Saison 15/16 - Théâtre National du Luxembourg
Transcription
Saison 15/16 - Théâtre National du Luxembourg
Saison 15/16 Les Ateliers du TNL 166, avenue du X Septembre Luxembourg-Belair Réservations:(00352) 47 08 95 1 (Billetterie Nationale) www. luxembourgticket.lu Métamorphose Metamorphose En se réveillant un matin après des rêves agités, Gregor Samsa se retrouva, dans son lit, métamorphosé en un monstrueux insecte. Par cette phrase, désormais légendaire, commence la plus célèbre nouvelle de Franz Kafka. Als Gregor Samsa eines Morgens aus unruhigen Träumen erwachte, fand er sich in seinem Bett zu einem ungeheueren Ungeziefer verwandelt. Mit diesem inzwischen legendären Satz beginnt die berühmteste Erzählung Franz Kafkas. Jusqu’à Kafka, la métamorphose était synonyme d’une transformation et d’un accomplissement positifs. Chez Ovide, elle représentait la naissance de la poésie. Dans l'Évangile selon saint Jean, la transformation de l'eau en vin aux noces de Cana fut emblématique pour les miracles ultérieurs de Jésus, et Goethe admirait la métamorphose biologique de la fleur en feuille. Vor Kafka stand die Metamorphose für eine positiv begriffene Verwandlung, wenn nicht gar Vollendung. Ovids Metamorphosen stellen die Geburt der Poesie in Form eines Epos vom Wandel der Welt dar, im Johannesevangelium steht die Verwandlung des Wassers in Wein bei der Hochzeit von Kanaan emblematisch für die späteren Wundertaten Jesu, während der Botaniker Goethe die Wandlung der Blüte zum Blatt als erhabenes Naturphänomen bewunderte. Avec La Métamorphose de Kafka, présentée au TNL par Edgar Selge, tout change, et la métamorphose du petit marchand d’étoffes Gregor Samsa est ressentie comme un véritable séisme. La métamorphose comme réalité © Birgit Hupfeld Théâtre National du Luxembourg 194, route de Longwy L-1940 Luxembourg Tél: (00352) 26 44 12 70 - 1 Fax: (00352) 26 44 13 70 E-mail: [email protected] www.tnl.lu Aujourd’hui nous vivons, comme l’a écrit Eluard, dans l’oubli de nos métamorphoses. Et, outrepassant Kafka, la métamorphose n’est plus un événement exceptionnel et sismique, elle a envahi la réalité de tous les jours. Tout change, tout bouge, tout coule, tout se transforme, continuellement. La métamorphose est dorénavant quotidienne. Qui suis-je? Suis-je aujourd’hui le même qu’hier? Et toi, qui es-tu aujourd’hui que je pensais encore connaître hier? Le monde virtuel est perçu comme réel alors que la réalité s’évapore dans un nuage numérique. Aussi ne sommes-nous plus intéressés par l’état qui précède ni par celui qui succède à la métamorphose, mais tout au plus par le phénomène même de la métamorphose, phénomène gratuit et ne renvoyant qu’à lui-même. Le Théâtre National du Luxembourg s’occupera pendant la saison 15/16 de cette métamorphose qui est devenue, souvent à notre insu, notre nouvelle réalité. Christiane Rausch, Wolfram Koch Kafkas Verwandlung, die im TNL von Edgar Selge vorgestellt wird, sieht das Phänomen gänzlich anders, denn die Metamorphose des kleinen Tuchhändlers Gregor Samsa wird als ein Erdbeben empfunden. Die Metamorphose als Wirklichkeit Heute leben wir, wie Paul Eluard sagt, im Vergessen unserer Metamorphosen. Die Metamorphose ist kein Erdbeben mehr, sie hat in unsern Alltag Einzug gehalten. Alles verändert sich, alles ist in Bewegung, alles fließt, fortwährend. Wer bin ich? Bin ich heute noch derselbe wie gestern? Und du, den ich noch gestern kannte, wer bist du heute? Die virtuelle Welt wird als Realität erlebt, während die Realität sich in einer digitalen Wolke auflöst. So sind wir auch nicht mehr am Zustand davor und danach interessiert, sondern höchstens an der Metamorphose selbst, die sich in ihrer ganzen Willkür nur noch auf sich selbst bezieht. Das Théâtre National du Luxembourg beschäftigt sich in der Spielzeit 15/16 mit dieser Metamorphose, die - von uns häufig unbemerkt - zu unserer neuen Wirklichkeit geworden ist. La métamorphose comme théâtre Die Metamorphose als Theater Et quel art plus que le théâtre peut raconter ces métamorphoses? Le théâtre, en effet, est lui-même le lieu de la métamorphose. Le temps d’un soir, le comédien se transforme, revêt non seulement un autre habit, mais encore une autre personnalité, et le théâtre se substitue complètement au monde, un monde transfiguré au point de disparaître dans l’imaginaire. Und wer könnte besser als das Theater von diesen Metamorphosen berichten? Das Theater ist nämlich selbst ein Ort der Metamorphose. Am Abend verwandelt sich der Schauspieler, legt ein anderes Kostüm an, taucht in eine neue Persönlichkeit ein, und das Theater tritt an die Stelle der Welt, die wie verklärt, wie entrückt erscheint. Longtemps, le sujet de la métamorphose était avant tout romantique. Le grand poète allemand E.T.A. Hoffmann est à l’origine de deux métamorphoses proposées cette saison au TNL, celle du casse-noisette en prince et celle de l’automate en Coppélia, la séduisante mais mécanique jeune fille. A l’image d’Hoffmann, les métamorphoses dans le théâtre moderne sont noires et incisives. Quand les hommes, dans leur conformisme, se métamorphosent en rhinocéros chez Eugène Ionesco, quand le protagoniste de Thomas Bernhard met tous les ans son uniforme SS pour célébrer l’anniversaire d’Himmler, quand l’Ubu d’Alfred Jarry s’imagine roi et le devient, quand Marguerite Duras parle de l’acte de la représentation, quand deux comédiens incarnent à eux seuls les 292 personnages inventés par Norbert Weber – nous sommes en plein dans notre sujet. Samuel Beckett pousse la transformation à son paroxysme en confondant les identités de Watt et Knott (whatnot) et de Sam et Watt (somewhat). Während langer Zeit war das Thema der Metamorphose romantisch besetzt. Der wunderbare E.T.A. Hoffmann steht am Ursprung zweier Metamorphosen, die das TNL in dieser Saison auf die Bühne bringt. Der Nussknacker verwandelt sich in einen Prinzen und der Automat gebiert Coppelia, das verführerische, aber aus purer Mechanik bestehende Mädchen. Der Autor in residence La métamorphose est par nature un acte poétique. L’auteur en résidence de cette saison est un poète qui investit la scène. Die Metamorphose ist von Natur aus ein poetischer Vorgang. Der Autor in residence dieser Spielzeit ist ein Dichter, der die Bühne betritt. In der Hoffmann-Nachfolge sind die Metamorphosen im modernen Theater dunkel und subversiv. Wenn die Menschen in ihrem Konformismus sich bei Eugène Ionesco in Nashörner verwandeln, wenn der Protagonist bei Thomas Bernhard alljährlich zu Himmlers Geburtstag seine SS-Uniform überzieht, wenn Alfred Jarrys Ubu sich als König träumt und es dann auch wird, wenn Marguerite Duras vom Glanz und Elend der Darstellung spricht, wenn zwei Schauspieler ganz allein die von Norbert Weber erfundenen 292 Theaterfiguren verkörpern – dann sind wir mitten im Thema. D’origine luxembourgeoise, Pierre Joris vit depuis plus de vingt ans aux Etats-Unis. C’est un des rares auteurs de notre pays qui a choisi la langue anglaise comme langue littéraire. Et avec quel brio, quel souffle, quelle sensibilité! Il est poète. Il traduit de la poésie. Il écrit sur la poésie. Mais pour la saison 15/16 il deviendra auteur dramatique. Au Théâtre National, Pierre Joris raconte L’Agonie d’Ingeborg Bachmann. La poétesse autrichienne est entourée sur scène de personnages imaginaires qui pourraient porter les noms de Celan, Frisch et Henze. The Gulf (between you and me) sera l’occasion de montrer au public luxembourgeois que Joris est également un interprète hors norme. Und Samuel Beckett treibt die Verwandlung bis zur vollständigen Konfusion von Watt und Knott (whatnot) und von Sam und What (somewhat). Chères spectatrices, chers spectateurs, laissez-vous envoûter par les artistes de votre Théâtre National ! Et que la métamorphose commence! Echos von hier … Frank Hoffmann Directeur Echos d’ici… Analysons les métamorphoses de notre petit pays. Pour ce faire, nous proposons, avec Zuppermänner, des textes satiriques d’un de nos grands auteurs, Guy Rewenig, qui dans son écriture n’a rien perdu de sa verve. La jeune et prometteuse Nora Wagener présente dans un lieu insolite des Visions quotidiennes et cauchemardesques alors que la chanteuse luxembourgeoise Yannchen Hoffmann nous emporte dans un monde d’amour et de pulsion. L’auteur en résidence Wie steht es um die Metamorphosen unseres kleinen Landes? Diese werden in Zuppermänner aufs Korn genommen von Guy Rewenig, einem unserer wichtigen Autoren, der nichts von seiner Verve verloren hat. Die junge und vielversprechende Nora Wagener zeigt an einem ungewöhnlichen Ort alptraumhafte Visionen des Alltags, während Yannchen Hoffmann uns in eine Welt der Liebe und der Triebe entführt. Pierre Joris hat viele Jahre seines Lebens in Luxemburg verbracht und lebt seit mehr als zwanzig Jahren in den USA. Er ist einer unserer wenigen Autoren, der als Literatursprache englisch gewählt hat. Und mit welcher Bravour, mit welchem Atem, mit welcher Empfindsamkeit! Er ist selbst Dichter. Er übersetzt Poesie. Er schreibt über Poesie. Aber in der Saison 15/16 wird er zum Dramatiker. Im Théâtre National erzählt Pierre Joris Die Agonie der Ingeborg Bachmann. Die österreichische Dichterin ist auf der Bühne von imaginären Figuren umgeben, die die Namen Celan, Frisch und Henze tragen könnten. Mit The Gulf (between you and me) zeigt Joris, dass er auch ein außergewöhnlicher Darsteller ist. Liebe Zuschauerinnen, liebe Zuschauer, lassen Sie sich von den Künstlern Ihres Théâtre National verzaubern! Die Metamorphose kann beginnen! Frank Hoffmann Intendant … et d’ailleurs … und von draußen Il est né à Istamboul, mais a commencé sa carrière en France: Tchéky Karyo nous fait vibrer au son de la guitare de Jimi Hendrix, et le verbe se fait chair et musique. Das TNL ist ein Ort der Entdeckungen. Mister Paradise versammelt mehrere wenig bekannte Einakter des großen Tennessee Williams, der den kleinen Leuten aus den amerikanischen Südstaaten eine derartige Kraft verleiht, dass die Bühne brennt. Eine andere wahre Entdeckung ist das Werk des uruguayischen Dramatikers Sergio Blanco. In Theben-Park macht er aus dem Prozess des Stückeschreibens das Stück selbst und schreibt die Realität bis zum Mord neu. Geboren ist er in Istanbul, aber seine Karriere hat er in Frankreich begonnen: Tchéky Karyo lässt uns zur Gitarre von Jimi Hendrix tanzen, und das Wort ist Fleisch und Musik geworden. © Bohumil Kosthoryz Le TNL est un lieu de découverte. Mister Paradise regroupe plusieurs pièces peu connues du grand Tennessee Williams qui observe les petites gens du Sud des Etats-Unis et leur confère une théâtralité à faire exploser la scène. Une autre vraie découverte est l’œuvre de l’auteur uruguayen Sergio Blanco. Avec Theben-Park, il fait du processus de la création d’une pièce la pièce elle-même et réécrit la réalité jusqu’au meurtre. Auteur en résidence Pierre Joris est un poète au sense triple du terme: d’abord il est un poète lui-même, puis un théoricien important dans le domaine de la poésie occidentale contemporaine et par ailleurs un traducteur littéraire reconnu. Son œuvre poétique s'inscrit dans la tradition de l'Ethnopoetry. Elle déconstruit les normes poétiques traditionnelles et affiche des impressions de la culture quotidienne américaine de même que des influences de l'éducation classique européenne et des civilisations arabes. Dans les années 1970, il traduit en français de nombreux ouvrages de la Beat Generation anglophone (Kerouac, Solomon, Corso). Depuis les années 1980, il traduit principalement vers l'anglais, entre autres des ouvrages de Paul Celan et Habib Tengour. Pierre Joris donne des conférences sur la littérature aux États-Unis et en Europe. Il organise des séances de lecture et des manifestations musicales et littéraires, souvent en collaboration avec son épouse, l'artiste française Nicole Peyrafitte. Le lien entre Pierre Joris et le Luxembourg est toujours resté très fort: Avec Jean Portante, Pierre Joris a edité l’anthologie Poésie internationale en 1987, l’année dans laquelle les deux poètes ont organisé un festival de poésie internationale au Grand-Duché. Plusieurs poèmes de Pierre Joris ont été mis en musique par Camille Kerger. Des extraits de Breccia et de Poasis ont été traduits en allemand par Nico Helminger sous le titre Fin de siècle – Phantombild. Born on July 14, 1946 in Strasbourg, Pierre Joris is a poet, translator and essayist with a strong relationship to Luxembourg where he spent a long time of his life. He is one of the very few authors from Luxembourg who chose the English language for their literary work. Pierre Joris is the author of over forty books. As one of the foremost translators of avant-garde poetry into both French and English, he frequently explores the lesser-known works of both major and obscure experimental poets. His translations include Exile is My Trade: A Habib Tengour Reader; Paul Celan: Selections; 4X1: Works by Tristan Tzara, Rainer Maria Rilke, Jean-Pierre Duprey and Habib Tengour; and Pppppp: Kurt Schwitters Poems, Performance, Pieces, Proses, Plays, Poetics. Of Joris’ translations of Paul Celan, poet Michael Palmer said: Joris has dwelled during the better part of his life in Celan’s words and silences…he has journeyed through the work’s intricacies like very few others. Joris’ own poetry, published extensively in chapbooks abroad, has been collected in two volumes, Breccia: Selected Poems 1972-1986 and Poasis: Selected Poems 1986-1999. He is also a celebrated essayist and editor. In the essay collection A Nomadic Poetics, he explores the successes and failings of the avant-garde movement, a subject he surveyed in a two-volume anthology of 20th century avantgarde writings, Poems for the Millennium, co-edited with Jerome Rothenberg. He collaborates frequently through dance, multimedia and music with his wife, the performance artist Nicole Peyrafitte. Twice the recipient of PEN Awards for Translation, he was also the 2003 Berlin Prize fellow at the American Academy in Berlin. Joris currently lives in New York, where he taught until 2013 poetry and poetics at the State University of New York, Albany. At TNL, the author will perform his own poems in The Gulf (between you and me), whereas The Agony of Ingeborg Bachmann explores the liaison between Bachmann, Celan, Max Frisch and Hans Werner Henze. © Catherine Paoletti Après des études à Luxembourg, New York et Essex, Pierre Joris enseigne à l'Université de Constantine en Algérie et par la suite dans différentes universités américaines. En 1990, il passe un doctorat en littératures comparées à l'Université de l'État de New York à Binghamton. Il enseigne la littérature américaine et comparée et la théorie littéraire à l'Université de l'Etat de New York à Albany de 1992 à 2013 et vit aujourd’hui à Bay Ridge, Brooklyn. Pierre Joris D’FATZBEIDELEN 242 LU Norbert Weber / Tom Dockal © Carole Stoltz Mat: Marc Baum a Pol Hoffmann E Stéck fir ze liesen, fir nozedenken, vläicht och fir ze spillen. Regie a Bühn: Tom Dockal Video: Melting Pol Kostümer: Denise Schumann Uropféirung Fatz I: Mir sinn haut zesumme komm op desem leschte Wutz vun enger Welt wou d'Uelzecht roueg nach duurch d’Wisen zitt d Sauer durech d’Fielse brecht dofteg laanscht d’Musel d’Riewen bléien an de Wäin ons Himmel mecht Beidel I: Dat ass dat Land wou all Fatzert an all Beidel kann alles won dee groussen Zoo dee mir sou déif an onsen Boxen dron a wou all Kand schons an der Wéi de fräie Geescht huet an der Klatz an ongenéiert an ongestéiert d’Maul kann halen. D'Fatzbeidelen, 1980 Mee ëm wat geet et? In einem Satz: die zwei Hauptpersonen Fatz a Beidel sorgen dafür, dass die Firma Fatz & Beidel nicht ausstirbt, sou den Auteur 1980 am Lëtzebuerger Wort. Wat hunn d’Flugdauer vun engem Superjet vun Dibella op Fochimi (bei gënschtege Wiederkonditiounen), Wirschtecher, e Mann mat enger Schéier am Bauch, 137 Pompjeeën, 10 Ënneroffizéier, e Ruddel déck Fësch a gefreckte Mécke mateneen ze dinn? À la base iwwerhaapt näischt. Mee beim Norbert Weber senge Fatzbeidelen fannen all dës Personnagen a Liewewiesen (292 am ganzen) hir Plaz. Absurd, dadaistesch, verréckt: De Weber dekonstruéiert mat dësem Stéck den Theater a seng Acteuren, op a virun der Bühn. No engem laangen Opféierungsverbuet koum et d’lescht Saison dunn endlech no 34 Joer am TNL zur Presentatioun vun enger Maquette vun de Fatzbeidelen, déi elo zur Uropféierung ausgebaut gëtt. Am Kader vu La Volante, enger Initiative vun TOTAL THEATRE, sinn déi lescht Saison jonk Regisseuren aus der Groussregioun ënnerstëtzt ginn. An deem Kontext huet de Lëtzebuerger Tom Dockal, dee bis elo als Assistent geschafft huet, seng éischte Regieschrëtt gemaach. D’Resultat léisst sech weisen! Eng Produktioun: Théâtre National du Luxembourg Den Norbert Weber (1925 – 2007), dee mat senge Stécker De Schéifermisch, Jean Chalop, Déck Nëss fir d'Vollek, De Bretzert ëmmer nees gewisen huet, dass d'Helden net do si wou mer se erwaarden, wor och den Auteur fir eng sëlleche Revueën vum Lëtzebuerger Theater. En huet Märecher fir d'Bühn adaptéiert an en huet Lauschterspiller geschriwwen. Première den 8. Oktober 2015 um 20.00 Auer 10. Oktober, 20.00 Auer 11. Oktober, 17.00 Auer Théâtre National du Luxembourg LIEBE TRIEBE 243 DE/FR/LU Yannchen Hoffmann / Marion Rothhaar Chansonabend Mit: Yannchen Hoffmann Mise en espace: Marion Rothhaar Piano: Erny Delosch Uraufführung If music be the food of love, play on; Give me excess of it, that, surfeiting, The appetite may sicken, and so die. Shakespeare Yannchen Hoffmann präsentiert uns dieses ewige Thema auf unterhaltsamste Art, indem sie sich vor unseren Augen vom unschuldigen Opfer in einen lüsternen Vamp, die unerfüllt Wartende, die vertrocknete Gattin und so manches mehr verwandelt. Wer könnte ihr das gleichtun? Liebe Triebe – ein ewiges, ein unerschöpfliches Thema, besonders dann, wenn es von einer Frau verkörpert wird. Leidenschaftliche Erregung, Glück und Trauer des Lebens, Treue und Untreue, sich selbst und dem anderen gegenüber, aber auch eine wunderbare Quelle der Komik und der Poesie. Accompagnée par Erny Delosch au piano, la chanteuse luxembourgeoise renommée Yannchen Hoffmann nous présente une soirée musicale autour de l’amour et du désir dans tous ses états. Elle se transforme devant nous de souffre-douleur en femme fatale, de maîtresse sulfureuse en épouse délaissée. Une soirée sans pareil, pleine de joie, de chagrin, d’amour, d’espoir et d’humour, mise en espace par Marion Rothhaar qui signe ici son deuxième spectacle pour le TNL. Kein Komponist der Klassik, der Romantik, des französischen Chansons, des Broadways, des Cabarets kam an diesem Thema vorbei. Und wir erleben auf der Bühne eine einzigartige Sängerin, die dies alles verkörpert in einer musikalischen Zeitreise vom 18. Jahrhundert bis heute, quer durch alle Stile, in drei Sprachen. Eine Produktion: Théâtre National du Luxembourg J’ai deux amants, c’est beaucoup mieux. Premiere am 16. Oktober 2015 um 20.00 Uhr 27. Oktober, 20.00 Uhr 13. November, 20.00 Uhr 2. Dezember, 20.00 Uhr Yannchen Hoffmann THE GULF (BETWEEN YOU AND ME) EN Pierre Joris / Gabriel Jackson / Chris Jonas / Gene Coleman A Triptych A few months after the 20th April 2010 explosion of the Deepwater Horizon oil rig in the Gulf of Mexico and the ensuing disastrous oil spill - the largest and most destructive in recorded history -, Donald Nally, the conductor of the Philadelphia based chamber choir The Crossing commissioned Pierre Joris to compose three texts for their 2013 Month of Moderns project, The Gulf (between you and me). A shipwreck at the heart that the gulf widens between water & oil, you & me fish & water, me & you Simultaneously, he asked the composers Gene Coleman, Chris Jonas and Gabriel Jackson to write music for these texts. The work premiered in June 2013 in Philadelphia over the course of three weekends. Now, the work will be heard in Europe for the first time. The Gulf (between you and me) explores how we seem to hear what the earth is saying to us with the same sad inability with which we often listen to those we most love. William Saroyan wrote: The intention of art has always been to deepen, extend, elevate, ennoble, strengthen, and refresh the experience of living. It cannot begin to do these things until it accepts part of the management of the physical life of man, which is now in the hands of inferior men. A production: Théâtre National du Luxembourg With: Pierre Joris and The Duke’s Singers Texts: Pierre Joris Composers: Gene Coleman, Chris Jonas & Gabriel Jackson Choir Director: Jeff Mack Staging: Andreas Wagner Creation The Gulf (between you and me) has no pretensions toward having answers, its aim is to sing beautiful, thought-provoking music that is relevant to our lives as we engage art to better understand our world. The three texts are inspired by Un Coup de dés jamais n’abolira le hasard by Stéphane Mallarmé, as well as by an interview with Sheri Revette, who talks about her husband’s death, and yet another interview with Kindra Arnesen, fisherwoman, wife of a fisherman, mother, activist, cofounder of the Coastal Heritage Society, a feisty and powerful voice in the fight for justice after the Gulf disaster. Pierre Joris lives and works in New York, but returns to Luxembourg frequently, to maintain his many literary friendships. This season, he is the TNL's author in residence. The Gulf (between you and me) features the writer himself performing his own poems, accompanied by the choir The Duke’s Singers, directed by Jeff Mack. Opening night: 23rd October 2015 at 20.00 25th October, 17.00 28th October, 20.00 Théâtre National du Luxembourg 244 THEBEN-PARK 245 DE Sergio Blanco / Frank Hoffmann Am Anfang unterhalten wir uns, nach und nach fange ich an zu schreiben, dann proben wir und wenn wir fertig sind, zeigen wir unsere Arbeit dem Publikum. Ein Autor geht ins Gefängnis und trifft dort auf Martín, einen jungen Vatermörder. Die Idee des Autors ist: Der Häftling soll seine Rolle selbst spielen. Als dies verboten wird, soll er den Aufführungen beiwohnen, als dies ebenfalls verboten wird, sie wenigstens per Video verfolgen können. Ein junger Schauspieler übernimmt die Rolle Martíns. Ausgehend von den Treffen und Gesprächen, die der Autor mit dem Häftling geführt hat, versucht er, mit dem Schauspieler in einem vergitterten Basketballfeld die Geschichte zu rekonstruieren. Besetzung folgt Regie: Frank Hoffmann Bühne und Kostüme: Christoph Rasche Musik: Andreas Wagner Deutschsprachige Erstaufführung Theben-Park ist inspiriert vom Ödipus-Mythos und bezieht sich daneben auf Werke von Dostojewski (Die Brüder Karamazov), Maupassant und Freud. Der Autor Sergio Blanco, Träger des nationalen Dramatikerpreises seines Heimatlandes Uruguay, wurde 1971 in Montevideo geboren, wo er mit mehreren Inszenierungen in Erscheinung trat. 1993 kommt er nach Frankreich und studiert an der Comédie Française bei Françon, Lavaudant, Mesguich und Langhoff. 1998 lässt er sich in Paris nieder. Seine Stücke werden in Europa und Südamerika gespielt. Martin, der junge Vatermörder, ist ein leidenschaftlicher Basketballspieler. Regisseur Frank Hoffmann versucht in seiner Inszenierung dem Sport eine theatralische Realität zu verleihen. Doch je weiter die Geschichte fortschreitet, desto weniger geht es um ihre Rekonstruktion - die Geschichten des Häftlings und des Schauspielers vermischen sich, die eine inspiriert die andere. Es geht letztlich nicht nur um den Mordfall und seine Hintergründe, sondern auch um das Wesen des Theaters und des Erzählens. Und wie sich Wirklichkeit im Theater gestalten lässt. Eine Koproduktion: Théâtre National du Luxembourg, Ruhrfestspiele Recklinghausen Premiere am 11. November 2015 um 20.00 Uhr 14., 20., 25., 28. November, 20.00 Uhr 29. November, 17.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg Und ... Womit hat er ihn umgebracht? Den Vater ... meine ich ... WATT ELO 246 LU Künstlerische Leitung, Konzept & Regie: Dagmar Weitze und Claude Englebert Bühnen- und Kostümbild: Dagmar Weitze/ collectif DADOFONIC Musik: Fränz Hausemer Choreographie und Körperarbeit: Annick Pütz Supervision und Licht: Claude Mangen Kreatioun Die Figuren des Stücks schwanken, taumeln und torkeln. Sind sie Männer oder Frauen? Sind sie Menschen oder Objekte? Vielleicht ein Paket, ein Teppich, ein Topf oder gar ein Kloakenrohr? Sie haben vielfältige Gebrechen, und ihr Verhalten mutet merkwürdig an. Zum Beispiel die Art und Weise, wie sie hinfallen, wie sie zu lächeln pflegen, wie sie ihren Hut aufsetzen. Kennen sie überhaupt die Regeln des menschlichen Miteinanders? Lauter Ligen, alles gelunn, vu vir bis hannen. Wéini huet mech jeemols eppes sou virwëtzeg gemaach? Wie in einem Kaleidoskop spiegeln sich die Charaktere untereinander und versuchen so, sich selbst und die Welt zu verstehen Samuel Beckett schrieb 1942 seinen Roman Watt, eine Art Versuchsanordnung, bei der Sprache als Suchmaschine dient und die alten Fragen rund um Geburt, Leben und Tod in ihrer ganzen clownesken Banalität und Selbstverständlichkeit behandelt werden. Inspiriert von diesem Roman, füllen dreizehn Darsteller des collectif DADOFONIC das Plateau der Bühne mit diversen Beckettschen Charakteren, Eine Koproduktion: collectif Dadofonic, Théâtre National du Luxembourg, Kulturhaus Mersch Mit der Unterstützung von: Focuna, Philanthropie.lu, Œuvre Nationale de Secours Grande-Duchesse Charlotte Mit: collectif DADOFONIC: Lelita Almeida, Acacio Barbosa, Laurent Blitgen, Pedro Cardoso, Cristiano Dias Andrade, Nathalie Dumont, Sandra Fernandez, Laura Fischbach, Fräncki Friederich, Filis Furtado, Armin Mencucci, Raphaël Lux, Jacqueline Schockmel Samuel Beckett / collectif DADOFONIC hantieren mit verschiedenen Objekten und verrichten ihre Alltagshandlungen. Watt elo ist eine Geschichte über das Kommen, Bleiben und Gehen und um die Frage nach dem Was – Watt. Das collectif DADOFONIC besteht nun seit vier Jahren und ist inzwischen bekannt für seinen unverkennbaren „dadofonischen“ Stil. Es gibt etwas Besonderes, das das collectif DADOFONIC von anderen Theatergruppen unterscheidet: Die Schauspieler erregen Aufmerksamkeit, faszinieren und ziehen in den Bann. Die Spannbreite und die Vielfalt des Menschenmöglichen werden ausgeschöpft, und auf unterschiedliche Weise wird deutlich, dass es das „dadofonische“ Konzept ist, Heterogenität zu feiern. Dies geschieht, indem Normen erweitert, Sehgewohnheiten erschüttert und menschliche Extreme gezeigt werden. Dies ergibt sich allein schon durch die beispielsweise körperlich ungewöhnlichen Erscheinungsbilder: eine Körpergröße von 1,36 m, die weichen Gesichtszüge von Menschen mit Trisomie, die schwer zu beantwortende Frage nach dem Alter, die kindlichen oder auch gebrechlichen, ungewöhnlichen Bewegungen. Wunderbar! Premiere am 5. Dezember 2015 um 20.00 Uhr 6. Dezember, 17.00 Uhr 7., 8. Dezember 10.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg NUSSKNACKER - DAS FEST 247 Tretet ein ins Land der Fantasie - werdet Teil einer wunderschönen Party von Gold und Rausch, erlebt Schneeflocken, den Nussknacker, den Mäusekönig, Glück, Liebe, und Kommunikation. Sein und Feiern. Wirklichkeit und Schein. Vergesst niemals eure Träume und Wünsche! Hannah Ma wurde 1979 in Berchtesgaden geboren. Auf ihre Ausbildung am Wiener Konservatorium und der John-Cranko Schule in Stuttgart folgten Engagements an den Theatern von Wien, Stuttgart, Freiburg, Hongkong, Shanghai, Hannover, Korsika, Trier und Luxemburg. Hannah Ma war Stipendiatin des Kirov Balletts, des HongkongBalletts und gewann mehrere Auszeichnungen. Sie tanzte in Choreographien von Amanda Miller, Birgit Scherzer, Anu Sistonen, Sven Grützmacher, John Cranko, Hans van Manen und Uwe Scholz. Seit 2012 arbeitet sie frei und gründete: hannah ma dance und HAN SÙN Gathering. Ihre eigenen Choreographien zeigte sie in Deutschland, Luxemburg, Polen und Hongkong. Nussknacker als das von E.T.A. Hoffmann inspirierte klassische Weihnachtsballett bietet vielfältige Interpretationsmöglichkeiten und Motive. Das Tanzkollektiv aus Trier interpretiert Tanz, Geschichte und Musik des Mythos und Märchens vom Nussknacker neu und schafft so eine Collage vielfältigster Tanzästhetiken. Herausgekommen ist ein weihnachtliches Tanzerlebnis - verzaubernd, erinnernd, besinnend, beglückend und beschwingend für große und kleine Menschen. Durch den Ausdruck der Körper und alle Arten von Kunst möchte ich Momente von Wahrheit und Schönheit erschaffen, sagt die Tänzerin und Choreographin Hannah Ma, die chinesische und deutsche Wurzeln hat. Das Stück Nussknacker - das Fest zeigt sie zum ersten Mal in Luxemburg. Eine Produktion: hannah ma dance Premiere am 11. Dezember 2015 um 20.00 Uhr 12. Dezember, 18.30 Uhr 13., Dezember 17.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg © A. Fischbach Mit: Noala Aquino/Giovanni Zazzera, Jill Crovisier, Juliane Hlawati/Elisabeth Schilling, Hannah Ma, Alister Noblet, Ayumi Noblet, Cecile Rouverot Tanztheater für kleine und große Menschen Produktion, Regie, Bühne: Hannah Ma Probenleitung: Juliane Hlawati, Elisabeth Schilling Choreographie: Noala Aquino, Jill Crovisier, Juliane Hlawati, Hannah Ma, Alister Noblet, Cecile Rouverot hannah ma dance / P.I. Tschaikowsky Tretet ein ins Land der Fantasie - werdet Teil einer wunderschönen Party.... MISTER PARADISE and other rare electrical things between people I know what it means to put your heart on paper. And have the paper lost or forgotten or... With: Elisabet Johannesdottir, Steve Karier, Daron Yates, a.o. His characters are seemingly "just folks", but those simple folks become larger than life, they become poetry, music, they become the American Blues, as the playwright fills them with pain and humor and breathes into them a nobility of spirit. This is the moment where words become theatre, where a universe is created by the simplest of means. known writer whose true existence will only begin once his earthly self has come to an end, seem opposing, yet complementing forces like an x-ray look into Williams' soul. All five of these one-acts give a strong sense of Williams' courage, his sensitivity to the outsiders of life, his wicked sense of humor, and most of all his compassion without ever turning to the negative. Tennessee Williams, the greatest playwright of the American South, wrote dozens of brief plays throughout his life exploring many themes that dominated his best known works. Anne Simon explores five of the most recently published one-act dramas, all written before achieving recognition for The Glass Menagerie, revealing some of his most poignant and hilarious characters, discovering unsuspected patches of poetic beauty and insight and tracing some new pathways into the lush world of Williams' imagination. These one-act plays all tell the tales of isolated figures, some of them naïve, some of them just too aware, struggling against a cruel world, torn between the fulfilling of their dreams and a natural inclination to conformism. This collection of plays might be about death and things lost, or never achieved, parents or regimes never contested, as in Why do you smoke so much, Lily or The Municipal Abattoir, but it is all the contrary to a complaint. Life is celebrated against all odds, like in the character of the young, dying charity case Dave in The Big Game: his entourage and himself try to keep the thought of death out of the hospital room for as long as possible. The Fat Man's Wife and Mister Paradise draw certainly the two characters most directly referring to the playwright himself: the first one, young and eager to leave New York in order not to compromise his art, the other, Mister Anthony Paradise, the old, suffering, unSteve Karier EN Creation Direction: Anne Simon Set and Costume Design: Lisa Überbacher Make up: Joël Seiller © Lea Giordano Tennessee Williams / Anne Simon A production: Théâtre National du Luxembourg In all sadness, regret and nostalgia, Williams' and his characters' thoughts always motion upwards as Anthony Paradise puts it: The motion of life is upwards, the motion of death is down. Only the blindest of all blind fools can fail to see which is going to be finally - highest up... Life--LIFE. Opening night: 7th of January 2016 at 20.00 9th, 16th, 21st, 22nd January, 20.00 17th January, 17.00 Théâtre National du Luxembourg 248 ZUPPERMÄNNER 249 LU Eng Cabaret-Séance vum Guy Rewenig Zuppermänner - korrekt: d'Supermänner- sinn déi Halschent vun der Mënschheet, déi ëmmer nees mat grandiosen Iddien opfällt: si schnëssen, bis se bal keng Stëmm méi hunn, himmelen d'Technik un, och wa se guer net fonctionnéiert, fille sech de Fraen haushéich iwwerleeën, hale sech fir politesch Capacitéiten, verkafen och hir gréissten Dommheeten nach als Glanzleeschtungen, triede gär a grotesken Uniformen op (als Pompjee, Zaldot, Grandück, Finanzgenie, Rebell, Kaploun a Paschtouer), erfanne surreal Saachen, wëllen ëmmer nëmmen dirigéieren, dominéieren, intriguéieren, spekuléieren, randaléieren, dementéieren, theoretiséieren, paradéieren an impressionnéieren. Si sinn ebe vu Kapp bis Fouss ganz einfach zupper. Eng Koproduktioun: Kulturhaus Miersch, Théâtre National du Luxembourg Mam: Christiane Rausch Regie: Guy Rewenig Musek: Jitz Jeitz Design: Pat Wengler Luten & Technik: On Stage Light Kreatioun Dat Besonnescht um Guy Rewenig sengem neie Cabaret-Programm Zuppermänner ass, datt hei eng Fra - d'Schaupillerin Christiane Rausch - en duerch an duerch sarkastesche Bléck op déi komplex Männerwelt werft. Den Jazz-Museker Jitz Jeitz däerf mat Saxofon a Klarinett de Prototyp vum Mann spillen. Première den 23. Januar 2016 um 20.00 Auer 17. Abrëll, 17.00 Auer 6. Mee, 20.00 Auer 26. Mee, 20.00 Auer Théâtre National du Luxembourg Du mengs grad, Lëtzebuerg wär dat lescht ziviliséiert Land. Mir wësse wéinstens nach, wéi mer eis ze behuelen hunn. SAVANNAH BAY © Bohumil Kosthoryz Tu as tout oublié sauf Savannah, Savannah Bay. Savannah Bay c'est toi. FR Avec: Marja-Leena Junker, Ludmilla Klejniak Création Mise en scène: Stéphane Ghislain Roussel Assistante à la mise en scène: Marylène Andrin-Grotz Scénographie: Stéphane Ghislain Roussel et Gaspard Pinta Costumes: Annabelle Locks Lumières: David Debrinay Marguerite Duras / Stéphane Ghislain Roussel 250 Tu es la comédienne de théâtre, la splendeur de l’âge du monde, son accomplissement, l’immensité de sa dernière délivrance. Tu as tout oublié sauf Savannah, Savannah Bay. Savannah Bay c’est toi. Marguerite Duras passe. Marguerite Duras explique: Le rôle du personnage nommé Madeleine dans Savannah Bay ne devra être tenu que par une comédienne qui aurait atteint la splendeur de l’âge. La pièce Savannah Bay a été conçue et écrite en raison de cette splendeur. Écrite en 1982 par Marguerite Duras, alors déjà très célèbre, et dédiée à Madeleine Renaud et Bulle Ogier, Savannah Bay relate la rencontre entre une actrice au lendemain d’une carrière glorieuse et d´une jeune femme, confidente et flamme vitale. De ce moment qui apparaît comme un véritable testament, surgissent des souvenirs à la fois joyeux et violents: l’amour d’un homme sur une plage et la perte de l’enfant qui scellait cet amour; les années, les décennies à incarner tant de rôles qui semblent au final se répéter sans cesse. Peu à peu la fin approche et une nuit éternelle s´installe. Stéphane Ghislain Roussel, musicologue et violoniste de formation, est né à Charleroi en 1974. Il se consacre depuis plusieurs années aux relations entre la musique et les arts visuels au XXe siècle. Auteur et metteur en scène, il est directeur artistique de la Compagnie Ghislain Roussel, basée à Mamer. Avec Savannah Bay, Stéphane G. Roussel monte, après Monocle, Le Portrait de Sylvia von Harden et Golden Shower sa troisième pièce au TNL. Chef-d´œuvre de l´écriture durassienne, récit d´une intense poésie, Savannah Bay apparaît comme un hommage bouleversant au métier de comédienne, autant qu´une réflexion sur le pouvoir du temps qui Marja-Leena Junker, Ludmilla Klejniak Une coproduction: Théâtre National du Luxembourg, Cube 521Marnach, Compagnie Ghislain Roussel, Mamer Première le 3 février 2016 à 20h00 5, 12, 16, 18, 20 février, 20h00 Théâtre National du Luxembourg DIE VERWANDLUNG 251 DE Franz Kafka / Edgar Selge Die berühmteste Erzählung Franz Kafkas berichtet von Gregor Samsa, der sich für seine Familie opfert, die durch das Versagen des Vaters in finanzielle Not geraten ist. Eines Morgens, als er den Kopf hebt und auf seinen Bauch hinuntersieht, bemerkt Gregor, dass er in einen Käfer verwandelt wurde... seiner Ansicht nach sichtbare Spuren im Text hinterließ. Beflügelt fühlte sich Kafka dann allerdings durch seine einzige öffentliche Lesung in Prag, zwei Tage vor Fertigstellung der Erzählung. Die Verwandlung erschien erst im Oktober 1915 in der Zeitschrift Die weißen Blätter, kurz darauf auch als Buch. Als Franz Kafka am 3. Juli 1883 in Prag zur Welt kam, war ein Leben als Schriftsteller alles andere als vorbestimmt. Sein Vater Hermann arbeitete als Handelsvertreter. Mutter Julie war zwar für die damalige Zeit ungewöhnlich gebildet, half aber ihrem Mann bei seinen beruflichen Pflichten. Die Schulzeit erlebte der junge Kafka in Prag, wobei er immer wieder unter dem dominanten Vater litt. Kafka studierte in verschiedene Richtungen und arbeitete anschließend in eher ungeliebten Bereichen. Kafkas Verwandlung ist die groteske Parabel einer stillen Revolte gegen die Unmenschlichkeit. In Tiergestalt hält Gregor Samsa der Welt den Spiegel vor. Ein schweigender Protestschrei, der am Ende ohnmächtig bleibt, aber bis heute eines der aufregendsten Werke der Weltliteratur. Die Verwandlung entstand ab Mitte November 1912 und gehört damit derselben intensiven Schaffensphase an wie Das Urteil und Der Verschollene. Zur Niederschrift benötigte Kafka knapp drei Wochen, unterbrochen durch eine zweitägige Dienstreise: eine Störung, die Er gilt als einer der besten deutschen Schauspieler. Dem breiten Publikum ist Edgar Selge als einarmiger Kommissar Tauber im Polizeiruf 110 bekannt. Auch mit Auftritten im Theater sowie in Kinofilmen hat sich der gebürtige Westfale einen Namen gemacht und wurde mit vielen Auszeichnungen bedacht, 2009 erhielt er den Bambi als bester nationaler Schauspieler. Am Théâtre National hat Edgar Selge zuletzt mit seiner Frau Franziska Walser Rilkes Duineser Elegien vorgetragen. Premiere am 25. Februar 2016 um 20.00 Uhr 26. Februar, 20.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg © Janine Guldener Mit: Edgar Selge Lesung War er ein Tier, da ihn Musik so ergriff? Edgar Selge RHINOCÉROS 252 FR Eugène Ionesco / Frank Hoffmann Tous les chats sont mortels. Socrate est mortel. Donc Socrate est un chat. Dans une petite ville imaginaire de province, Jean, un homme autoritaire et conformiste, reproche son laisser-aller à son ami Béranger, un marginal alcoolique. Pendant qu’ils parlent, passe un rhinocéros... ensuite dans la montée des fascismes, il en tire une expérience dramatique qui l’entraîne à la révolte contre toutes les idéologies et tous les conformismes intellectuels. J’ai fait il y a longtemps déjà, l’expérience du fanatisme... C’était terrible... le fanatisme défigure les gens... les déshumanise. J’avais l’impression physique que j’avais affaire à des êtres qui n’étaient pas humains, qu’il n’était plus possible de s’entendre avec eux... J’ai eu l’idée de peindre sous les traits d’un animal ces hommes déchus dans l’animalité. Rhinocéros (1959) est sans doute une pièce antinazie qui, de surcroît, fait référence au stalinisme vécu par Ionesco dan son pays natal. Aujourd’hui, cependant, elle est ressentie plus généralement comme une pièce contre les hystéries collectives et les épidémies qui se cachent sous le couvert de la raison et des idées. Mélangeant le comique et le tragique, Rhinocéros est peut-être la pièce la plus riche d’Ionesco. © Birgit Hupfeld Ces mots d’Eugène Ionesco font suite à une expérience vécue par son ami, l’écrivain Denis de Rougemont qui fut le témoin de l’hystérie collective d’une foule attendant la venue d’Hitler. Là est le point de départ de Rhinocéros. Wolfram Koch, Samuel Finzi Avec: Marc Baum, Luc Feit, Samuel Finzi, Steve Karier, Wolfram Koch, Jacqueline Macaulay, Christiane Rausch, Brigitte Urhausen Mise en scène: Frank Hoffmann Décors: Christoph Rasche Costumes: Jasna Bosnjak Musique: René Nuss Dramaturgie: Andreas Wagner Lumières: Zeljko Sestak Assistant à la mise en scène: Tom Dockal Création La vie d’Eugène Ionesco, né à Slatina en Roumanie, est significative de sa création littéraire: partagé entre deux langues, le roumain – langue du père, et le français – langue de la mère, il développe un esprit critique issu de ce bilinguisme acquis douloureusement. Pris Une coproduction: Ruhrfestspiele Recklinghausen, Théâtre National du Luxembourg, Staatstheater Mainz Epaulé par des comédiens époustouflants et dans un décor inédit de Christoph Rasche, Frank Hoffmann change radicalement la perspective et jette un regard nouveau sur cette pièce. Le spectacteur se métamorphosera lentement lui-même en rhinocéros… Première le 6 mars 2016 à 20h00 9, 12 mars, 20h00 10 mars, 10h00 13 mars, 17h00 22 avril, 10h00 et 20h00 23 avril, 20h00 Théâtre National du Luxembourg VOR DEM RUHESTAND DE Regie: Pol Cruchten Kreation Heinrich Himmler, Reichsführer der SS, hat Rudolf Höller, damals stellvertretender Lagerkommandant, bei Kriegsende durch einen falschen Pass das Leben gerettet. Von seiner Schwester Vera nach dem Krieg zehn Jahre versteckt, machte Höller eine zweite Karriere als Gerichtspräsident und Landtagsabgeordneter. Jetzt, kurz vor der Pensionierung, feiern er und seine beiden Schwestern Vera und Clara wie in jedem Jahr den Geburtstag Himmlers. Rudolf legt seine SSUniform an und gemeinsam mit Vera lässt er die "alten Zeiten" wieder aufleben. Mit Champagner, festlich gedecktem Tisch und alten Fotoalben erinnern sie sich an ihr privates Glück... Eine Produktion: Théâtre National du Luxembourg Mit: Nora Koenig, Georg Marin, Christiane Rausch Thomas Bernhard / Pol Cruchten So viele Jahre spielen wir unsere Rolle / wir können nicht mehr heraus, charakterisiert Vera die Lebensform der drei unlöslich miteinander verbundenen Geschwister. Wir haben unser Theaterstück einstudiert / seit drei Jahrzehnten sind die Rollen verteilt / jeder hat seinen Part / abstoßend und gefährlich [...] / Wir existieren nur / weil wir uns gegenseitig die Stichwörter geben / weiter. 253 Im Umfeld der damals in Deutschland stattfindenden Diskussion um den Marinerichter und späteren Ministerpräsidenten Hans Filbinger schrieb der bedeutende und unbequeme österreichische Dramatiker Thomas Bernhard ein Stück, in dem er nach den tiefliegenden Ursachen für das Fortbestehen von faschistischem Denken sucht. Er findet sie im Alltag. Mit ungeheurer poetischer Kraft gelingt es Bernhard in Vor dem Ruhestand, das Grauen im banalen Gespräch zum Vorschein zu bringen, wobei die Zuspitzung zu einem kaum glaubhaften Irrsinn tatsächlich von der Realität nicht weit entfernt ist. Es geht auch um die deutsche und die gegenwärtige Realität, denn heute scheint es, als wäre das Beckettsche Warten der Figuren auf eine Zeit, in der man Himmlers Geburtstag wieder öffentlich feiern darf, doch nicht so absurd. Nach Genet, Williams, Fosse und Pinter beschäftigt sich der luxemburgische Filmregisseur Pol Cruchten ein weiteres Mal mit einem herausragenden Dramatiker der Moderne. Premiere am 6. April 2016 um 20.00 Uhr 10. April, 17.00 Uhr 13., 14., 18., 19. April, 20.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg Wir verdienen alle das, was wir sind JIMI HENDRIX The story of life is quicker than the wink of an eye 254 FR Monologue électrique © J M Roux Musicien hors normes, porté par un rêve «plus grand que la vie», Jimi Hendrix est devenu l’une des icônes majeures du XXe siècle avant de connaître une mort tragique à l’âge de vingt-sept ans. Aujourd’hui, le nom même de Hendrix évoque un artiste qui met le feu à sa guitare, au sens propre comme au figuré – un artiste qui met le feu à sa vie. Jimi Hendrix (monologue électrique) est centré sur le texte et la voix de l’interprète Tchéky Karyo amplifiée et filtrée avec des effets sonores comme l’étaient les mélodies et la guitare d’Hendrix. La mise en scène est avant tout une mise en sons, un larsen de voix ou un fuzz de poésie, avec un mixage en direct, faisant ainsi écho au jeu hendrixien qui tient une place à part dans l’histoire de la musique. Jimi Hendrix a ouvert un nouvel espace de liberté et d’inventivité, transcendant les frontières entre rock et musique contemporaine, rigueur formelle et densité émotionnelle, poésie et chanson, communauté noire et société blanche, engagement politique et quête spirituelle, composant ainsi une œuvre complexe et lumineuse, dont l’influence novatrice continue de rayonner. Le 18 septembre 1970, Hendrix meurt d'une overdose de somnifères au Samarkand Hotel de Londres. Il laisse un dernier poème qui commence par ces mots: The story of life is quicker than the wink of an eye. L’univers de Jean-Michel Roux, metteur en scène, est traversé par une expérience musicale des espaces scéniques. Après avoir travaillé avec lui sur deux films, Trop près des Dieux et Les Mille Merveilles de l’Univers, Tchéky Karyo lui a proposé de le rejoindre dans cette aventure théâtrale et musicale. Par un monologue poétique, Zéno Bianu s’attache à restituer le dernier rêve de cette aventure fulgurante et livre ici un texte à la fois tendu et exubérant, un «tombeau» qui tente de faire écho au jeu unique, «bleu fauve» de Jimi Hendrix. Tchéky Karyo Avec: Tchéky Karyo Texte: Zéno Bianu Mise en scène: Jean-Michel Roux Ingénieur son live: Philippe Moja Monteur son: Luc Meilland Zéno Bianu / Jean-Michel Roux / Tchéky Karyo Tchéky Karyo, né à Istamboul, commence sa carrière au théâtre. Après les films L’Ours de Jean-Jacques Annaud (1988) et Nikita de Luc Besson (1990) qui le révèlent au grand public, Karyo joue dans de grosses productions internationales. A côté, il participe régulièrement à des films d’auteur, comme dernièrement au film luxembourgeois Les Brigands, réalisé par Frank Hoffmann et Pol Cruchten. Première le 29 avril 2016 à 20h00 30 avril, 20h00 Théâtre National du Luxembourg VISIONS 255 DE Nora Wagener / Claire Thill Jeden Tag starrt die junge, arbeitslose Kim stundenlang auf den flimmernden Bildschirm. Um sie herum verwandelt sich ihr trister Alltag in eine kunterbunte Unterhaltungswelt, die sich zwischen verrückten Koch- und seichten Talkshows windet. Dieser imaginäre Zufluchtshafen bietet jedoch nur für kurze Zeit wirklich Sicherheit und Geborgenheit, denn am Ende ist Schein doch nur Schein. Das Wohnzimmer wird langsam zu einem Tatort, in dem sich Träume unmerklich in Albträume verwandeln und der Wahn im Kopf die Grenzen des Bewusstseins überschreitet. Visions lädt den Zuschauer auf eine teils lustige, teils düstere Reise in die eigenen vier Wände ein, in einen Ort, den man eigentlich mit Zuflucht und Alltäglichkeit in Verbindung setzt. Doch was geschieht, wenn auf einmal Risse in der Normalität sichtbar werden? Visions ist das erste Theaterstück der jungen Autorin Nora Wagener, die 2011 ihren ersten Roman veröffentlichte und 2014 mit dem Prix Arts et Lettres des Institut Grand-Ducal ausgezeichnet wurde. Eine Koproduktion: Independent Little Lies, Théâtre National du Luxembourg, Kulturfabrik Esch Mit der Unterstützung von: Ministère de la Culture, Fonds Culturel National, Fondation Indépendance © Mario Goebbels Mit: Leila Anaïs Schaus, u.a. Regie: Claire Thill Musik: Emre Sevendik Video: Melting Pol Uraufführung Um die Thematik der Isolation - die durchaus auch räumlich zu begreifen ist – hervorzuheben und die Zuschauer durch eine möglichst reale Aufführungssituation näher an das Stück heranzuführen, lässt die junge Regisseurin Claire Thill das Stück an Orten spielen, die für das Theater eher untypisch sind. Visions wird im Rahmen des 20jährigen Geburtstags des Theaterkollektivs ILL aufgeführt. Gegründet im Kulturjahr 1995 von einer Gruppe theaterbegeisterter Studenten, hat sich Independent Little Lies im Laufe der letzten zwanzig Jahre stets weiterentwickelt und professionalisiert. In der Saison 2015/16 feiert ILL mit zwei weiteren Produktionen Jubiläum: Grexit, einer Textcollage von Marc Baum und Ronald Dofing, und Independent Little Luxembourg, einer Eigenkreation von Frédérique Colling und Linda Bonvini. Premiere am 14. Mai 2016 um 20.00 Uhr 18., 20., 21. Mai, 20.00 Uhr Bamhaus Site Arcelor Mittal, rue de la Cimenterie, L-1337 Luxembourg Nur noch diese eine Folge, dann weht hier frischer Wind, ich schwöre es COCÓ CHANËL: DEN UBU ALS KINNIK Nom Alfred Jarry sengem Ubu Roi, iwwerdroen an d’Lëtzebuergescht vum Krëscht Clement Text: Krëscht Clement Regie: Anne Simon Bühn: Christoph Rasche Kostümer: Jasna Bosnjak Assistenz: Tom Dockal Kreatioun © Lea Giordano En Anti-Klassiker aus der karnavalesker Literatur, deen d'Spill mat der Muecht ironesch op d'Spëtzt dreiwt, deet ëmmer erëm laachen. Rëppeltchësseslabberzéckermeckerstécker a Krätschegëft nach emol! Wou hues de déi Schauermärecher hier!? Anouk Wagener, Steve Karier, Marc Baum Di éiweg Aktualitéit vum Ubu senger giereg-infantiler Quête no Suen a Muecht brauch ee bei dësem Wierk jo wuel kaum ervirzehiewen. Den Ubu ass a bleift en Text, dee sech vu leider ëmmer-wouere Groteskerien niert: den Egoist, den haselegen, gieregen - de moderne Mënsch. Och wann et haut net méi di klassesch Bourgeoisie ass, di sech d'Fanger leckt an hier Positioun ausnotzt, ass déi Zuucht nawell laang net ausgestuerwen. A si mer net alleguerten heiansdo e bëssen Ubu, a wëllen de Kinnik muerksen, fir u säi "Cocó" ze kommen? Mee natierlech ass dat eppes, wouriwwer een net schwätzt... LU Mat: Marc Baum, Steve Karier, Anouk Wagener, Pitt Simon, a.a. Alfred Jarry / Krëscht Clement / Anne Simon 256 Den Text, u sech selwer scho grotesk, schif, mëll an iwwerzunn duerch seng Figuren, Situatiounen a seng Sprooch, kritt duerch dat verdréintent a verwuerelt, zum Deel erfonntent Lëtzebuergesch, iwwersat an adaptéiert vum Krëscht Clement, nach eng eenzegaarteg Musikalitéit (oder léiwer eng A-tonalitéit) a besonnesch Rhythmik, en Tempo an eng elliptesch Qualitéit, di eiser ephemärer OfkierzungsGesellschafft entsprécht an se op d'Schëpp hëlt. An der Regie vum Anne Simon, dat den Zuschauer mam Ubu un een Dësch sëtzt an d'Grenzen tëscht Kuckert a Spiller verwëscht, gëtt den Theater gestiermt... D'Adaptatioun Cocó Chanël: den UBU als KINNIK nom Wierk Ubu Roi vum Alfred Jarry spillt mat der Dissonanz vun zwou Sproochformen: eng méi klassesch gehuewen, aristokratesch an hallef erfonnt steet enger artifizieller Jugendsprooch géigeniwwer. Eng Koproduktioun: Théâtre National du Luxembourg, Theater Esch, Cube 521 Marnach Première den 24. Mee 2016 um 20.00 Auer 28., 29., 31. Mee, 20.00 Auer 2., 3. Juni, 20.00 Auer Théâtre National du Luxembourg THE AGONY OF INGEBORG BACHMANN 257 EN/DE Pierre Joris / Marion Poppenborg Ingeborg Bachmann was born in 1926 in Klagenfurt. Although she published only two collections of poetry before being overtaken by a crisis which led her away from the lyric genre, she is one of the most significant German poets of the twentieth century. On 25 September 1973, Ingeborg Bachmann was seriously injured by a fire in her Rome apartment. She was hospitalized but perished weeks later. If Bachmann has (like many great female writers) become somewhat of a mythical figure in the popular imagination, it is in no small part due to the manner of her death, combined with her troubled personal life. Her true legacies, however, are her writing and the moral imperatives it powerfully conveys. The Agony of Ingeborg Bachmann, a three-act drama, imagines the last days (the two final weeks, in fact) of Bachmann who is slowly dying of burn-wounds, and who, in her agony, is visited by the voices of the three most important men in her life: her great early love, a poet (Paul Celan) who was essential for her development as a woman and as a writer, even though their relationship was doomed; a highly esteemed composer (Hans Werner Henze) with whom she had a life- A production: Théâtre National du Luxembourg With: Sascha Ley, Nickel Bösenberg, Fred Frenay, a.o. Direction: Marion Poppenborg Set: Christoph Rasche Assistance: Renelde Pierlot World Premiere long and close friendship and often collaborated; a famous novelist and playwright (Max Frisch) with whom she shared a debilitating and profoundly destructive relationship over a number of years. Although a work of the imagination, the play also draws on the writings of the four main characters as well as on their published correspondence. Pierre Joris, the TNL’s author in residence 15/16, explains this circumstance as follows: Any resemblance with persons who have actually existed in the past is due, or can be attributed, if such attribution is necessary or desired, to my lack of imagination, or to my dislike of fiction, or to my desire not to make up what doesn’t need to be made up. Die Agonie der Ingeborg Bachmann ist ein Auftragswerk, das Pierre Joris für das Théâtre National entwickelt hat. Joris schreibt in englischer Sprache. Die im Stück vorkommenden deutschsprachigen Künstler werden auch in ihrer Sprache zu erleben sein. Die erfolgreiche Regisseurin Marion Poppenborg macht hier ihre zweite Arbeit für das TNL. Opening Night: 14th of June 2016 at 20.00 17th, 18th, 21st June, 20.00 Théâtre National du Luxembourg Du bist der Lebensgrund, auch deshalb, weil Du die Rechtfertigung meines Sprechens bist und bleibst. Ingeborg Bachmann D’après le livre de la Comédie-Ballet de Charles Nuitter, la musique de Léo Delibes et le conte de L’Homme au sable d’ E.T.A. Hoffmann Rien n'est plus fantastique et plus flou que la vie réelle La metteure en scène et comédienne Isabelle Bonillo ne vient pas pour la première fois à Luxembourg avec son Camion-Chapiteau qui, à chaque fois, a captivé et enchanté les spectateurs de tous âges. Cette année, le Camion-Chapiteau de la compagnie T-âtre IBonillo se métamorphose en fabrique d’automates. Olympia, la foraine bien connue, s’est installée dans la ville pour construire des automates correspondant aux besoins des spectateurs. Elle vient principalement exposer son meilleur automate, sa sublime Coppélia, la femme idéale. FR Avec: Isabelle Bonillo, Clément Reber, Claire Wenger T-âtre IBonillo / Isabelle Bonillo Conception et mise en scène: Isabelle Bonillo Décor: Emmanuel DuPasquier Costumes: Karine Dubois Eclairage et Son: Clément Reber Musique: Léo Delibes, retravaillé par Pierre Gilardoni COPPÉLIA FABRIK’ AUTOMATES En partant du livre de la Comédie-Ballet de Charles Nuitter, la musique de Léo Delibes, et le conte de L’Homme au sable d’E.T.A. Hoffmann, Coppélia Fabrik’ Automates, conçu par Isabelle Bonillo, nous emmène dans le monde dérangeant et envoûtant du romantisme fantastique. Ce sera l’occasion de traiter du créateur et de sa créature, de la technologie et de la vie, de l’image de la femme idéale, et surtout de la pureté et du combat de certains face à un monde de plus en plus anxiogène. Tout cela en interaction avec le public, en musique et en plaisir ! Clara et Nathanaël viennent assister à la démonstration. Le jeune homme, angoissé par le marchand de sable, tombe amoureux de cette «poupée». Clara, sa fiancée, va tout faire pour le récupérer. Elle se glisse alors dans la peau de l’automate… Isabelle Bonillo, Claire Wenger Production: T-âtre IBonillo Coproduction: Théâtre WAOUW, Aigle 6, 7 août 2016 Luxembourg-Ville (dans le cadre de StreetA(rt)nimation Luxembourg) 258 MOMENTS. AND MORE. Mick Perrin Worldwide & Konrad Comedy Club présentent EDDIE IZZARD force majeure - Tout en Français! © Idil Sukan Pour la première fois, le comédien de génie britannique Eddie Izzard sera au Luxembourg dans le cadre de son tour du monde. Son spectacle se déroulera uniquement en français. Ce spectacle fait partie de la plus vaste tournée de stand-up comedy jamais réalisée. Ce gigantesque voyage autour du monde a débuté au printemps 2013 et sa tournée francophone de 16 dates aura lieu non seulement au Luxembourg, mais aussi en France, en Suisse et en Belgique. Le nouveau spectacle, force majeure, nous parle de sacrifice humain, de rois qui se mettent leur chien sur la tête, de César devenu une salade, de Dieu et Dark Vador qui se battent pour un plat de spaghetti carbonara, de la relation entre les petites cuillères et le genre dans la grammaire anglaise ou encore d’un groupe de taupes devenu riche... De Londres à Los Angeles, de Moscou à Melbourne, de Chicago à Cape Town, lorsque ce tour du monde s’achèvera, Eddie et force majeure auront parcouru plus de 27 pays à travers l’Europe, les ÉtatsUnis, l’Afrique, la Russie, l’Australie et la Nouvelle-Zélande. En 2011, Eddie Izzard a passé trois mois en résidence au Théâtre de Dix Heures à Paris, où il a joué Stripped: Tout en Français!, terminant en apothéose par une représentation enregistrée à La Cigale. Le DVD de ce spectacle Stripped: Tout en Français! est sorti en France en décembre 2014. Eddie Izzard CO T E L P M Représentations: 28, 29 septembre 2015, 20h00 Théâtre National du Luxembourg TRANSLATE De jonken TNL Le jeune TNL Das junge TNL Symposium-Colloque In einem zweitägigen Symposium werden internationale Fachgelehrte und Theaterpraktiker aus ganz Europa dieses Thema intensiv beleuchten. Praktischer Ausgangspunkt wird Frank Hoffmanns Inszenierung von Eugène Ionescos Die Nashörner sein, die mit einem mehrsprachigen Ensemble erarbeitet wurde. Dem Publikum bietet es eine interessante Diskussion über die Zukunft des Theaters. En coopération avec Union des Théâtres de l’Europe (UTE) Université de Luxembourg Théâtre National du Luxembourg Les processus de traduction jouent un rôle croissant dans le théâtre international d’aujourd’hui. Au Luxembourg, la situation est différente puisque les pièces sont jouées en langue originale. Pourtant, de plus en plus souvent, la traduction (qu’elle soit surtitrée, simultanée, en langue des signes, etc.) est un moyen artistique auquel recourent les metteurs en scène travaillant dans un contexte interculturel. La traduction cesse alors d’être un simple moyen de compréhension pour devenir une composante artistique du processus théâtral, processus complexe composé du jeu des comédiens, de pantomime, de musique, de scénographie, de costumes, de vidéo et de bien d’autres éléments artistiques encore. Le TNL va à la rencontre des jeunes. Il leur ouvre grand le théâtre en proposant des espaces de création, des ateliers-découvertes, des soirées de débats et des workshops ainsi que des rencontres avec des artistes de productions prestigieuses. Das TNL geht auf junge Menschen zu. Es öffnet ihnen weit die Tore des Theaters, bietet kreative Freiräume, Diskussionsforen, Werkstätten und Workshops, und es ermöglicht Begegnungen mit bekannten Künstlern hervorragender Theaterproduktionen. Un colloque de deux jours invitera spécialistes internationaux et praticiens du théâtre européens à éclairer le public sur ce sujet. Rhinocéros d’Eugène Ionesco mis en scène par Frank Hoffmann avec une troupe de comédiens polyglottes offrira un point de départ pertinent à cette discussion intéressante sur l’avenir du théâtre. 12, 13 mars 2016 Théâtre National du Luxembourg © Bohumil Kosthoryz Übersetzungsvorgänge spielen im internationalen Theater von heute eine immer größere Rolle. Die Situation in Luxemburg ist eine andere, da man hier zumeist Stücke in Originalsprache spielt. Dabei stellt die Übersetzung (sei sie nun übertitelt, simultan, in Gebärdensprache usw.) ein künstlerisches Mittel dar, das in die interkulturelle Konzeption von Inszenierungen immer mehr einbezogen wird. Die Übersetzung ist dann nicht bloße Verständnishilfe, sondern künstlerischer Bestandteil eines komplexen Bühnenvorgangs, der sich aus Schauspiel, Pantomime, Musik, Licht, Bühnenbild, Kostümen, Video und vielen anderen künstlerischen Elementen zusammensetzt. Text: Ada Günther Regie: Ada Günther, Sara Goerres, Jessie Kalmes, Lucie Wahl Bühne u. Kostüme: Claire Ahlborn, Joanne Klopp Ada Günther/TNL Jugendclub-First Steps Mit: Hayley Dawson, Magnus Chan, Pierre Gaffet, Clara Geier, Daniel Halici, Etienne Halsdorf, Lou Kaiser, Arnaud Kintzinger, Lina Peller, Martina Sardelli Lady Windermere’s Phone EN Lady Windermere’s phone is a modernisation of Lady Windermere’s Fan by Oscar Wilde, following the quotation Life is far too important a thing to ever talk seriously about it. Lady Windermere has a great boyfriend, great friends, and a great new phone. And she is preparing her 18th birthday party, which is going to be great as well. She even bought flowers. Everything is just perfect. Lady Windermere’s Phone is pretty close to what Oscar Wilde would have written, had he lived today and not 123 years ago. Just like its predecessor, this play mirrors and satirises the society of its time. It tells the story of Lady Windermere, a young woman with a slightly old-fashioned mindset and strict principles, who learns to be open and independent. But then, weird things start to happen: her best friend Lady Darlington confesses that she’s in love with her, and a strange man named Mr. Erlynne comes into her life and all of a sudden it’s not so great anymore.Lady Windermere feels just like you would feel when comparing this play to the original version from 1892: Everything is changing... Im Rahmen des zehnjährigen Geburtstags des TNL Jugendclub Maach Theater hatte das TNL letzte Saison einen Aufruf an die Teilnehmer von Maach Theater und an alle junge Theaterbegeisterte gemacht, ihr Projekt einzureichen, damit es in der Spielzeit 15/16 auf der Bühne des TNL verwirklicht werden könnte. Die junge Luxemburgerin Ada Günther hat mit ihrem Stück den Wettbewerb First Steps gewonnen. Premiere am 25. September 2015 um 20.00 Uhr 26. September, 20.00 Uhr Théâtre National du Luxembourg LES IROQUOIS Concours d’écriture dramatique transfrontalier bilingue DE/FR Jusqu’en juin 2015, les théâtres de la Grande Région, regroupés sous le sigle TOTAL THEATRE, ont été soutenus dans leur démarche commune par le programme InterReg IV A de la Communauté Européenne. Même après la fin de ce programme, quelques théâtres de la Grande Région, dont le TNL, ont décidé de poursuivre leur action commune en direction des jeunes, action baptisée Les Iroquois. Au-delà de la volonté des théâtres partenaires de transmettre une exigence artistique et un savoir-faire, c’est aussi valoriser les jeunes en confiant leur pièce à des professionnels, qui en feront une présentation publique en Grande Région. La dimension transfrontalière est l’atout majeur du projet, favorise les rencontres et l’interculturalité. Il est proposé aux lycéens de la Grande Région, francophones et/ou germanophones, d’écrire une courte pièce de théâtre sur un thème donné. Suite à des ateliers d’écriture encadrés par leur professeur et un auteur, plusieurs textes sont finalement sélectionnés par un jury puis intégrés à la création d’un spectacle bilingue monté avec des comédiens et un metteur en scène professionnels. Auch nach Beendigung der finanziellen Unterstützung durch die EU im Rahmen des Programms InterReg IV A führt das TNL zusammen mit seinen Partnertheatern das Projekt Die Irokesen weiter. En marge des actions pédagogiques traditionnelles en direction des lycéens, ce concours leur donne une approche différente du théâtre que le fait d’être simple spectateur ou apprenti comédien: écrire une pièce, avec ses contraintes de temps, d’espace et de lieu. Les jeunes apprennent donc à raconter une histoire, transmise ensuite à un public, avec toute leur spontanéité et leur créativité. Die Irokesen ist ein Wettbewerb für Klassen der Oberstufe aus der Großregion und wird von einem Autor und einem Regisseur betreut. Ausgewählte Texte werden unter professionellen Bedingungen inszeniert und in den Partnertheatern zur Aufführung gebracht. Wäiss Kanéngchen, rout Kanéngchen Lapin blanc, lapin rouge Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen White Rabbit, Red Rabbit Lapin blanc, lapin rouge est un solo de l’auteur iranien Nassim Soleimanpour. Chaque représentation est défendue par un interprète différent qui prend connaissance du texte devant le public. Peu à peu, l’absence de l’auteur devient le personnage principal de la représentation. Depuis que la pièce a été créée en 2010, Lapin blanc, lapin rouge a voyagé dans le monde entier, traduite dans une vingtaine de langues. C’est l’ingéniosité d'un jeune auteur interdit de sortie de territoire, qui l’a fait inventer un théâtre par procuration sans metteur en scène, ni répétition, ni décor. La pièce parle d’une manière à la fois comique et dramatique de la manipulation des masses, de la peur et du danger d'être différent. La pièce pourra être jouée dans votre classe (ou salle de théâtre/salle des fêtes) jusqu’au 9 décembre 2015 à la date qui vous conviendra (en fonction de la disponibilité du comédien), dans la langue de votre choix (luxembourgeois, allemand, français, anglais). Les dates seront communiquées plus tard. Prix par représentation: 700 € Für dieses Stück braucht es keine Probe, keine Regie, keine Bühne. Erst zu Beginn der Vorstellung erhält die Schauspielerin bzw. der Schauspieler den Text und wird das Stück nur einmal spielen - so das Konzept von Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen des iranischen Autors Nassim Soleimanpour. Jahrelang durfte er nicht aus dem Iran ausreisen, da er sich weigerte, den Militärdienst anzutreten. Stattdessen ging sein Stück - inzwischen in zwanzig Sprachen übersetzt auf die Reise um den Globus. Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen handelt auf komische und bedrückende Art zugleich von der Manipulation der Massen, von der Angst und der Gefahr, anders zu sein. Une coproduction: NEST, Thionville Lorraine, Théâtre National du Luxembourg, Saarländisches Staatstheater e.a. A production: Théâtre National du Luxembourg in association with Aurora Nova Das Stück kann bis zum 9. Dezember 2015 in Ihrer Klasse (Theatersaal/Festsaal der Schule) an einem von Ihnen ausgewählten Termin (je nach Verfügbarkeit des Schauspielers) in der von Ihnen gewünschten Sprache (Luxemburgisch, Französisch, Deutsch, Englisch) aufgeführt werden. Preis pro Vorstellung: 700 € Pour des jeunes de 12 à 19 ans Für Jugendliche von 12 bis 19 Jahren Inscriptions: Jusqu’au 30/09/2015 (nombre limité de participants) Anmeldungen: bis zum 30.09.2015 (begrenzte Teilnehmerzahl) Premier rendez-vous: 6 octobre 2015, 16h15 Erstes Treffen: 6. Oktober 2015, 16Uhr15 Les ateliers ont lieu chaque deuxième mardi de 16h15 à 19h15, vacances scolaires exceptées. A partir d’avril commence la phase de répétition plus intense. Die Workshops finden jeden zweiten Dienstag von 16.15 bis 19.15 Uhr statt, Schulferien ausgeschlossen. Ab April beginnt die intensivere Probenphase. Renseignements et inscriptions: [email protected] Anmeldung und Infos: [email protected] Tarif d’inscription: 100 € Einschreibungsgebühren: 100 € Depuis 11 ans, le TNL donne aux jeunes la possibilité de s’initier au théâtre et surtout de réaliser eux-mêmes une création théâtrale, de l’écriture à la mise en scène en passant par la scénographie, les costumes, le son et bien sûr le jeu d’acteur. Le projet Maach Theater permet d’un côté aux jeunes de découvrir concrètement les différents métiers de la scène à travers la rencontre et l’encadrement par des professionnels de théâtre. D’un autre côté, les participants de Maach Theater disposent d’un champ libre pour exprimer leurs idées, pour développer leur projet artistique, pour élaborer et réaliser ensemble leur propre spectacle représenté dans des conditions quasi professionnelles. Seit 11 Jahren gibt das TNL Jugendlichen die Möglichkeit, Theater in seinen verschiedensten Facetten kennenzulernen und vor allem ihr eigenes Stück zu verwirklichen, vom Schreiben bis zur Inszenierung, über die Gestaltung des Bühnenbilds, der Kostüme, des Tons und des Schauspiels natürlich. Das Projekt Maach Theater bietet zum einen den Jugendlichen die Gelegenheit, die verschiedenen Theaterberufe ganz konkret und praktisch zu erleben durch die Begegnung und Zusammenarbeit mit Professionellen aus dem Theaterbereich. Zum anderen verfügen die Teilnehmer von Maach Theater über einen Freiraum, um ihre Ideen auszudrücken, ihr künstlerisches Projekt zu entwickeln und gemeinsam ihr eigenes Stück zu realisieren, das unter fast professionellen Bedingungen aufgeführt wird. Grâce aux nombreuses créations réalisées depuis par des jeunes, le TNL Jugenclub a acquis dans le monde culturel luxembourgeois la renommée d’un théâtre axé sur l’innovation et la recherche, créé par, avec et pour des jeunes! Mit der Zeit ist der TNL Jugendclub durch seine dreizehn Uraufführungen in der Luxemburger Szene zum Begriff geworden für originelles, innovatives Theater mit, von und für junge Leute. INSCRIS-TOI VITE ET: MAACH THEATER! MELDE DICH ALSO SCHNELL UND: MAACH THEATER! Représentations: 1er juillet 2016 à 10.00 heures et à 20.00 heures, 2 juillet 2016 à 20.00 heures Vorstellungen: 1. Juli 2016 um 10.00 Uhr und um 20.00 Uhr, 2. Juli 2016 um 20.00 Uhr © Bohumil Kosthoryz TNL Jugendclub Maach Theater! TNL Kannerbühn Kanner op d’Bühn! La TNL Kannerbühn propose aux enfants une découverte du monde et des métiers du théâtre. Après des ateliers d’initiation, les enfants développeront des histoires à partir d’improvisations et de jeux scéniques qui formeront la moelle épinière de leur spectacle représenté en juin. Die TNL Kannerbühn ermöglicht den Kindern, die Welt und die Berufe des Theaters zu entdecken. Nach einer Einführung entwickeln die Kinder Geschichten, ausgehend von Improvisationen und szenischen Spielen. Das daraus entstehende Stück wird im Juni vor Publikum aufgeführt. La TNL Kannerbühn existe depuis 2007 et permet aux enfants une première approche pratique du théâtre grâce à l’élaboration collective d’une pièce et à l’expérience de jouer sur scène devant un public. Die TNL Kannerbühn existiert seit 2007. Sie bietet den Kindern die Möglichkeit einer ersten Begegnung mit dem Theater durch die kollektive Entwicklung eines Stücks und die Erfahrung, vor Publikum auf der Bühne zu stehen. INSCRIS-TOI VITE ET: OP D’BÜHN! MELDE DICH ALSO SCHNELL UND: OP D’BÜHN! Inscriptions: jusqu’au 30/09/2015 (nombre limité de participants) Anmeldungen: bis 30.09.2015 (begrenzte Teilnehmerzahl) Premier rendez-vous: 6 octobre 2015, 14h00 Erstes Treffen: 6.Oktober 2015, 14.00 Uhr Quand: chaque deuxième mardi de 14h00 à 16h00 Wann: jeden zweiten Dienstag von 14.00 bis 16.00 Uhr Où: Théâtre National du Luxembourg Wo: Théâtre National du Luxembourg Langue : luxembourgeois © Bohumil Kosthoryz Sprache: luxemburgisch Représentation: 12 juin 2016 à 17h00 Vorstellung: 12. Juni 2016 um 17.00 Uhr Tarif d’inscription: 150 € Einschreibungsgebühren: 150 € Renseignements et inscriptions: [email protected] Auskünfte und Anmeldung: [email protected] PRESSERÜCKBLICK REVUE DE PRESSE 2014/2015 Festival TOTAL THEATRE 232 © Bohumil Kosthoryz Du 14 au 30 novembre 2014 Marc Baum, Pol Hoffmann La diversité des textes et les approches différentes des spectacles sont des marques de richesse du festival, qui attire un nouveau public. Josée Zeimes, Le Jeudi D’Fatzbeidelen Blackbird Norbert Weber / Tom Dockal David Harrower / Jérôme de Falloise, Sarah Lefèvre, Raven Ruëll Première de 15.November 2014, 1 Virstellung Théâtre National du Luxembourg Biedermann und die Brandstifter Max Frisch / Steffen Lars Popp Première le 17 novembre 2014, 2 représentations Théâtre National du Luxembourg Premiere am 20.November 2014, 3 Vorstellungen Théâtre National du Luxembourg La variété française est un monstre gluant Matthieu Remy / Matthieu Remy & Aurélie Gandit Première le 24 novembre 2014, 2 représentations Théâtre National du Luxembourg Eng fatzeg Uropféierung (…) De Marc Baum an de Pol Hoffmann brilléieren als Fatz a Beidel. Hinne geléngt et, den absurde Witz vun de Fatzbeidelen duerzestellen, ouni dobäi just sënnlos ze braddelen. Och dann, wann d’Komik vum Stéck kuerz aussetzt an ee méi existenziellbatteren Toun ukléngt, iwwerzeege si als wibbeleg-delabréiert Figuren. Mat de Fatzbeidelen kann d’Regie an enger onbekémmerter an effektvoller Inszenéierung ee Succès feieren. Samuel Hamen, Lëtzebuerger Journal Blackbird a offert aux spectateurs une confrontation intense à la complexité de l’inacceptable, grâce à un texte puissant de David Harrower et grâce à la conjugaison d’une mise en scène et d’une interprétation en extrême tension. Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort Le jeu sublime de Jérôme de Falloise et d’Aline Mahaux happe le spectateur et l’entraîne dans la complexité du réel. Un spectacle fascinant. Josée Zeimes, Le Jeudi 56 Jahre nach der Uraufführung stellt Steffen Lars Popp (Regie) den gesellschaftskritischen Aspekt des Stückes gekonnt in den Vordergrund. Mit Surrealität, viel skurrilem Humor und Verfremdungseffekten wurde Frischs Stück im Rahmen des Total Theater Treffen in Luxemburg aufgeführt. Katharina Wurzer,grrrrr.eu Was erwartet man von einem „Lehrstück ohne Lehre“? Zumindest eines: Verwirrung! Beim Total Theater Treffen in Luxemburg schaffte das Trierer Ensemble um Steffen Lars Popps Inszenierung Biedermann und die Brandstifter jedoch mehr als das. Mit allen Mitteln des Theaters versetzte es das Théâtre National bei einer fulminanten Dernière in Feuer und Flamme. Nina Roob, grrrrr.eu La variété française est un monstre gluant est un petit bonbon délicieux qui vous tombe dessus alors qu’on ne l’attend pas. (…) Réconfortant, agréable, gourmand. En moins d’une heure, à deux sur scène, elle, dansant, lui, “conférençant”, les deux excellents protagonistes de cette courte pièce entreprennent de décortiquer les ressorts de la chanson française. (….) Réjouissante découverte donc que cette variété française… Sarah Elkaïm, D’Land La variété française est un monstre gluant, présentée au TNL, fait partie des belles surprises de cette première édition. (…) Cette conférence offre de beaux moments de rire. Grégory Cimatti, Le Quotidien Lisbeths Superhero Heinrich IV. Fabrice Melquiot / Georges Lini Anthony McCarten / Markolf Naujoks Luigi Pirandello / Frank Hoffmann Hugues Dufourt/Les Percussions de Strasbourg/Enrico Bagnoli Première le 28 novembre 2014, 2 représentations Théâtre des Capucins Premiere am 29. November 2014, 2 Vorstellungen Théâtre National du Luxembourg Premiere am 7. Oktober 2014, 2 Vorstellungen, Grand Théâtre de la Ville 5 Vorstellungen, Ruhrfestspiele Recklinghausen Première le 27 novembre 2014, une représentation Théâtre National du Luxermbourg 231 Burning Bright 233 Durchweg gelang es den Schauspielern, die moderne Ratlosigkeit, die Pirandellos Figuren inne liegt, in dieser gewagten Inszenierung auf die Bühne zu bringen. Samuel Hamen, Lëtzebuerger Journal Das Zusammenspiel von den ausnahmslos exzellenten Darstellern, die subtilen historischen Anspielungen und die fragwürdige, oft komische Weltanschauung der Charaktere machen Frank Hoffmanns Neuinszenierung von Pirandellos Heinrich IV. zu einem Meisterwerk. Nathalie Medernach, D’Land La succession des envolées et des distances est evoquée avec brio par les comédiens Isabelle Defossé et George Lini qui assure aussi la mise en scène, axée sur le jeu tout en nuances, qui plaît par sa vérité et son inventivité. Lisbeths est un spectacle très humain, mais il est aussi déconcertant en nous interrogeant sur nous-même en relation avec les autres. Josée Zeimes, Le Jeudi Lisbeths était une proposition de Total Théâtre, après Blackbird vu l’autre semaine au TNL, une nouvelle preuve de la vitalité et des qualités d’un théâtre belge francophone que l’on ne connaît pas encore assez chez nous. Un manque à combler. Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort Rudolf Kowalski zeigt hier eine Schauspiel- und Vortragskunst, die selten geworden ist. Und am Schluss kommt nochmal das Pferd. Groβer Beifall, vor allem für das engagiert aufspielende Ensemble. Rolf Pfeiffer, Westfälischer Anzeiger Die heldenhafte Leistung alles Schauspieler (…) macht Superhero zu einem starken Stück für junge Menschen. Nordwest Zeitung Mit seiner Präsenz, Spielfreude, Vielschichtigkeit und seinem augenzwinkernden Spiel reiβt Rudolf Kowalski das Stück an sich. Er gibt dem Abend Tiefe, Emotion, Vielfarbigkeit. Dieter Tenbrock, Trierischer Volksfreund Les percussionnistes entrent en jeu pour une heure de dépaysement et de voyage. Peu d’exclamation jubilatoire, peu d’effusion sonore, l’heure est à la retenue, emballée dans un confinement sonore des plus réussis. La partition de Hugues Dufourt se dévoile, se consomme comme une toile impressionniste. Tout est fait de couleurs, d’ambiance et de touches sonores en pointillé. Parfaitement huilées sont la coordination et la maîtrise des six musiciens dans la construction et la transparence de cet espace sonore fait de strates et de couches sonores et rythmiques. Thierry Hick, Luxemburger Wort Wäiss Kanéngchen, rout Kanéngchen 234 Lapin blanc, lapin rouge Weißes Kaninchen, rotes Kaninchen White Rabbit, Red Rabbit Coelho branco, coelho vermelho L’Impromptu de l‘Alma 225 Eugène Ionesco / Ian de Toffoli / Jacqueline Posing-Van Dyck Première le 8 janvier 2015, 6 représentations, Théâtre National du Luxembourg 3 représentations, L’Artchipel, Guadeloupe 99% 236 Flucht nach Ägypten Ian de Toffoli, Elies Barberà / Anne Simon George Tabori / Frank Hoffmann Première le 24 janvier 2015, 2 représentations, Théâtre National du Luxembourg 2 représentations, Théâtre d‘Esch 10 représentations, Teatre Akadèmia, Barcelona (E) 1 représentation, Teatro Excelsior, Regello (I) Premiere am 5. Februar 2015, 6 Vorstellungen, Théâtre National du Luxembourg 5 Vorstellungen, Ruhrfestspiele Recklinghausen 237 Premiere am 10. Dezember 2014, 7 Vorstellungen Théâtre National du Luxembourg A conceptual piece, a tour-de-force performance opportunity for an actor (absolutely realised by Werner), a once-in-a-lifetime event, a seductive experiment in what it means to be a spectator and to what degree we manipulate those around us and to what degree we can be manipulated – White Rabbit, Red rabbit is all of these things. Consciously. Deliberately. With equal parts wit and absurdity and unease skilfully and unforgettably mixed. Eric Abbot, Luxemburger Wort Chaque soirée est unique, à chaque fois elle dépend en partie du comédien, le droit à l’erreur étant accordé d’emblée par l’auteur. Franck Sasonoff s’empara du texte en français et mena l’aventure, une lecture à vue, avec brio; ses réactions promptes et vivaces et sa façon de motiver le public, sollicité à participer, ajoutèrent au plaisir de découvrir l’auteur iranien celui de découvrir le talent du comédien. Josée Zeimes, Le Jeudi In White Rabbit, Red Rabbit geht es um Gehorsam, Verantwortung und Vertrauen. Gleichzeitig ist es ein ebenso genialer wie einfacher “bras d’honneur” an alle Gegner der Meinungsfreiheit. Marc Baum musste also improvisieren im Improvisieren, was ihm nicht ohne Witz gelang. (…) Ein genialer wie auch einfacher Stinkefinger an autoritäre Machthaber. Claude Molinaro, Tageblatt Da Kritiken ja eh nie gelesen werden, könnte ein böswilliger Kritiker an dieser Stelle so richtig vom Leder ziehen. “Grottenschlechte Schauspieler; unter aller Kritik; dass die sich überhaupt auf die Bühne trauen”. (…) Alle Meinungen sind verschieden, heißt es im “L’impromptu”. Und deshalb sagen Meinungen nichts über ein Werk aus. Fazit: Sehen Sie sich das Stück selbst an, bilden Sie sich Ihre Meinung. Nur die zählt. Und: Es lohnt sich, denn die obige Kritik ist absurd. Claude Molinaro, Tageblatt La mise en scène bien cadencée et ludique de Jacqueline PosingVan Dyck insiste sur le comique et l’absurde de la farce, accompagnée des rythmes de Michel Zeimes. Les saynètes amusantes, bouffonnes du trio Batholoméus, qui s’unit pour taper sur son élève ou prend distance pour s’attaquer l’un l’autre, ponctuent le déroulement et exploitent les possibilités variées de la scénographie inventive et sobre de Christoph Rasche, qui intègre le public dans l’espace scénique, bien mis en lumière par Zeljko Sestak. Josée Zeimes, Le Jeudi Ambitieux, le collectif théâtral luxembourgeois Independent Little Lies présente pour ses 20 ans la pièce 99%, aboutissement scénique d’une collaboration internationale de deux années. Si une certaine confusion des langues règne, le propos n’en est pas dilué pour autant. (…) 99% déborde d’énergie et propose un regard ludique et sans concession sur les minorités qui résonnera longtemps dans la tête du spectateur. Florent Toniello, Woxx Aussi nomade que créatif, ILL est un noyau artistique engagé… dans la réinvention du spectacle vivant. Et l’énergie est belle à voir, on souhaiterait qu’elle soit contagieuse… Féru de création participative, aventurier de formes inédites, tremplin pour artistes luxembourgeois émergents (auteurs et comédiens), melting-pot de langues, tricoteur de partenariats variés, locaux et internationaux, ILL fait le lit des sujets contemporains et sociaux au cœur de chacune de ses productions. Chaque démarche fait sens ça ne rigole donc pas forcément. Marie-Anne Lorgé, Le Jeudi Sur scène, les comédiens ont l’air de bien s’amuser. Ils y mettent du cœur et leur talent. (…) Les saynètes se succèdent à bon tempo. Marie-Laure Rolland, Luxemburger Wort Einfallsreiche Form der Inszenierung. Claude Molinaro, Tageblatt Wo Tabori mit Präsenz spart, kompensiert Hoffmann geschickt mit Prägnanz und schafft so ein angenehmes Gleichgewicht. Vesna Andonovic, Luxemburger Wort Das ist großes Theater der kleinen Gesten, der zitternden Miene. (…) Eine berührende Choreographie aus Licht und Schatten, ein wertvoller Bühnenmoment. Stefan Schmidt, Nachtkritik Hoffmann vermag es, zahlreiche Reminiszenzen an Casablanca bis hin zu “Liebling, what watch?” aufleben zu lassen und dem Bühnenstoff neues Leben einzuhauchen. Sein 12-köpfiges Ensemble spielt ohne Ausnahme stark und setzt den Stoff mit der für Tabori charakteristischen Ironie überzeugend um. Anina Valle Thiele, Woxx Flucht nach Ägypten gehört zu den Höhepunkten der an solchen wirklich nicht armen Ruhrfestspiele 2015. Pitt Herrmann, Sonntagsnachrichten Cannibales 238 Nathalie Ribout 239 Penthesilea 240 Trail of crumbs José Pliya / José Pliya Philippe Blasband / Joël Delsaut Heinrich von Kleist / Stefan Maurer Isaac Bush / Anne Simon Première le 12 février 2015, 2 représentations Théâtre National du Luxembourg Première le 25 mars 2015, 6 représentations Théâtre National du Luxembourg Premiere am 28 April 2015, 6 Vorstellungen Théâtre National du Luxembourg Opening Night on the 16th of June 2015, 6 shows, Théâtre National du Luxembourg 13 shows, Access Theater, New York 241 Ein Theaterabend, so verzehrend wie ein vulkanartiger Ausbruch lodernder Emotionen, der nicht unberührt lassen kann! Vesna Andonovic, Luxemburger Wort L’intelligence du texte, deux comédiennes remarquables et un véritable travail de mise en valeur font que, avec cette nouvelle production, la compagnie Ici et maintenant montre un dynamisme que les amateurs de théâtre francophone ne pourront que saluer. Florent Toniello, Woxx Brillante, parfois ardue, l’écriture de José Pliya est indéniablement celle d’un auteur unique. Sarah Elkaïm, D’Land Depuis le 25 mars, le Théâtre National du Luxembourg est littéralement habité par deux présences d’une rare force. Deux comédiennes superbes, Valérie Bodson et Caty Baccega, y donnent magnifiquement corps à Sonia et Nancy. Sarah Elkaïm, D’Land Et si la mise en scène est ainsi convaincante, c’est grâce évidemment à trois superbes interprètes qui en concrétisent les intentions: Lara Suyeux, Claire Nebout et Marja-Leena Junker. Quelles présences conjuguées, quelle force d’expression. Stéphane Gilbart, Luxemburger Wort Les comédiennes Caty Baccega et Valérie Bodson créent dans un jeu émouvant et raffiné des personnages sincères et humains qui envoûtent le spectateur par leur souffrance et leurs déceptions, les rêves refoulés et les espoirs naissants. De très beaux moments! Josée Zeimes, Le Jeudi Stefan Maurer bringt Kleists Penthesilea stark gerafft, doch schlüssig in einer rauschenden Inszenierung auf die Bühne des TNL. Und Nora Koenig überzeugt in der Rolle der charakterstarken Amazonenkönigin. Anina Valle Thiele, Woxx Penthesilea von Heinrich von Kleist sei unaufführbar, heiβt es manchmal. Das Théâtre National du Luxembourg beweist das Gegenteil. (…) Nora Koenig spielt die Penthesilea auf überragende Art und Weise. Mit blonder Mähne, provokativ und frech auftretend, lässt sie vor dem Zuschauer die Figur eines Mannweibs entstehen, das innerhalb einer Beziehung resolut die Führung übernimmt. Claude Molinaro, Tageblatt Eindrücklich beweist Stefan Maurers Inszenierung von Kleists Penthesilea, dass die Tragödie um Liebe im Konflikt mit gesellschaftlichen Zwängen auf der Bühne funktionieren kann. Dieter Tenbrock, Trierischer Volksfreund Impressive and theatrically vivid collaboration at TNL. (…) Trail of Crumbs also represents the sort of theatre that is all too rarely seen in Luxembourg. It is most welcome. Erik Abbot, Luxemburger Wort Trail of Crumbs, la nouvelle adaptation de Hänsel & Gretel par Anne Simon, vit de ses idées originales et surtout des acteurs. Josée Hansen, D’Land La collaboration du Circle Theater of New York et du Théâtre National du Luxembourg s’est avérée très fructueuse. Le jeu pertinent des comédiens est un point fort du spectacle, en particulier la performance nuancée de Hansel et Gretel, oscillant entre ingénuité désarmante et détermination aveugle. Josée Zeimes, Le Jeudi LE THÉÂTRE NATIONAL DU LUXEMBOURG EN TOURNÉE 15/16 Penthesilea Pfalztheater Kaiserslautern, 18.,21., 23., 28., 31. Oktober 2015 6., 14., 21. November 2015 CALENDRIER 15/16 SEPTEMBRE 2015 Ve Sa Lu Ma 25.09. 26.09. 28.09. 29.09. 20.00 20.00 20.00 20.00 Lady Windermere’s phone Lady Windermere’s phone Eddie Izzard force majeure Eddie Izzard force majeure OCTOBRE 2015 Je Sa Di Ve Ve Di Ma Me 08.10. 10.10. 11.10. 16.10. 23.10. 25.10. 27.10. 28.10. 20.00 20.00 17.00 20.00 20.00 17.00 20.00 20.00 D’Fatzbeidelen D’Fatzbeidelen D’Fatzbeidelen Liebe Triebe The Gulf (between you and me) The Gulf (between you and me) Liebe Triebe The Gulf (between you and me) NOVEMBRE 2015 Me Ve Sa Ve Me Sa Di 11.11 13.11. 14.11. 20.11. 25.11. 28.11. 29.11. 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 17.00 Theben-Park Liebe Triebe Theben-Park Theben-Park Theben-Park Theben-Park Theben-Park DÉCEMBRE 2015 Me Sa Di Lu Ma Ve Sa Di 02.12. 05.12. 06.12. 07.12. 08.12. 11.12. 12.12. 13.12. 20.00 20.00 17.00 10.00 10.00 20.00 18.30 17.00 Liebe Triebe Watt elo Watt elo Watt elo Watt elo Nussknacker-das Fest Nussknacker-das Fest Nussknacker-das Fest Abendschau Hamburg Flucht nach Ägypten Berliner Ensemble, November 2015 Dosenfleisch Schauspielhaus Salzburg, November 2015 Rose Bernd Tournee durch den deutschsprachigen Raum 19. November- 12. Dezember 2015 18 Vorstellungen an 12 Theatern Weitere Infos unter www.landgraf.de Die Nashörner Theater Mainz, 16., 18., 19. Dezember 2015 Landestheater Niederösterreich St. Pölten, 17. März 2016 Dali versus Picasso La Manufacture, CDN Nancy Lorraine, 22, 23, 24, 25 mars 2016 © Bohumil Kosthoryz Les Iroquois NEST Thionville, Saarländisches Staatstheater, mars-avril 2016 Antigone Deutsches Staatstheater Temeswar, Mai 2016 D’Fatzbeidelen Kulturhaus Mersch, 5. Juni 2016 Nora Koenig Théâtre National du Luxembourg 194, route de Longwy JANVIER 2016 FÉVRIER 2016 Je Sa Sa Di Je Ve Sa 07.01. 09.01. 16.01. 17.01. 21.01. 22.01. 23.01. 20.00 20.00 20.00 17.00 20.00 20.00 20.00 Mister Paradise and other… Mister Paradise and other… Mister Paradise and other… Mister Paradise and other … Mister Paradise and other … Mister Paradise and other … Zuppermänner Me Ve Ve Ma Je Sa Je Ve 03.02. 05.02. 12.02. 16.02. 18.02. 20.02. 25.02. 26.02. 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 Savannah Bay Savannah Bay Savannah Bay Savannah Bay Savannah Bay Savannah Bay Die Verwandlung Die Verwandlung MARS 2016 Di Me Je Sa Di 06.03. 09.03. 10.03. 12.03. 13.03. 20.00 20.00 10.00 20.00 17.00 Rhinocéros Rhinocéros Rhinocéros Rhinocéros Rhinocéros AVRIL 2016 Me Di Me Je Di Lu Ma 06.04. 10.04. 13.04. 14.04. 17.04. 18.04. 19.04. 20.00 17.00 20.00 20.00 17.00 20.00 20.00 Vor dem Ruhestand Vor dem Ruhestand Vor dem Ruhestand Vor dem Ruhestand Zuppermänner Vor dem Ruhestand Vor dem Ruhestand Théâtre National du Luxembourg 194, route de Longwy AVRIL 2016 Ve Sa Ve Sa 22.04. 23.04. 29.04. 30.04. 10.00 + 20.00 20.00 20.00 20.00 Rhinocéros Rhinocéros Jimi Hendrix Jimi Hendrix MAI 2016 Ve Sa Me Ve Sa Ma Je Sa Di Ma 06.05. 14.05. 18.05. 20.05. 21.05. 24.05. 26.05. 28.05. 29.05. 31.05. 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 Zuppermänner Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal Visions Bamhaus Site Arcelor Mittal Cocó Chanël: den UBU als KINNIK Zuppermänner Cocó Chanël: den UBU als KINNIK Cocó Chanël: den UBU als KINNIK Cocó Chanël: den UBU als KINNIK JUIN 2016 Je Ve Di Ma Ve Sa Ma 02.06. 03.06. 12.06 14.06. 17.06. 18.06. 21.06. 20.00 20.00 17.00 20.00 20.00 20.00 20.00 Cocó Chanël: den UBU als KINNIK Cocó Chanël: den UBU als KINNIK Kannerbühn The Agony of Ingeborg Bachmann The Agony of Ingeborg Bachmann The Agony of Ingeborg Bachmann The Agony of Ingeborg Bachmann JUILLET 2016 Ve Sa Sa Sa Di 01.07. 02.07. 10.00 + 20.00 20.00 Maach Theater Maach Theater AOÛT 2016 06.08. 07.08. Réservations: (00352) 47 08 95 1 (Billetterie Nationale) www.luxembourgticket.lu [email protected] Coppélia Fabrik’ Automates Luxembourg-Ville Coppélia Fabrik’ Automates Luxembourg-Ville www.tnl.lu LE THÉÂTRE NATIONAL DU LUXEMBOURG Les auteurs / Die Autoren Elies Barbéra, Sergio Blanco, Philippe Blasband, Krëscht Clement, Ian de Toffoli, Pol Greisch, Nico Helminger, Pierre Joris, Anthony McCarten, José Pliya, Guy Rewenig, Matthieu Remy, Yannis Ritsos, Nassim Soleimanpour, Nora Wagener Les compositeurs / Die Komponisten Gene Coleman, Hugues Dufourt, Chris Jonas, Gabriel Jackson, Camille Kerger, Anthime Miller, René Nuss Les metteurs en scène / Die Regisseure Enrico Bagnoli, Zéno Bianu, Isabelle Bonillo, Isaac Bush, Pol Cruchten, Jérôme de Falloise, Joël Delsaut, Claude Englebert, Aurélie Gandit, Fabio Godinho, Jill Christophe, Tom Dockal, Frank Hoffmann, Stefan Maurer, Tatjana Pessoa, Steffen Lars Popp, Jacqueline Posing-Van Dyck, Marion Poppenborg, Matthieu Remy, Marion Rothhaar, Jean-Michel Roux, Stéphane Ghislain Roussel, Anne Simon, Claire Thill, Dagmar Weitze Les chorégraphes/Die Choreografen Noala Aquino, Jill Crosivier, Juliane Hlawati, Aurélie Gandit, Hannah Ma, Alister Noblet, Cecile Rouverot Direction et administration / Intendanz und Verwaltung Frank Hoffmann, directeur Antonia Kohler, administratrice Pascale Biever, communication-relations publiques Peggy Hamann, chargée du public, coordination Total Théâtre Andreas Wagner, dramaturgie Anne Simon, coordination-programmation Jill Christophe, TNL-Jugendclub Béatrice Clement, comptabilité Edith Weber, secrétariat Régie technique / Technik Zeljko Sestak, direction technique et lumière Daniel Sestak, stage manager/lumière Christoph Rasche, conseil technique Raoul Cruciani, Sergio Pinto Ferreira, Pedro Marques, Antonio Oliveira Neves Santos, Gregory Vittore, techniciens Denise Schumann, responsable de l’atelier de costumes Conseil d’administration / Verwaltungsrat Jean-Claude Hoffmann, président Simone Beck, Nico Helminger, Frank Hoffmann, Jean Muller, Christoph Rasche, Dagmar Schlingmann, Odile Simon, membres Nora Si Abderrahmane, représentante du Ministère de la Culture Les scénographes et costumiers / Die Bühnen- und Kostümbildner Enrico Bagnoli, Jasna Bosnjak, Holly Cain, Emmanuel DuPasquier, Karine Dubois, Bernard M. Eusterschulte, Anne Goelz, Anja Jungheinrich, Annabelle Locks, Katharina Polheim, Christoph Rasche, Stéphane Ghislain Roussel, Gaspard Pinta, Anouk Schiltz, Lisa Überbacher, Dagmar Weitze, Ben Willikens Les chefs d’orchestre / Die Dirigenten Jean Halsdorf, Camille Kerger, Jeff Mack Les dramaturges / Die Dramaturgen Francis Schmit, Jörg Vorhaben, Andreas Wagner Les comédiens / Die Schauspieler Elies Barbéra, Caty Baccega, Marc Baum, Jenny Beacraft, Fabrice Bernard, Christian Berkel, Nickel Bösenberg, Isabelle Bonillo, Carly Blane, Sloan Bradford, Isaac Bush, Valérie Bodson, Michèle Clees, Joël Delsaut, Heikko Deutschmann, Larisa Faber, Luc Feit, Samuel Finzi, Scott Freemann, Fred Frenay, Ulrich Gebauer, Yannick Géraud, Caitlin Goldie, Maria Gräfe, Pol Hoffmann, Eddie Izzard, Monke Ipsen, Elisabet Johannesdottir, Denis Jousselin, Marja-Leena Junker, Steve Karier, Tchéky Karyo, Ludmilla Klejniak, Wolfram Koch, Ulrich Kuhlmann, Nora Koenig, Sascha Ley, Marco Lorenzini, Marc Limpach, Sofia Lopes, Jacqueline Macaulay, Jean-Paul Maes, Georg Marin, Arash Marandi, Nilton Martins, Shiobhàn McMillan, Anne Moll, Mathieu Moro, Daniel Mutlu, Tatjana Nekrasov, Gyntare Parulyte, Josiane Peiffer, Christiane Rausch, Clément Reber, Norbert Rutili, Konstantin Rommelfangen, Franck Sasonoff, Edgar Selge, Leila Anaïs Schaus, Luc Schiltz, Annette Schlechter, Raoul Schlechter, Jacques Schiltz, Pitt Simon, Roger Seimetz, Anna Stieblich, Maik Solbach, Claire Thill, Serge Tonon, Barbara Ullmann, Brigitte Urhausen, Jérôme Varanfrain, Anouk Wagener, Germain Wagner, Pat Wengler, Claire Wenger, Serge Wolf, Daron Yates, collectif Dadofonic Les danseurs et artistes/Die Tänzer und Artisten Noala Aquino, Sarah Baltzinger, Jill Crovisier, Juliane Hlawati, Hannah Ma, Alister Noblet, Ayumi Noblet, Cecile Rouverot, Elisabeth Schilling, Giovanni Zazzera Les chanteurs / Die Sänger Yannchen Hoffmann, Mariette Lentz, The Duke’s Singers Les musiciens / Die Musiker Tom Dockal, Fränz Hausemer, Luc Hemmer, Jitz Jeitz, Anthime Miller, Bob Morhard, René Nuss, Kevin Tamanini, Michel Zeches, Les Percussions de Strasbourg IMPRESSUM Théâtre National du Luxembourg Direction Frank Hoffmann 194, route de Longwy L-1940 Luxembourg Tél: (352) 26 44 12 70-1 Fax: (352) 26 44 13 70 www.tnl.lu e-mail: [email protected] Redaktion Pascale Biever, Frank Hoffmann, Andreas Wagner Gestaltung Druck printsolutions.lu Les éclairagistes / Die Lichtdesigner Zeljko Sestak, responsable, Daniel Sestak, Katy Atwell, Enrico Bagnoli, Thomas Brouchier, David Debrinay, Clément Reber, Mike Noel, Beleuchter Les assistants à la mise en scène / Die Regieassistenten Marylène Andrin-Grotz, Tom Dockal, Alexandre Hornbeck, Daliah Kentges, Jacques Schiltz, Stéphanie Ternes Les assistants aux décors et aux costumes / Die Bühnen- und Kostümbildassistenten Carine Ceglarski, Maïté Forster, Yolande Schmit, Alice Theissen, garderobe Les maquilleurs / Die Maskenbildner Joël Seiller, Jasmin Schmit, Sylvie Walisch- Kill, Molly Weinreb Documentation vidéo / Videodokumentation Raoul Schmitz, Dirk Malessa Le Théâtre National du Luxembourg est subventionné par le Ministère de la Culture et bénéficie du soutien de la Ville de Luxembourg. Il est membre de la Fédération Luxembourgeoise des Théâtres Professionnels et de l’Union des Théâtres de l’Europe (UTE). Il est initiateur du réseau TOTAL THÉÂTRE. Partenaire institutionnel Nous remercions Le Ministère de la Culture La Ville de Luxembourg La Fondation Indépendance La Banque et Caisse d’Epargne de l’Etat Etika Réservations: (00352) 47 08 95 1 (Billetterie Nationale) www.luxembourgticket.lu © Birgit Hupfeld Autres soutiens Wolfram Koch, Samuel Finzi SEPTEMBRE/SEPTEMBER 2015 MARS/MÄRZ 2016 LADY WINDERMERE’S PHONE Ada Günther/TNL Jugendclub-First Steps RHINOCÉROS Eugène Ionesco / Frank Hoffmann FORCE MAJEURE – TOUT EN FRANÇAIS! Eddie Izzard AVRIL/APRIL 2015 OCTOBRE/OKTOBER 2015 VOR DEM RUHESTAND Thomas Bernhard / Pol Cruchten D’FATZBEIDELEN Norbert Weber / Tom Dockal JIMI HENDRIX Zéno Bianu / Jean-Michel Roux / Tchéky Karyo LIEBE TRIEBE Yannchen Hoffmann / Marion Rothhaar MAI 2016 THE GULF (BETWEEN YOU AND ME) Pierre Joris/G. Jackson/C .Jonas/G. Coleman NOVEMBRE/NOVEMBER 2015 THEBEN-PARK Sergio Blanco / Frank Hoffmann VISIONS Nora Wagener / Claire Thill COCÓ CHANËL: DEN UBU ALS KINNIK Krëscht Clement / Anne Simon JUIN/JUNI 2016 DECEMBRE/DEZEMBER 2015 THE AGONY OF INGEBORG BACHMANN Pierre Joris / Marion Poppenborg WATT ELO Samuel Beckett / collectif DADOFONIC MAACH THEATER TNL Kannerbühn NUSSKNACKER – DAS FEST hannah ma dance JULI/JUILLET 2016 JANVIER/JANUAR 2016 MISTER PARADISE AND OTHER RARE ELECTRICAL THINGS BETWEEN PEOPLE Tennessee Williams / Anne Simon MAACH THEATER TNL Jugendclub AUGUST/AOÛT 2016 COPPELIA FABRIK’ AUTOMATES Isabelle Bonillo / T-âtre IBonillo ZUPPERMÄNNER Guy Rewenig FEVRIER/FEBRUAR 2016 SAVANNAH BAY Marguerite Duras / Stéphane Ghislain Roussel DIE VERWANDLUNG Franz Kafka / Edgar Selge www.tnl.lu