16 luxemburgensia
Transcription
16 luxemburgensia
Mittwoch, den 12. März 2008 16 „Zockerpäckelchen“ Claude Schiltz: „Zockerpäckelchen“, Roman, Op der Lay 2007, 144 Säiten, ISBN 978-2-87967-149-9, 11,90 Euro. Déi jonk Autorin Claude Schiltz huet viru kuerzem hiren éischte Roman „Zockerpäckelchen“ a Lëtzebuerger Sprooch erausginn. An et ass wierklech op seng Manéier e ganz eenzegaartegt Buch, an deem d'Léift am Mëttelpunkt steet. Sou banal dat Thema engem op den éischten Abléck kéint virkommen, hei ass et dat kengeswees de Fall, well d'Autorin op eng ganz originell a sensibel Manéier domadder ëmgeet. D'Mich(elle), de Pol, d'Irmchen an de Pierre sinn déi véier Haaptpersounen. Déi dräi éischt sinn déck Frënn, mee wéi de Pierre an dem Irmche säi Liewen trëtt, verléiwen déi zwee sech Hals iwwer Kapp. Well hat awer schonn eng Vakanz gebucht hat a sech och kloer iwwert de Pierre wëllt ginn, flitt d'Irmchen trotzdeem op Malaga. An do gëtt hat sech ganz séier iwwer seng Gefiller kloer a flitt esou séier wéi méiglech heem. Knapps hunn déi zwee Verléifter sech erëmgesinn, kéint ee mengen, datt dëser grousser Léift näischt méi am Wee stoe géif, do kënnt op eemol alles ganz anescht … Op jidde Fall ass dem Claude Schiltz mat hirem éischte Buch e ganz flotten Début gelongen, en dynamesch geschriwwene Roman, an deem sech sécherlech vill Jonker tëscht 20 an 30 Joer op déi eng oder aner Manéier erëmfannen wäerten! (JB) „Schwaarzt Brout“ Robert Pauly: „Schwaarzt Brout – Erënnerungen un de Krich an d’Nokrichszäit“, saint-paul, 2008, ISBN 978-2-87996-697-7, 19,90 Euro. A sengem neie Buch hëlt den Auteur Robert Pauly seng Lieser mat zréck an déi Zäit vun de Grenzen tëscht den europäesche Länner. Déi spannend erzielten Handlung spillt kuerz nom Zweete Weltkrich an deem Deel vun Europa, dee mer haut d'Groussregioun nennen: am Lothrengeschen, an Däitschland an haaptsächlech am Ländchen „an enger Zäit, wou et nach Grenze gouf, där enger an där anerer“. Et ass d'Geschicht vun engem Bouf, deem säi Papp als Resistenzler am Kazett war a säin Asaz fir d'Land mam Liewe bezuelt huet. Seng Kannerzäit verbréngt de Jong deelweis bei senger Famill zu Suftgen, zu Diddenuewen, an der Stad an zu Beetebuerg, mee haaptsächlech zu Gaasperech an hien traut sech och eng Kéier kuerz op déi däitsch Säit eriwwer. Dee jonke Kärel gëtt nieft de geografesche Grenzen awer och ganz besonnesch konfrontéiert mat moralesche Barrièreën. Ier an enger globaliséierter Welt all Grenze komplett an de Vergiess kommen, léisst de Robert Pauly nach eng Kéier dës Zäit op eng ganz flott a mënschlech ergräifend Manéier opliewen. (JB) LUXEMBURGENSIA La partition de tous les dangers Pierre Decock invente une «Toccata» au tempo bien soutenu PAR MARIE-LAURE ROLLAND Pierre Decock: Toccata, éditions Op der Lay, 203 pages, 13,90 euros. Le polar a le vent en poupe au Luxembourg. Aux côtés du bien établi Tullio Forgiarini (voir page ci-contre), Pierre Decock vient de publier, également aux éditions Op der Lay, un premier roman intitulé «Toccata». Une première qui mérite un coup de chapeau car le résultat est plus qu'honorable. Malgré nombre de rebondissements convenus, le lecteur reste bien accroché à cette intrigue agrémentée d'une dimension fantastique, qui vient perturber la paisible campagne luxembourgeoise. Des gentils sympathiques et séduisants, des méchants sans peur et sans scrupule: un cocktail qui a fait ses preuves et que Pierre Decock utilise efficacement. Tout héritage n'est pas bon à prendre. Mais peut-on refuser le seul souvenir d'un être cher? Robert Emmerson aurait dû se méfier lorsqu'il apprit que sa grand-mère lui octroyait comme seul legs non pas la maison familiale qui lui revenait de droit, mais une vieille caisse remplie d'objets disparates. Parmi ceux-ci, une partition ancienne, qu'il décide de faire expertiser auprès du département de musicologie de la nouvelle université du Luxembourg, au Kirchberg. Le très sérieux – et séduisant – professeur Clara Pizzicato, après quelques recherches, l'informe de l'incroyable nouvelle: cette partition sur laquelle figure l'inscription «So spricht Gott, der Herr», est un inédit du grand Jean-Sébastien Bach. Dès lors, la vie de Robert Emmerson bascule. Lui qui vivait une paisible existence de fonctionnaire européen, ponctuée de quelques sorties entre collègues et de longueurs de piscine, le voici emporté dans un tourbillon incontrôlable. Et pour commencer, une envie irrépressible d'acheter un orgue qu'il installe chez lui, à son corps défendant. Et voici que ce corps précisément commence à lui donner des soucis: douleurs aux mains, cauchemars, insomnies. Emerson ne se reconnaît plus. D'autant que la propriétaire de son apparte- ment, madame Welschbillig, prétend l'avoir entendu la nuit jouer de cet instrument qu'il n'a jamais appris. Tout cela ne serait rien si sa vie soudain n'était menacée. En rentrant du travail, notre homme tombe sur des cambrioleurs en train de fouiller son appartement. Il parvient à les mettre en fuite, non sans mal. Quelques jours plus tard, son immeuble est victime d'un attentat à la voiture piégée. Du jamais vu au Luxembourg! Emmerson et la charmante Clara Pizzicato doivent bien admettre qu'il existe un lien entre la partition et les événements qui viennent de se produire. Ils décident d'enquêter sur cette Toccata pour comprendre ce qui leur arrive. Direction: Heimlingen, petit village allemand où a vécu un aïeul d'Emmerson, titulaire des orgues et contemporain de Bach. Surfant sur une vague en vogue – en particulier dans la littérature anglo-saxonne – qui mêle fantastique et réalisme, Pierre Decock ne se sort pas trop mal de l'exercice, quand bien même l'aspect surréaliste fait sourire davantage qu'il n'accroît le suspens. Le livre retient surtout l'attention par sa peinture en filigrane de la société luxembourgeoise, petit îlot de prospérité où cohabitent diverses populations dont l'auteur souligne avec bienveillance les travers. Ajoutons que le style, vif et plaisant, porte sans temps mort le suspens jusqu'à l'épilogue – heureux naturellement – de l'histoire. Luxemburger Parallelwelten Mit „Top Secret 2“ wollen junge Bestsellerautoren an Erfolg von Band 1 anknüpfen VON ROGER NILLES Luc Marteling, Marc Thill, Claude Feyereisen, Marc Wilwert: Top Secret 2, Auch das ist Luxemburg!, éditions saint-paul 2008, ISBN 9782-87963-706-8, 19 Euro. Das Rezept ist denkbar einfach: davon schreiben, wo man in der Regel nicht hinkommen kann, darüber berichten, was der Öffentlichkeit unbekannt ist, all das dokumentieren, was kein Außenstehender gesehen hat. Mit „Top Secret 2“ wollen Autoren und Verlag an den beeindruckenden Erfolg von Band 1 anknüpfen. Nehmen wir es vorneweg: Nichts lässt darauf schließen, dass ihnen dies nicht gelingen kann. Im Gegenteil. Das Autorenquartett bestehend aus den Wort-Journalisten Luc Marteling, Marc Thill und Claude Feyereisen sowie Wort-Fotograf Marc Wilwert hat weitere Orte ausfindig gemacht, von deren Existenz die meisten Bürger kaum etwas wissen oder über die sie immer schon mehr erfahren wollten. „Auch das ist Luxemburg!“, heißt es vielversprechend im Untertitel. Die Top-Secret-Reise reicht vom Burgfried des Finanzplatzes, dem Turm der Sparkasse, über das Innere der Côte d'Eich mit Che Guevara-Reliquien bis zu dem Ort, der jeder – auf legale Weise – möglichst schnell wieder in Richtung Freiheit verlassen möchte, die Zelle für Untersuchungshäftlinge in Schrassig. Willkommen in den Parallelwelten, von der Justizminister Luc Frieden im Vorwort schreibt. Dazwischen führt der Weg zum Schießstand der Polizei im Reckenthal, auf den Düdelinger Fernsehturm, um sinnigerweise anschließend noch „höher hinaus“ zu geleiten: in das Benediktinerkloster Clerf und in die Türme der Echternacher Basilika. Entsprechend unsanft im Anschluss die Landung in der Fourrière judiciaire in Sassenheim, wo die Lagerbestände so manche traurige Geschichte erzählen können. Es folgen u. a.: das riesige Cactus-Depot in Windhof, die nicht ganz so geheimen Schiefergalerien in Obermartelingen, das Depot der Goldenen Bücher der Stadt Luxemburg im Gaspericher Fotoarchiv und die bizarren Kuriositäten der naturhistorischen Sammlungen in Howald. Dazwischen gewähren zwei prominente Luxemburger Gesichter den neugierigen Autoren Einblick in ihr „Reich“: Georges Christen lädt in seine beeindruckende, rustikale Muckibude (jenseits der Grenze im „Département Meurthe et Moselle“) und Nachwuchsmodell Mandy Graff zeigt – überflüssigerweise – ihr inhaltsleeres DeepRed-Mansardenzimmer. Auch das ist wohl Luxemburg. Erneut ist es den Autoren gelungen, den Leser mit auf eine spannende Reise zu nehmen, die quer durch Luxemburg führt. Detailfreudig und mit detektivischem Spürsinn erzählen sie von dem, was keiner sieht, was im Verborgenen schlummert oder wo kein Unbefugter Zugang hat. Die einzelnen Texte sind gut recherchiert und je nach „Location“ (Orte werden nicht selten wie „Tatorte“ beschrieben) und Autor ernst oder im Plauderton formuliert. Die Lektüre ist so oder so interessant, unterhaltsam, durchaus lehrreich. Verstärkt wird dieser Eindruck durch das exzellente Bildmaterial von Marc Wilwert. Einem erneuten TopSecret-Erfolg steht nichts im Wege, auch wenn das Cover abschreckend erscheinen mag ... aber der Blick ins geheime Innere lohnt sich allemal.