmante et détermination aveugle.
Josée Zeimes, Le Jeudi
LE THÉÂTRE NATIONAL
DU LUXEMBOURG
EN TOURNÉE 15/16
Penthesilea
Pfalztheater Kaiserslautern, 18.,21., 23., 28., 31. Oktober 2015
6., 14., 21. November 2015
CALENDRIER 15/16
SEPTEMBRE 2015
Ve
Sa
Lu
Ma
25.09.
26.09.
28.09.
29.09.
20.00
20.00
20.00
20.00
Lady Windermere’s phone
Lady Windermere’s phone
Eddie Izzard force majeure
Eddie Izzard force majeure
OCTOBRE 2015
Je
Sa
Di
Ve
Ve
Di
Ma
Me
08.10.
10.10.
11.10.
16.10.
23.10.
25.10.
27.10.
28.10.
20.00
20.00
17.00
20.00
20.00
17.00
20.00
20.00
D’Fatzbeidelen
D’Fatzbeidelen
D’Fatzbeidelen
Liebe Triebe
The Gulf (between you and me)
The Gulf (between you and me)
Liebe Triebe
The Gulf (between you and me)
NOVEMBRE 2015
Me
Ve
Sa
Ve
Me
Sa
Di
11.11
13.11.
14.11.
20.11.
25.11.
28.11.
29.11.
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
17.00
Theben-Park
Liebe Triebe
Theben-Park
Theben-Park
Theben-Park
Theben-Park
Theben-Park
DÉCEMBRE 2015
Me
Sa
Di
Lu
Ma
Ve
Sa
Di
02.12.
05.12.
06.12.
07.12.
08.12.
11.12.
12.12.
13.12.
20.00
20.00
17.00
10.00
10.00
20.00
18.30
17.00
Liebe Triebe
Watt elo
Watt elo
Watt elo
Watt elo
Nussknacker-das Fest
Nussknacker-das Fest
Nussknacker-das Fest
Abendschau
Hamburg
Flucht nach Ägypten
Berliner Ensemble, November 2015
Dosenfleisch
Schauspielhaus Salzburg, November 2015
Rose Bernd
Tournee durch den deutschsprachigen Raum
19. November- 12. Dezember 2015
18 Vorstellungen an 12 Theatern
Weitere Infos unter www.landgraf.de
Die Nashörner
Theater Mainz, 16., 18., 19. Dezember 2015
Landestheater Niederösterreich St. Pölten, 17. März 2016 Dali versus Picasso
La Manufacture, CDN Nancy Lorraine, 22, 23, 24, 25 mars 2016
© Bohumil Kosthoryz
Les Iroquois
NEST Thionville, Saarländisches Staatstheater, mars-avril 2016
Antigone
Deutsches Staatstheater Temeswar, Mai 2016
D’Fatzbeidelen
Kulturhaus Mersch, 5. Juni 2016
Nora Koenig
Théâtre National du Luxembourg 194, route de Longwy
JANVIER 2016
FÉVRIER 2016
Je
Sa
Sa
Di
Je
Ve
Sa
07.01.
09.01.
16.01.
17.01.
21.01.
22.01.
23.01.
20.00
20.00
20.00
17.00
20.00
20.00
20.00
Mister Paradise and other…
Mister Paradise and other…
Mister Paradise and other…
Mister Paradise and other …
Mister Paradise and other …
Mister Paradise and other …
Zuppermänner
Me
Ve
Ve
Ma
Je
Sa
Je
Ve
03.02.
05.02.
12.02.
16.02.
18.02.
20.02.
25.02.
26.02.
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
Savannah Bay
Savannah Bay
Savannah Bay
Savannah Bay
Savannah Bay
Savannah Bay
Die Verwandlung
Die Verwandlung
MARS 2016
Di
Me
Je
Sa
Di
06.03.
09.03.
10.03.
12.03.
13.03.
20.00
20.00
10.00
20.00
17.00
Rhinocéros
Rhinocéros
Rhinocéros
Rhinocéros
Rhinocéros
AVRIL 2016
Me
Di
Me
Je
Di
Lu
Ma
06.04.
10.04.
13.04.
14.04.
17.04.
18.04.
19.04.
20.00
17.00
20.00
20.00
17.00
20.00
20.00
Vor dem Ruhestand
Vor dem Ruhestand
Vor dem Ruhestand
Vor dem Ruhestand
Zuppermänner
Vor dem Ruhestand
Vor dem Ruhestand
Théâtre National du Luxembourg 194, route de Longwy
AVRIL 2016
Ve
Sa
Ve
Sa
22.04.
23.04.
29.04.
30.04.
10.00 + 20.00
20.00
20.00
20.00
Rhinocéros
Rhinocéros
Jimi Hendrix
Jimi Hendrix
MAI 2016
Ve
Sa
Me
Ve
Sa
Ma
Je
Sa
Di
Ma
06.05.
14.05.
18.05.
20.05.
21.05.
24.05.
26.05.
28.05.
29.05.
31.05.
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
20.00
Zuppermänner
Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal
Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal
Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal
Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
Zuppermänner
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
JUIN 2016
Je
Ve
Di
Ma
Ve
Sa
Ma
02.06.
03.06.
12.06
14.06.
17.06.
18.06.
21.06.
20.00
20.00
17.00
20.00
20.00
20.00
20.00
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
Cocó Chanël: den UBU als KINNIK
Kannerbühn
The Agony of Ingeborg Bachmann
The Agony of Ingeborg Bachmann
The Agony of Ingeborg Bachmann
The Agony of Ingeborg Bachmann
JUILLET 2016
Ve
Sa
Sa
Sa
Di
01.07.
02.07.
10.00 + 20.00
20.00
Maach Theater
Maach Theater
AOÛT 2016
06.08.
07.08.
Réservations: (00352) 47 08 95 1 (Billetterie Nationale)
www.luxembourgticket.lu
[email protected]
Coppélia Fabrik’ Automates Luxembourg-Ville
Coppélia Fabrik’ Automates Luxembourg-Ville
www.tnl.lu
LE THÉÂTRE
NATIONAL
DU LUXEMBOURG
Les auteurs / Die Autoren
Elies Barbéra, Sergio Blanco, Philippe Blasband, Krëscht Clement, Ian de
Toffoli, Pol Greisch, Nico Helminger, Pierre Joris, Anthony McCarten, José
Pliya, Guy Rewenig, Matthieu Remy, Yannis Ritsos, Nassim Soleimanpour,
Nora Wagener
Les compositeurs / Die Komponisten
Gene Coleman, Hugues Dufourt, Chris Jonas, Gabriel Jackson, Camille
Kerger, Anthime Miller, René Nuss
Les metteurs en scène / Die Regisseure
Enrico Bagnoli, Zéno Bianu, Isabelle Bonillo, Isaac Bush, Pol Cruchten,
Jérôme de Falloise, Joël Delsaut, Claude Englebert, Aurélie Gandit, Fabio
Godinho, Jill Christophe, Tom Dockal, Frank Hoffmann, Stefan Maurer,
Tatjana Pessoa, Steffen Lars Popp, Jacqueline Posing-Van Dyck, Marion
Poppenborg, Matthieu Remy, Marion Rothhaar, Jean-Michel Roux,
Stéphane Ghislain Roussel, Anne Simon, Claire Thill, Dagmar Weitze
Les chorégraphes/Die Choreografen
Noala Aquino, Jill Crosivier, Juliane Hlawati, Aurélie Gandit, Hannah Ma,
Alister Noblet, Cecile Rouverot
Direction et administration / Intendanz und Verwaltung
Frank Hoffmann, directeur
Antonia Kohler, administratrice
Pascale Biever, communication-relations publiques
Peggy Hamann, chargée du public, coordination Total Théâtre
Andreas Wagner, dramaturgie
Anne Simon, coordination-programmation
Jill Christophe, TNL-Jugendclub
Béatrice Clement, comptabilité
Edith Weber, secrétariat
Régie technique / Technik
Zeljko Sestak, direction technique et lumière
Daniel Sestak, stage manager/lumière
Christoph Rasche, conseil technique
Raoul Cruciani, Sergio Pinto Ferreira, Pedro Marques, Antonio Oliveira
Neves Santos, Gregory Vittore, techniciens
Denise Schumann, responsable de l’atelier de costumes
Conseil d’administration / Verwaltungsrat
Jean-Claude Hoffmann, président
Simone Beck, Nico Helminger, Frank Hoffmann, Jean Muller,
Christoph Rasche, Dagmar Schlingmann, Odile Simon, membres
Nora Si Abderrahmane, représentante du Ministère de la Culture
Les scénographes et costumiers / Die Bühnen- und Kostümbildner
Enrico Bagnoli, Jasna Bosnjak, Holly Cain, Emmanuel DuPasquier,
Karine Dubois, Bernard M. Eusterschulte, Anne Goelz, Anja Jungheinrich,
Annabelle Locks, Katharina Polheim, Christoph Rasche, Stéphane Ghislain
Roussel, Gaspard Pinta, Anouk Schiltz, Lisa Überbacher, Dagmar Weitze,
Ben Willikens
Les chefs d’orchestre / Die Dirigenten
Jean Halsdorf, Camille Kerger, Jeff Mack
Les dramaturges / Die Dramaturgen
Francis Schmit, Jörg Vorhaben, Andreas Wagner
Les comédiens / Die Schauspieler
Elies Barbéra, Caty Baccega, Marc Baum, Jenny Beacraft, Fabrice
Bernard, Christian Berkel, Nickel Bösenberg, Isabelle Bonillo, Carly
Blane, Sloan Bradford, Isaac Bush, Valérie Bodson, Michèle Clees, Joël
Delsaut, Heikko Deutschmann, Larisa Faber, Luc Feit, Samuel Finzi, Scott
Freemann, Fred Frenay, Ulrich Gebauer, Yannick Géraud, Caitlin Goldie,
Maria Gräfe, Pol Hoffmann, Eddie Izzard, Monke Ipsen, Elisabet Johannesdottir, Denis Jousselin, Marja-Leena Junker, Steve Karier, Tchéky Karyo,
Ludmilla Klejniak, Wolfram Koch, Ulrich Kuhlmann, Nora Koenig, Sascha
Ley, Marco Lorenzini, Marc Limpach, Sofia Lopes, Jacqueline Macaulay,
Jean-Paul Maes, Georg Marin, Arash Marandi, Nilton Martins, Shiobhàn
McMillan, Anne Moll, Mathieu Moro, Daniel Mutlu, Tatjana Nekrasov,
Gyntare Parulyte, Josiane Peiffer, Christiane Rausch, Clément Reber,
Norbert Rutili, Konstantin Rommelfangen, Franck Sasonoff, Edgar Selge,
Leila Anaïs Schaus, Luc Schiltz, Annette Schlechter, Raoul Schlechter,
Jacques Schiltz, Pitt Simon, Roger Seimetz, Anna Stieblich, Maik Solbach,
Claire Thill, Serge Tonon, Barbara Ullmann, Brigitte Urhausen, Jérôme
Varanfrain, Anouk Wagener, Germain Wagner, Pat Wengler, Claire
Wenger, Serge Wolf, Daron Yates, collectif Dadofonic
Les danseurs et artistes/Die Tänzer und Artisten
Noala Aquino, Sarah Baltzinger, Jill Crovisier, Juliane Hlawati, Hannah Ma,
Alister Noblet, Ayumi Noblet, Cecile Rouverot, Elisabeth Schilling,
Giovanni Zazzera
Les chanteurs / Die Sänger
Yannchen Hoffmann, Mariette Lentz, The Duke’s Singers
Les musiciens / Die Musiker
Tom Dockal, Fränz Hausemer, Luc Hemmer, Jitz Jeitz, Anthime Miller,
Bob Morhard, René Nuss, Kevin Tamanini, Michel Zeches,
Les Percussions de Strasbourg
IMPRESSUM
Théâtre National du Luxembourg
Direction Frank Hoffmann
194, route de Longwy
L-1940 Luxembourg
Tél: (352) 26 44 12 70-1
Fax: (352) 26 44 13 70
www.tnl.lu
e-mail: [email protected]
Redaktion Pascale Biever, Frank Hoffmann, Andreas Wagner
Gestaltung
Druck printsolutions.lu
Les éclairagistes / Die Lichtdesigner
Zeljko Sestak, responsable, Daniel Sestak, Katy Atwell, Enrico Bagnoli,
Thomas Brouchier, David Debrinay, Clément Reber,
Mike Noel, Beleuchter
Les assistants à la mise en scène / Die Regieassistenten
Marylène Andrin-Grotz, Tom Dockal, Alexandre Hornbeck, Daliah Kentges,
Jacques Schiltz, Stéphanie Ternes
Les assistants aux décors et aux costumes /
Die Bühnen- und Kostümbildassistenten
Carine Ceglarski, Maïté Forster, Yolande Schmit, Alice Theissen, garderobe
Les maquilleurs / Die Maskenbildner
Joël Seiller, Jasmin Schmit, Sylvie Walisch- Kill, Molly Weinreb
Documentation vidéo / Videodokumentation
Raoul Schmitz, Dirk Malessa
Le Théâtre National du Luxembourg est subventionné par le Ministère de la
Culture et bénéficie du soutien de la Ville de Luxembourg. Il est membre de la
Fédération Luxembourgeoise des Théâtres Professionnels et de l’Union des
Théâtres de l’Europe (UTE). Il est initiateur du réseau TOTAL THÉÂTRE.
Partenaire institutionnel
Nous remercions
Le Ministère de la Culture
La Ville de Luxembourg
La Fondation Indépendance
La Banque et Caisse d’Epargne de l’Etat
Etika
Réservations:
(00352) 47 08 95 1 (Billetterie Nationale)
www.luxembourgticket.lu
© Birgit Hupfeld
Autres soutiens
Wolfram Koch, Samuel Finzi
SEPTEMBRE/SEPTEMBER 2015
MARS/MÄRZ 2016
LADY WINDERMERE’S PHONE
Ada Günther/TNL Jugendclub-First Steps
RHINOCÉROS
Eugène Ionesco / Frank Hoffmann
FORCE MAJEURE – TOUT EN FRANÇAIS!
Eddie Izzard
AVRIL/APRIL 2015
OCTOBRE/OKTOBER 2015
VOR DEM RUHESTAND
Thomas Bernhard / Pol Cruchten
D’FATZBEIDELEN
Norbert Weber / Tom Dockal
JIMI HENDRIX
Zéno Bianu / Jean-Michel Roux / Tchéky Karyo
LIEBE TRIEBE
Yannchen Hoffmann / Marion Rothhaar
MAI 2016
THE GULF (BETWEEN YOU AND ME)
Pierre Joris/G. Jackson/C .Jonas/G. Coleman
NOVEMBRE/NOVEMBER 2015
THEBEN-PARK
Sergio Blanco / Frank Hoffmann
VISIONS
Nora Wagener / Claire Thill
COCÓ CHANËL: DEN UBU ALS KINNIK
Krëscht Clement / Anne Simon
JUIN/JUNI 2016
DECEMBRE/DEZEMBER 2015
THE AGONY OF INGEBORG BACHMANN
Pierre Joris / Marion Poppenborg
WATT ELO
Samuel Beckett / collectif DADOFONIC
MAACH THEATER
TNL Kannerbühn
NUSSKNACKER – DAS FEST
hannah ma dance
JULI/JUILLET 2016
JANVIER/JANUAR 2016
MISTER PARADISE AND OTHER RARE ELECTRICAL
THINGS BETWEEN PEOPLE
Tennessee Williams / Anne Simon
MAACH THEATER
TNL Jugendclub
AUGUST/AOÛT 2016
COPPELIA FABRIK’ AUTOMATES
Isabelle Bonillo / T-âtre IBonillo
ZUPPERMÄNNER
Guy Rewenig
FEVRIER/FEBRUAR 2016
SAVANNAH BAY
Marguerite Duras / Stéphane Ghislain Roussel
DIE VERWANDLUNG
Franz Kafka / Edgar Selge
www.tnl.lu