œ Masse,
Transcription
œ Masse,
CHAPOÜTAGE œ tion de tremper ou de se tremper dans l'eau, de remuer l'eau, de troubler un liquide ; bruit de l'eau, clapotis, v. cascai. s'èroescantit paucàpauc dins la piano, chapoutadis armounious des riéus. Tout brut Part le p. R. barbe. chapouta. Ëtau de charpentier, établi de menuisier, v. pous, charbilhous banc-fustiè. R. chaputa. Chaqua, y. chacua ; chaque, v. chasque ; char, v. càrri (char) ; char, y. car (chair) ; char, y. car (cher) ; char pour chai, cal (il faut), dans les Alpes, y. calé ; chara pour charra ; chara pour carado ; chara pour escura; cha- Filandreux, cotonneux, euse,v. boutis,courda, estoupous, panouchous, tihous. R. charbe, canebe. Charbuclia, v. carbounela ; charbuclie, v. carbouncle ; cbarca, charcaire, y. chaca, chacaire ; charce, y. carce. charge (la), n. de 1. La Charce, près Remuzat (Drôme). Filis de la Charce, Philis de la Charce, fille du marquis de ce nom, née àNyons (Drô¬ me) en 1645, héroïne qui repoussa l'ennemi lors de l'invasion des Hautes-Alpes par le duc chapoütage, chapoutàgi (m.), s. m. Ac¬ tion de charpenter, de tailler, de morceler, de rabali, tremper dans l'eau, etc. Dins li temple dóu vesinage l'a 'gu di dieu l'esfraious chapoutage. cuou. s. R. y. lambert. (m.), ARELLO, aïris, aïro, s. Celui, celle qui charpente, qui dépèce, qui découpe, qui morcelle, qui se plaît à couper, à taillader, y. capusaire ; médisant, ante, y. chaplaire. ehaputaires. c. brueys. chapouta. CHAPOUTARIÉ, CHAPOUTARIÒ (g.), S. f. Morcellement, fragments, v. brisaais ; gue¬ nilles, bagatelles, v. bachiquello. A cliapoutariè, par parcelles, en détail ; à bâtons rompus. R. chapouta. chapouteja, y. a. et n. Couper en petits morceaux, v. boucineja ; agiter dans l'eau, barboter, parler à tort et à travers, v. gafouia. Se chapouteja, v. r. Se guéer, se baigner. Me cal ana chapouteja Dins las estubos de Bagnèros. sarabia (lyon. charabarat, chevaux, maquignonnage), s. m. Charabia, jargon, v. bargouïn. R. charra ou sarra, barat. Charabol, v. caravèu; charado, v. charrado; charado, charadou, v. carrado, carradoun ; charaio, v. calado ; charaire, v. charraire ; charal, y. carrau ; charalho, v. chalaio, cauliho. charalla quinello. Mai lou marrit coula de S'avisèt de fa charalla. chapouta 1 et 2. CHAPOUTÉS (rom. Chapotes, b. lat. Chapotensis), s. m. Chapotois, ancienne petite monnaie de Bigorre (1290). chapoutié, chapoutè (g.), iero, èro (fr. chipotier), adj. et s. Diseur de riens, ba¬ vard, arde, y. barjaire. R. chapouta. CHAPOUTIHO, CHAPOUTILHO (1.), CHARPILHO (auv.), s. f. Copeaux, débris, morceaux, parcelles, v. capusiho. R. chapouta. CHAPOUTOUX, CHAPOUTOU (1.), n. p. Chapouton, nom de fam. dauph. R. chapot, chaput. Semblablement « on de police con¬ y. ta¬ fait commandement à cabridiers, saucissiers et autres, ne ven¬ dre leurs saucisses, ni membres de chevreaux, à plus grand prix que celui qui est porté par leur chapred. » (Aix, 1569). R. cap, pres? Chaprèi, pras, pra, pour chaparai, ras, ra, en Guienne, v. chapa. chap-SOL, chapsal, s. m. Redevance d'un tous sol par tête; droit de capitation usité autrefois Limousin, v. cap-sôu ; Chapsal, nom de mérid., v. catau. Chapt pour cap (bout, extrémité), en Li¬ mousin; Chaptal, v. catau. CHAP-TRAU, s. m. Poutre maîtresse qui porte d'autres poutres, en bas Limousin, y. en fam. saumiè. R. chap, cap, trau. chapu, udo, adj. Huppé, ée, en Limousin, v. capu, capelu. Poulo chapudo, poule huppée. R. chap, cap. chapouta. (rom. caputs, cap ut, qui a une grosse tète), s. m. Tronchet, billot sur lequel on dégrossit le bois, en Gascogne et Li¬ mousin, v. capus, cepoun, plot ; Chapus, Chapuis, Chapuy, De Chapuys,Chaput, Chapot, noms de fam. mérid. et surtout dauphinois. Chapuis, en lyonnais, se disait pour « char¬ pentier ». R. chap, cap. Chapusa, v. capusa (charpenter) ; chapusa, v. caupisa (fouler). CHAPUT, s. m. Huppe, en Limousin, v. capelut ; tronchet, billot, y. chapus, capus. R. chap, cap. Chaputa, y. chapouta, capusa ; chaputai, v. cat-pudis ; chaputaire, v. chapoutairs. CHAPUTIÉ, BANC-CHAPUTIÉ, adj. et S. m. Chapuja, v. capusa, chapus, chaput b. Charamaia, calamela y. ; rien de sérieux. Charamela, charamelia, v. La fiho d'un marchand de de v. Charchilha, Charamole, oies, olo, oulan, oulas, olon. char, à, molo. charamoulat, cheromoulat, s. m. Remouleur, dans les Alpes, v. amoulaire, a- R. R. carogno, gampo. Charancho, calanco ; charand, y. chaland. (lat. Carantonus), s. f. La Cha¬ rente, fleuve de France ; département dont le chef-lieu est Angouléme. La Charanto-Inferiouro, la Charente-In¬ v. charanto Acò n'es pas coumo un charantou. charaxtouxa, ado, adj. Charançonné, R. charantoun. ée, v. coussouna. Charas, v. caras ; Charas, Charasse, Charasson, v. Charras ; charasclin, v. chariscle. charat, charot, s. m. Blessure, en Dau¬ phiné, v. cop. R. chariot. Gharau, v. carrau ; charaugna, v. escaragna ; cliaràupio, v. charàmpio ; Charavan, v. Carlavan. charavaxo, s. f. La Charavane, petite ri¬ vière du département de l'Ardèche. R. caraven. Charavàri, charavari, charavarin, cliaraverin, v. calibàri, charivarin ; Charavat, v. escarava ; Charavey, v. caraven ; charavi, y. escaravi ; charavil, v. calibàri ; charavilha, charavilia, v. caraviha ; charavilhon, v. caravihoun ; charavilhous, v. caravihous; Charavin, v. (Isère). R. Gharavira, v. caro-vira ; charbali, v. chari¬ charbe, v. canebe ; charbo, v. carbo ; charbou, v. carboun ; charboulina, v. carbounela ; charboun, charbouna, charbounado, v. carboun, carbouna, carbounado ; charbounié, v. carbounié ; charbounièiro, charbounèiro, v. varin ; carbouniero. chaiibouxiero , n. de 1. ço que mai chirurgien, mauvais opérateur, charcuteja. charcutiè, charcutiè (1.), chercoutiè (Velay), iero, ièiro, s. Charcutier, ière, y. car-saladiè, pourquetiê, saussissié. estrassaire. R. y. Rasclo-Porc es plus charcutiè, Estent que se ié gagno gaire ; Vèn de se faire barbejaire : Es toujour lou meme mestié. dominique. R. char, car, cueito. charda, v. a. et n. Carder, dans et le Limousin, y. carda; croquer, en Languedoc, v. Faire charda les Alpes manger, brifa, cliica. li chin, haler les chiens, en Forez. Chardèn après dindasso. uno grosso l. dévorâmes après roumieux. poule d'Inde. Chardado, chardagno, v. cardado ; chardage, chardaire, v. cardage, cardaire. chardavoux (lat. Cardao, onis), n. de 1. Chardavon, près Sisteron (Basses-Alpes), an¬ cien monastère, patrie du jurisconsulte Masse, nous une grosse commentateur des Statuts de Provence. La peiro escricho de Chardavoun, célè¬ bre inscription lapidaire qu'on voit à Charda¬ von. R. caraven? Chardello, v. cardello. ChardeChardenon, noms de fam. du Gévaudan. Ghardet, v. chafaret ; chardi, chardiniè, v. chardexas, chardexoun, n. p. nas, jardin, jardinié dinié, sardino. ; chardinèi, chardino, v. sar- chardit, chaardit, s'ardit, loc. adv. Il gardera bien, il n'y a pas danger, on n'au¬ rait garde, en Gascogne. Cliardit d'hou gausa fa, il n'aura pas l'au¬ dace de le faire. se Mes chardit de vous escarni. p. E s'aquel es goudelin. pèr nous, chardit s'aquelo gauso, et si celui-ci est pour nous, charbous, bien d'oser, R. charbu, charpous, chas- charcuto. cute, mauvais Gharbounilho, charbounous, v. carbouniho, charbour, v. canebe. carbounous ; me charcutejaire, charcutia1re (m.), arello, aïris, aïro, s. Celui, celle qui char¬ Charbonnières (Puy-de-Dôme). R. carbouniero. aqui brugié. caraven. charavino, n. de 1. Charavines Caraven. gaut. R. charcutiè. charantoun, charaxtou Negre v. cau- y. cerco. j.-b. trou prov. cerqueja; charchiri, R. charcutiè. charcuteja, charcutia (m.), charcuta (lim.), v. n. et a. Charcuter, y. chapouta, escarpilia, estrassa; inquiéter, y. carcaçjna. férieure. (lim.), chava(for.), (rom. carence), s. m. Charançon, insecte, en Limousin, v. cavaroun. besoun de Vous dediqui ma pouësio, Vénus de la charcutarié. moulèt. R. charamoula. charàmpio, charàupio, charòupio, s. f. Mauvaise viande, en Dauphiné, v. carnasso ; femme de mauvaise vie, v. clibipo, chouspo. a pas charcox, s. m. Chouette, en Dauphiné (G. Azaïs), v. machoto. R. civèco. charcutarié, charcutariè (1.), charcutariò (lim.), s. f. Charcuterie, y. car-salado, pourquet. remouleur, dans les Alpes, amoula. v. quiero ; charcho, cheramoula, y. n. et a. , gelu. g'abi granon. v. ca- calamela ; charamelaire, v. calamelaire ; charamelec, v. salamalè ; charamello, v. calamello ; charamen, v. caramen ; charamino, v. calamino. v. Sènti bout lei vermichèli, Rèn que de frusta sei charchèli. charchèli. ploret. charaman, carce. charchèli, charchèri (m.), (esp. sar¬ suela, comédie), s. m. Colifichet, babiole, affiquets de femme, v. casc aveu, fanfarlucho. S'amuso qu'en charchèli, il ne pense à Grègo laman ; charamante, v. ferramento. charamaulo, n. p. Charamaule, nom fam. mérid. R. charamoula. charamoula R. rifo. (faire), loc. adv. S'insurger, se v. quin- (a.), ouso, udo, adj. Victor-Amédée de Savoie. R. soulever, faire banqueroute, à Agde, Faire le métier de goudelin. (Honnorat), Char-à-banc, y. tapo- aux R. CHAPRED, s. m. Règlement cernant la taxe des viandes m. charabiat, CHAPOUTAIRE, CHAPUTAIRE p. charivarin. cuar-à-bavc, s. marché cha-pouta. De menusiés, de CHARDIT — chaubart. noun celle-là si ardit. se garde