dossier: de notaris

DOSSIER: DE NOTARIS
1.
DE NOTARIS
Maart 2014
Op sleutelmomenten in je leven kan je onafhankelijk advies gebruiken. Bij een
huwelijk of bij de aankoop van een woning bijvoorbeeld maar ook bij een
echtscheiding of overlijden. Daarvoor kan je terecht bij een notaris. Soms is zijn
tussenkomst zelfs verplicht.
Ambt
De notaris is een onafhankelijk openbaar ambtenaar die afspraken tussen
mensen rechtsgeldig vastlegt. Je kan hem aanstellen om akten en contracten op
te maken, officieel te dateren en om ze in bewaring te houden en ervan uitgiften
af te leveren. Daarenboven moet de notaris de belangen van alle partijen
bewaken. Hij geeft je een zicht op tegenstrijdigheden, onevenwichtige afspraken
en alle gevolgen van je beslissingen.
Takenpakket
Het notarieel werkterrein situeert zich van familierecht en erfrecht, onroerende
goederen, ondernemingen tot bemiddeling. De notaris kan bijvoorbeeld advies
geven bij de aangifte van een nalatenschap, een schenking, afspraken rond
ongehuwd samenleven en conflictbemiddeling. In een aantal gevallen is de
tussenkomst van een notaris ook wettelijk verplicht. Dit is het geval bij het
afsluiten van een huwelijkscontract, de aankoop van onroerende goederen, het
afsluiten van een lening en de oprichting van vennootschappen.
Vrije keuze
Je kan een notaris in alle vrijheid kiezen. Het is belangrijk iemand te vinden die
je vertrouwt en die als onafhankelijk raadgever kan optreden In een dossier
kunnen zelfs meerdere notarissen werken. Bij een verkoop kunnen de
verschillende partijen bijvoorbeeld elk een notaris aanstellen. De notarissen
verdelen het ereloon dan onder elkaar. De notariële voorschriften bepalen dan
welke notaris de akte moet opmaken. De andere houdt toezicht.
Als je niet tevreden bent
Wanneer je niet tevreden bent over je notaris kan je een persoonlijk onderhoud
vragen. Bij ernstige problemen kunnen de Provinciale Kamers van notarissen
bemiddelen. Zij geven ook onpartijdig advies rond onduidelijkheden over de
berekening van de erelonen. Je stuurt daarvoor een brief naar de syndicus van
de Provinciale Kamer. Klachten met betrekking tot de werking van
notariskantoren kan je sturen aan de Benoemingscommissies voor het Notariaat.
Meer info?
Op www.notaris.be vind je meer info over het werkterrein van de notaris. Je kan
er ook zelf de kosten voor de aankoop van een onroerend goed, een lening of
een schenking berekenen.
Provinciale Kamers van notarissen: Koningin Elisabethlei 10 te 2018 Antwerpen;
Bergstraat 30-32 te 1000 Brussel; Guffenslaan 25 te 3500 Hasselt; Notarisstraat
1 te 9000 Gent; Bondgenotenlaan 134 te 3000 Leuven; Notarishuis WestVlaanderen; Spanjaardstraat 9 te 8000 Brugge.
Voor een klacht via de Benoemingscommissies voor het Notariaat: www.bcnnot.be/nl/mediation_notaire.php.
2.
TARIEVEN NOTARIS
Erelonen
De aktekost valt uiteen in drie grote groepen. Een eerste groep, de erelonen, is
vastgelegd bij Koninklijk Besluit. Iedere notaris moet deze tarieven eerbiedigen.
Hij mag je geen hoger honorarium aanrekenen en ook geen kortingen toestaan.
Binnen deze groep zitten soms ook vergoedingen voor prestaties die de notaris in
jouw naam doet, bijvoorbeeld het aanvragen van een attest. Sinds 1 januari
2012 betaal je btw op deze erelonen.
De tweede groep van aktekosten zijn de kosten die bestemd zijn voor allerlei
overheden. Hieronder valt het registratierecht, de btw, het recht op geschriften
en de vergoeding voor het hypotheekkantoor. Tot slot is er de derde grote groep
met diverse kosten zoals bijdrage in kosten van computer, telefoon en
verzekeringen. Uiterlijk bij het verlijden van de notariële akte moet je de
aktekost betalen.
Aangifte nalatenschap
Als erfgenaam moet je een fiscale aangifte doen van de nalatenschap. Vaak
wordt deze aangifte aan een notaris toevertrouwd. Het tarief dat de notaris
hanteert wordt berekend op de waarde van alle bezittingen van de overledene en
volgens een degressief barema. Voor een erfenis in de rechte lijn (ouder - kind)
is dit:
Bruto actief
0 - 32 000 euro
32 000,01 - 120 000 euro
120 000,01 - 300 000 euro
300 000,01 - 950 000 euro
Meer dan 950 000,01 euro
Barema Ereloon notaris per schijf
1%
320 euro
0,75 %
660 euro
0,50 %
900 euro
0,25 %
1 625 euro
0,15 %
Deze tarieven kunnen nog stijgen wanneer de notaris specifieke opzoekingen
moet doen. Als de aangifte eenvoudig is, kan je dit eventueel ook zelf doen.
Tussenkomst van de notaris bij de aangifte van een nalatenschap is immers niet
verplicht.
Opmaken testament
Als de notaris het testament opmaakt volgens de aanduidingen van de cliënt kost
dat in de meeste gevallen tussen de 200 en de 400 euro, de inschrijving in het
register inbegrepen. Veel hangt natuurlijk af of het testament veel bepalingen
bevat of complex is. Vraag bij de notaris vooraf een indicatie van de kostprijs die
hij verwacht.
Schenking
Een schenking is een overeenkomst waarbij je gratis en onherroepelijk afstand
doet van een roerend of onroerend goed ten gunste van een begiftigde. Er
bestaan verschillende technieken voor een schenking. De hand- en bankgift
vereisen geen tussenkomst van een notaris en er zijn ook geen
registratierechten verschuldigd. Bij de notariële schenking is dit wel het geval, en
uiteraard is een notariële akte dan wel verplicht. Zo gebeurt de schenking van
een onroerend goed verplicht via de notaris. Je kan een idee krijgen wat de
aktekosten zijn via de rekenmodule op de website van de Nederlandstalige
notarissen.
Aankoop onroerend goed
Het ereloon wordt berekend op de koopsom van het onroerend goed. Het
percentage wordt kleiner naarmate de koopprijs hoger is.
Koopsom
tot 7 500 euro
van 7 500 tot 17 500 euro
van 17 500 tot 30 000 euro
van 30 000 tot 45 495 euro
van 45 495 tot 64 095 euro
van 64 095 tot 250 095 euro
Boven 250 095 euro
Percentage per schijf
4,56 %
2,85 %
2,28 %
1,71 %
1,14 %
0,57 %
0,057 %
Meer info?
Op www.notaris.be vind je meer info over het werkterrein van de notaris. Je kan
er ook zelf de kosten voor de aankoop van een onroerend goed, een lening of
een schenking berekenen.
3.
HUWELIJKSCONTRACT EN
SUCCESSIERECHTEN
Maart 2014
Weinig mensen zien graag een groot stuk van hun erfenis naar de staatskas
verdwijnen. Hun erfgenamen nog minder. Om de successiedruk enigszins te
beperken, bestaan er heel wat mogelijkheden. Het huwelijksstelsel aanpassen is
er één van.
Welk huwelijksstelsel
In België zijn er drie basisstelsels voor een huwelijk. Bij scheiding van goederen
kiezen de echtgenoten ervoor om hun vermogen volledig gescheiden te houden.
Ook het omgekeerde is mogelijk zoals in het stelsel van algehele gemeenschap,
waarbij het volledige vermogen in de gemeenschap valt. Dan is het is nuttig om
het vermogen van de beide echtgenoten duidelijk te omschrijven. Dit gebeurt via
een huwelijkscontract. Kiezen pasgehuwden ervoor geen huwelijkscontract af te
sluiten, is automatisch het wettelijk stelsel van kracht. Enkel de eigendom
verworven voor het huwelijk blijft dan in het bezit van de partners afzonderlijk.
Al wat ze hierna verwerven, komt in het gemeenschappelijk vermogen terecht.
Hoewel er geen verplichting tot huwelijkscontract is, sluiten echtgenoten er soms
toch ook een af om enkele afwijkende bepalingen vast te leggen.
Verander je huwelijksstelsel
Het stelsel van algehele gemeenschap kan uit fiscaal opzicht interessanter zijn
dan het stelsel van scheiding van goederen. In een gemeenschapsstelsel valt bij
overlijden slechts de helft van het gemeenschappelijk vermogen in de
nalatenschap van de overleden partner. Bij een scheiding van goederen komt
echter het totale eigen vermogen van de overleden echtgenoot in de erfenis. Als
die echtgenoot de meest vermogende is, moeten er dus veel meer
successierechten worden betaald. Mocht je daarom je huwelijksstelsel willen
herzien, is dat nog steeds mogelijk.
Schrap het verblijvingsbeding
Voor 1981 kreeg de langstlevende echtgenoot alleen zijn helft van de
gemeenschap en had hij geen recht meer op de andere helft. Om dit te
vermijden, maakten koppels die huwden onder het wettelijk stelsel met
gemeenschap van goederen meer dan eens de keuze om een verblijvingsbeding
in hun huwelijkscontract op te nemen. In de volksmond kennen we dit principe
als ‘langs leeft al’. De huwelijksgemeenschap bij een overlijden komt dan in volle
eigendom toe aan de langstlevende ouder. In eerste instantie gaat er niets naar
de kinderen. Juridisch biedt dit heel wat zekerheid maar fiscaal gezien kan hier
een hoog prijskaartje aan vasthangen. De langstlevende dient bij het overlijden
van de partner immers successierechten te betalen op de helft van het
huwelijksvermogen. Wanneer de betrokkene zelf komt te sterven, zullen de
afstammelingen nògmaals successierechten moeten betalen op datzelfde deel.
Voorbeeld
Chris (80) en Paula (74) zijn destijds getrouwd in gemeenschap van
goederen. In hun huwelijkscontract werd een verblijvingsbeding
opgenomen. Momenteel ziet hun vermogen er als volgt uit:
Woonhuis (onroerend): 280 000 euro
Spaargeld (roerend):
80 000 euro
Totaal vermogen:
360 000 euro
Chris komt plots te overlijden. De afrekening van hun successierechten (in hun
geval de Vlaamse gewestbelasting) ziet er als volgt uit. De nalatenschap van
Chris, 180 000 euro, komt door het verblijvingsbeding in volle eigendom toe aan
Paula. Zij betaalt op het roerend vermogen 1 200 euro aan successierechten. De
gezinswoning is vrijgesteld van successierechten.
Pas wanneer Paula vijf jaar later overlijdt, komt de eigendom in handen van hun
enige kind Els. Aan het vermogen is ondertussen niets veranderd waardoor zij
successierechten betaalt op het totale vermogen, gelijk aan 49 800 euro.
In totaal betaalden Paula en Els 51 000 euro aan successierechten of 14,17
procent van de volledige nalatenschap. Stond er geen verblijvingsbeding in hun
huwelijkscontract, zouden ze in totaal slechts 21 576 euro, of 6 procent betalen.
Dit is minder dan de helft!
Verblijvingsbeding of keuzebeding
Wil je toch de zekerheid behouden van een verblijvingsbeding? Het keuzebeding
vormt misschien een alternatief. Pas bij het overlijden van één van de partners
moet de langstlevende echtgenoot kiezen om het beding al dan niet toe te
passen. Op dat ogenblik kan men een verstandig besluit nemen rekening
houdend met het vermogen, de gezondheid en de gezinssituatie.
Het verblijvingsbeding onder last
Het is tot slot ook mogelijk het gewone verblijvingsbeding af te zwakken tot een
‘verblijvingsbeding onder last’. Hierbij verkrijgt de langstlevende toch nog het
volledige gemeenschappelijke vermogen. Hij betaalt hiervoor wel een bedrag aan
de erfgenamen, gelijk aan de netto-helft van het gemeenschappelijk vermogen.
Het is echter niet de bedoeling deze schuld effectief af te lossen tijdens het leven
van de langstlevende echtgenoot. Pas wanneer de langstlevende zal overlijden,
wordt deze schuld afgetrokken van de nalatenschap en pas daarna worden
successierechten betaald. Door deze techniek zullen de erfenisrechten een stuk
lager liggen. De techniek is echter vrij complex.
4.
ERFENIS AANVAARDEN OF VERWERPEN
Maart 2014
Erfgenamen zijn nooit verplicht een erfenis te aanvaarden. Het klinkt wat raar
dat iemand er bewust voor zou kiezen om de nalatenschap van een overledene
te weigeren, toch kan dit in sommige gevallen de financieel meest aantrekkelijke
optie zijn. Zeker wanneer je net een geliefde verloren hebt wil je onprettige
verrassingen vermijden.
De gevolgen van een erfenis
Het is belangrijk goed op de hoogte te zijn vooraleer een erfenis te aanvaarden.
Bij het ‘zuiver aanvaarden’ van de nagelaten goederen horen hier een aantal
rechten bij, maar ook een aantal plichten. Als eigenaar kan je goederen
(op)gebruiken, verkopen en zelfs wegschenken. Maar als overledene schulden
had aangegaan, verbonden aan deze goederen, ben je verplicht deze te betalen.
Als er meerdere erfgenamen zijn is ieder afzonderlijk verantwoordelijk oor de
schulden van zijn ontvangen erfdeel. Sowieso betaal je daarnaast flink wat
belastingen, de zogenaamde successierechten.
Als je bijvoorbeeld een mooi huis erft, maar waar nog wel een hypothecaire
lening op rust, zal jij de verplichting tot afbetaling moeten overnemen. Bij andere
goederen kan je dan weer opdraaien voor afbetalingskredieten,
betalingsachterstallen, persoonlijke leningen, verplichtingen van een
vennootschap, investeringskredieten, enzovoort.
Soms zijn de schulden zo groot dat je hier zelfs je eigen middelen moet voor
aanspreken. Je moet dan meer schulden aflossen dan dat je goederen ontvangt,
waardoor de vererving een stuk minder interessant kan zijn.
Toch maar niet aanvaarden?
Gelukkig ben je zoals eerder gezegd niet verplicht om de erfenis te aanvaarden
als ze deficitair is. Als je ervoor kiest om de erfenis uiteindelijk te verwerpen
wordt er met jou geen rekening meer gehouden bij de verdeling van de
nalatenschap en krijg je niets van de goederen. Je betaalt dan ook geen
successierechten. Indien andere erfgenamen wel aanvaarden ben je niet
verplicht hetzelfde te doen.
Een verwerping moet je altijd schriftelijk melden bij de griffie van de rechtbank
van eerste aanleg. Ook de notaris kan dit voor jou regelen. Het is in ieder geval
het beste om dit zo snel mogelijk te doen.
In principe zou je ook kunnen verwerpen om aan successieplanning te doen. Dit
kan bijvoorbeeld met de bedoeling om je kinderen in jouw plaats te laten treden.
Dit ligt echter niet voor de hand. Wanneer iemand zijn erfdeel verwerpt, wordt
dit stuk verdeeld over de andere erfgenamen. Pas als iedereen van dezelfde
generatie erfgenamen verwerpt, kan de volgende in aanmerking komen.
Stilzwijgend aanvaarden
Voorzichtigheid en een grondig onderzoek zijn dus geboden vooraleer de erfenis
te aanvaarden. Let tijdens dit onderzoek op dat je geen ‘daden van beheer’
verricht. De Staat kan immers veronderstellen dat je de erfenis stilzwijgend
aanvaardt, wanneer je bepaalde handelingen hebt gesteld met betrekking tot de
goederen uit de nalatenschap. En eens aanvaard, kan je ook niet meer
verwerpen.
Je vermijdt dus best goederen te gebruiken of te verkopen, niet-dringende
schulden te betalen, geld af te halen van de bankrekening, … Anders loop je het
risico niet meer te kunnen verwerpen. Een aantal zaken kunnen dan weer wel,
zoals dringende herstellingen uitvoeren, dringende facturen betalen, onderhoud
verrichten, bederfelijke waren verkopen… Dat zijn ‘daden van behoud’ bedoeld
om bepaalde bijkomende kosten te vermijden of om schade te vermijden.
Bij het ontvreemden van voorwerpen wordt altijd geacht dat de dader de erfenis
aanvaardt, zij het dat die ook nog eens het erfrecht op deze goederen verliest.
De tussenoplossing
Naast de keuze aanvaarden of verwerpen kan je tot slot ook nog opteren om te
aanvaarden ‘onder voorbehoud van boedelbeschrijving’. Deze procedure geeft de
zekerheid dat je nooit meer schulden zal moeten betalen dan het actief dat je
erft. In het slechtste geval zal je dus niets ontvangen, maar ook niets moeten
betalen.
In de praktijk laat je dan een objectieve boedelbeschrijving opmaken bij
notariële akte. Na een verklaring op de griffie van de rechtbank van eerste
aanleg volgt binnen de 15 dagen een publicatie in het Belgisch Staatsblad.
Mogelijke schuldeisers krijgen zo de kans zich om hun rechten te doen gelden.
Als blijkt dat de schulden groter uitvallen dan de erfenis moet je geen eigen
middelen gebruiken om de schulden te vereffenen.
Meer info?
De Koninklijke federatie van het Belgisch Notariaat:
http://www.notaris.be/erven-schenken/erven
5.
TESTAMENTEN
Maart 2014
Wanneer je zonder testament overlijdt, bepaalt de wet aan wie je erfenis
toekomt. Wil je echter zelf regelen wat er na je overlijden met je nalatenschap
gebeurt, kies je voor een testament. Er zijn echter verschillende mogelijkheden.
Welk testament jij het best kiest, hangt af van jouw situatie.
Inhoud
De inhoud van een testament is aan bepaalde vereisten en beperkingen
onderworpen. Zo blijft een deel van de nalatenschap automatisch voorbehouden
voor de echtgenoot wanneer die nog in leven is. Ook kinderen of afstammelingen
en als die er niet zijn de ouders, krijgen zeker een deel van de koek. Wanneer je
wilsbepalingen dat voorbehouden gedeelte overschrijden, kan het testament niet
volledig gelden. Ook als er voorwaarden zijn die in strijd zijn met de openbare
orde en goede zeden worden ze als niet-geschreven beschouwd. Dat kan
bijvoorbeeld als je als voorwaarde stelt niet te huwen of het nagelaten goed aan
iemand anders over te dragen.
Drie soorten legaten
Het 'legaat' is de bepaling in een testament waarbij je een bepaald goed of een
bepaalde som geld aan iemand nalaat. Daarvoor bestaan drie mogelijkheden. De
eerste is het algemeen legaat. Daarbij geef je de volledige nalatenschap aan een
of meerdere personen. Ten tweede heb je het legaat onder algemene titel.
Hierbij vermaak je slechts een deel (de helft, een derde) van de nalatenschap. Je
kan tot slot ook kiezen voor een bijzonder legaat. Je laat enkel een bepaald goed
of bedrag na, bijvoorbeeld boeken, meubelen of muntstukken.
Bekwaamheid van de erflater
Op het ogenblik dat je het testament opstelt, moet je bekwaam zijn. Je moet dus
beschikken over al je verstandelijke vermogens en handelen uit vrije wil. Het is
verboden dat verschillende personen samen één testament maken. Een tekst
met verschillende handtekeningen eronder, bijvoorbeeld echtgenoten of
samenwonende verwanten, is nietig.
Het eigenhandig testament
Met het eigenhandig testament geef je je laatste wil te kennen. Dit document
kan je zelf opstellen. Dit soort testament moet je volledig met de hand schrijven.
Typen kan niet. Je moet het document dateren en ondertekenen. Bij het
schrijven van een eigenhandig testament hoeven er geen getuigen op te treden.
Het grootste voordeel is waarschijnlijk dat enkel de persoon die het testament
opstelt, ervan op de hoogte is. Achteraf kan je het dus zonder problemen
vernietigen en vervangen door een nieuw testament. Of je kan relatief makkelijk
wijzigingen of toevoegingen aanbrengen. Hier zijn uiteraard geen kosten aan
verbonden. Je doet er echter goed aan om ook te overleggen met een advocaat
of notaris als je een eigenhandig testament opstelt. Natuurlijk bestaat het gevaar
dat een eigenhandig testament verloren gaat. Zo kan iemand die er zich door
benadeeld acht, het vernietigen.
Internationaal
In een internationaal testament verklaar en erken je dat dit jouw testament is en
dat je de inhoud ervan kent. In het bijzijn van twee getuigen maakt de notaris
een verklaring van ontvangst op. De erflater of zelfs iemand anders mag het
geschrift typen of met de hand schrijven. De benaming internationaal testament
slaat onder meer op de taal waarin het werd opgemaakt. Die speelt namelijk
geen enkele rol. Een internationaal testament kan je dus overwegen wanneer de
erfgenamen of de goederen in het buitenland zijn.
Notarieel
Een notarieel testament krijgt ook wel eens de naam openbaar testament. De
erflater dicteert het aan een notaris, in het bijzijn van een tweede notaris of van
twee getuigen. Maar de notaris schrijft dus het testament. Zowel de erflater als
de twee getuigen en de notaris moeten het ondertekenen. Alle notariële
testamenten worden ingeschreven in het Centraal Register voor Testamenten.
Dat garandeert dat het testament steeds uitwerking zal krijgen.
Het notarieel testament biedt ongetwijfeld de meeste waarborgen van de drie.
De notaris oordeelt of je op het ogenblik van het opstellen van het testament
over al je geestelijke vermogens beschikt en of je niet handelt onder dwang.
Hierdoor zal het testament minder snel betwist worden. Daarnaast bekijkt de
notaris of de inhoud van het testament wel klopt zodat al je wensen juridisch
correct geformuleerd zijn en kunnen worden uitgevoerd. Bovendien bestaat er
geen gevaar voor verlies. Tot slot kunnen de handtekening en het geschrift niet
betwist worden.
Een testament herroepen
Het kan gebeuren dat je door omstandigheden je testament wenst te
veranderen. Zolang je niet overleden bent, kan je het testament steeds
herroepen en bepaalde beschikkingen toevoegen of zelfs een volledig nieuw
testament opstellen. Dit doe je het best na overleg opdat de herroeping van je
testamant geen aanleiding zou kunnen geven tot een betwisting ervan.
6.
HET DUOLEGAAT
Misschien denk jij ook af en toe aan je erfenis. Of misschien stelde je al een
testament op samen met een notaris. Wist je dat je ook OKRA een deel van
erfenis kan schenken. Bovendien kan je zo andere erfgenamen bevoordelen.
Hoe werkt het?
Wil je iets nalaten maar moet de begunstigde daarvoor hoge successierechten
betalen, is het duolegaat een wettelijke manier om het verschuldigde bedrag te
beperken. Regel je je erfenis op deze manier, dan laat je een deel van je kapitaal
na een goed doel en een ander deel aan een erfgenaam naar keuze. Het goede
doel zal dan alle successierechten betalen zodat het gedeelte voor de erfgenaam
vrij is van successierechten. Vooral voor alleenstaanden zonder naaste
familieleden is dit een interessante optie. Erfgenamen zonder familieband met de
overleden worden immers belast tegen het ‘tarief vreemden’. De
successierechten lopen snel hoog op. Een duolegaat kan dit vermijden.
Schenking of legaat?
Natuurlijk kan je ook tijdens je leven schenken aan een goed doel. Dan ben je
schenkingsrechten verschuldigd. Woon je in Vlaanderen en doe je een schenking
via een notaris, betaalt jouw goede doel zeven procent schenkingsrechten.
Opteer je ervoor om niet tijdens je leven te schenken maar na je overlijden, kan
dit laten opnemen in je testament. Dat noemen we een legaat. Je kan dit
testament eigenhandig schrijven of laten vastleggen door een notaris. Uiteraard
kan je vooraf bepalen welk goed doel jij wil begunstigen. Het goede zal echter
successierechten moeten betalen op jouw legaat. De meeste erkende
organisaties genieten het gunstige tarief van 8,8 percent.
Duolegaat
Het duolegaat is een aparte vorm van legaat. Maak je hiervan gebruik, laat je
een bedrag na een goed doel. Je verplicht deze organisatie een bedrag uit te
keren aan de persoon die je zelf aanwijst. Het goede doel betaalt de
successierechten die de erfgenaam bij een gewoon legaat zelf zou moeten
betalen. Zo zal de erfgenaam meer ontvangen dan wanneer hij direct van jou
zou hebben geërfd
Concreet
Denk je er aan een duolegaat op te stellen, moeten er drie voorwaarden vervuld
zijn:
•
•
•
Je moet een testament opstellen, het liefst bij de notaris.
In het testament vermeld je een legaat voor één of meerdere personen.
Je koppelt hieraan een tweede legaat voor OKRA of een andere erkende
vzw die verplicht wordt alle successierechten te betalen.
Voorbeelden
1. Madelijne is weduwe en heeft geen kinderen. Zij laat een geldsom na van
50 000 euro voor haar nichtje Hilde.
Bij een gewone erfenis krijgt Hilde de volledige soms waarop ze 22 500
euro aan successierechten betaalt. Zij houdt 27 500 euro over.
Bij een duolegaat zal Madelijne 30 000 euro aan Hulde schenken en 20
000 euro aan OKRAA.
OKRA zal dan de successierechten moeten betalen op het deel van Hilde
en op het deel dat ze zelf krijgt. De successierechten hierop bedragen:
Voor Hilde 45 procent van 30 000 euro is 13 500 euro.
Voor OKRA: 8,8 procent van 20 000 euro is 1 760 euro.
Zo ontvangt:
• De staat: 13 500 euro plus 1 760 euro, samen 15 260 euro.
• Hilde: de volledige 30 000 euro.
• OKRA: 20 000 euro min 15 260 euro is 4 740 euro.
In het eerste geval kreeg Hilde slechts 27 500 euro, met een duolegaat
ontvangt ze 30 000 euro en is ook OKRA geholpen.
2. Madelijne heeft een vermogen van 400 000 euro. Ze heeft een dochter,
Paula.
Bij een gewone erfenis betaalt Paula 60 000 euro successierechten, ze
houdt nog 340 000 euro over.
Stel Madelijne wil een duolegaat opstellen geeft ook 50 000 euro aan
OKRA. Dan betaalt OKRA de successierechten:
Voor OKRA: 8,8 procent van 50 000 is 4 400 euro.
Voor Paula: 33 000 euro (3 procent van de eerste schijf van 50 000 euro,
9 procent op de tweede schijf tot 250 000 euro, 27 procent op de rest).
Zo ontvangt:
• De staat: 4 400 euro plus 33 000 euro is 37 400 euro.
• Paula: de volledige 350 000 euro.
• OKRA: 50 000 euro min 37 400 euro is 12 600 euro.
Bij een duolegaat ontvangt Paula dus 10 000 euro meer, en ook OKRA
houdt er een mooi bedrag aan over.
Meer info?
Op www.giften-legaten.be