œ Masse,

Transcription

œ Masse,
CHAPOÜTAGE
œ
tion de tremper ou de se tremper dans l'eau,
de remuer l'eau, de troubler un liquide ; bruit
de l'eau, clapotis, v. cascai.
s'èroescantit paucàpauc dins la piano,
chapoutadis armounious des riéus.
Tout brut
Part le
p.
R.
barbe.
chapouta.
Ëtau de charpentier, établi de menuisier, v.
pous, charbilhous
banc-fustiè. R. chaputa.
Chaqua, y. chacua ; chaque, v. chasque ;
char, v. càrri (char) ; char, y. car (chair) ; char,
y. car
(cher) ; char pour chai, cal (il faut),
dans les Alpes, y. calé ; chara pour charra ;
chara pour carado ; chara pour escura; cha-
Filandreux, cotonneux, euse,v. boutis,courda, estoupous, panouchous, tihous. R.
charbe, canebe.
Charbuclia, v. carbounela ; charbuclie, v.
carbouncle ; cbarca, charcaire, y. chaca, chacaire ; charce, y. carce.
charge (la), n. de 1. La Charce, près Remuzat (Drôme).
Filis de la Charce, Philis de la Charce,
fille du marquis de ce nom, née àNyons (Drô¬
me) en 1645, héroïne qui repoussa l'ennemi
lors de l'invasion des Hautes-Alpes par le duc
chapoütage, chapoutàgi (m.), s. m. Ac¬
tion de charpenter, de tailler, de morceler, de
rabali,
tremper dans l'eau, etc.
Dins li temple dóu vesinage
l'a 'gu di dieu l'esfraious chapoutage.
cuou.
s.
R.
y.
lambert.
(m.), ARELLO,
aïris, aïro, s. Celui, celle qui charpente, qui
dépèce, qui découpe, qui morcelle, qui se plaît
à couper, à taillader, y. capusaire ; médisant,
ante, y. chaplaire.
ehaputaires.
c. brueys.
chapouta.
CHAPOUTARIÉ, CHAPOUTARIÒ (g.), S. f.
Morcellement, fragments, v. brisaais ; gue¬
nilles, bagatelles, v. bachiquello.
A cliapoutariè, par parcelles, en détail ; à
bâtons rompus. R. chapouta.
chapouteja, y. a. et n. Couper en petits
morceaux, v. boucineja ; agiter dans l'eau,
barboter, parler à tort et à travers, v. gafouia.
Se chapouteja, v. r. Se guéer, se baigner.
Me cal ana chapouteja
Dins las estubos de Bagnèros.
sarabia (lyon. charabarat,
chevaux, maquignonnage), s. m.
Charabia, jargon, v. bargouïn. R. charra ou
sarra, barat.
Charabol, v. caravèu; charado, v. charrado;
charado, charadou, v. carrado, carradoun ;
charaio, v. calado ; charaire, v. charraire ;
charal, y. carrau ; charalho, v. chalaio, cauliho.
charalla
quinello.
Mai lou marrit coula de
S'avisèt de fa charalla.
chapouta 1 et 2.
CHAPOUTÉS (rom. Chapotes, b. lat. Chapotensis), s. m. Chapotois, ancienne petite
monnaie de
Bigorre (1290).
chapoutié, chapoutè (g.), iero, èro
(fr. chipotier), adj. et s. Diseur de riens, ba¬
vard, arde, y. barjaire. R. chapouta.
CHAPOUTIHO, CHAPOUTILHO (1.), CHARPILHO (auv.), s. f. Copeaux, débris, morceaux,
parcelles, v. capusiho. R. chapouta.
CHAPOUTOUX, CHAPOUTOU (1.), n. p. Chapouton, nom de fam. dauph. R. chapot, chaput.
Semblablement
«
on
de police
con¬
y. ta¬
fait commandement à
cabridiers, saucissiers et autres, ne ven¬
dre leurs saucisses, ni membres de chevreaux,
à plus grand prix que celui qui est porté par
leur chapred. » (Aix, 1569). R. cap, pres?
Chaprèi, pras, pra, pour chaparai, ras, ra,
en Guienne, v. chapa.
chap-SOL, chapsal, s. m. Redevance d'un
tous
sol par
tête; droit de capitation usité autrefois
Limousin,
v. cap-sôu ; Chapsal, nom de
mérid., v. catau.
Chapt pour cap (bout, extrémité), en Li¬
mousin; Chaptal, v. catau.
CHAP-TRAU, s. m. Poutre maîtresse qui
porte d'autres poutres, en bas Limousin, y.
en
fam.
saumiè. R. chap, cap, trau.
chapu, udo, adj. Huppé, ée, en Limousin,
v. capu, capelu.
Poulo chapudo, poule huppée. R. chap,
cap.
chapouta.
(rom. caputs, cap ut, qui
a une grosse tète), s. m. Tronchet, billot sur
lequel on dégrossit le bois, en Gascogne et Li¬
mousin, v. capus, cepoun, plot ; Chapus,
Chapuis, Chapuy, De Chapuys,Chaput, Chapot,
noms de fam. mérid. et surtout dauphinois.
Chapuis, en lyonnais, se disait pour « char¬
pentier ». R. chap, cap.
Chapusa, v. capusa (charpenter) ; chapusa,
v. caupisa (fouler).
CHAPUT, s. m. Huppe, en Limousin, v. capelut ; tronchet, billot, y. chapus, capus. R.
chap, cap.
Chaputa, y. chapouta, capusa ; chaputai, v.
cat-pudis ; chaputaire, v. chapoutairs.
CHAPUTIÉ, BANC-CHAPUTIÉ, adj. et S. m.
Chapuja,
v. capusa,
chapus, chaput
b.
Charamaia,
calamela
y.
;
rien de sérieux.
Charamela, charamelia,
v.
La fiho d'un marchand de
de
v.
Charchilha,
Charamole, oies, olo, oulan, oulas, olon.
char, à, molo.
charamoulat, cheromoulat, s. m. Remouleur, dans les Alpes, v. amoulaire, a-
R.
R. carogno, gampo.
Charancho,
calanco ; charand, y. chaland.
(lat. Carantonus), s. f. La Cha¬
rente, fleuve de France ; département dont le
chef-lieu est Angouléme.
La Charanto-Inferiouro, la Charente-In¬
v.
charanto
Acò n'es pas
coumo un
charantou.
charaxtouxa, ado, adj. Charançonné,
R. charantoun.
ée,
v. coussouna.
Charas, v. caras ; Charas, Charasse, Charasson, v. Charras ; charasclin, v. chariscle.
charat, charot, s. m. Blessure, en Dau¬
phiné, v. cop. R. chariot.
Gharau, v. carrau ; charaugna, v. escaragna ; cliaràupio, v. charàmpio ; Charavan, v.
Carlavan.
charavaxo, s. f. La Charavane, petite ri¬
vière du département de l'Ardèche. R. caraven.
Charavàri, charavari, charavarin, cliaraverin, v. calibàri, charivarin ; Charavat, v. escarava ;
Charavey, v. caraven ; charavi, y. escaravi ; charavil, v. calibàri ; charavilha, charavilia, v. caraviha ; charavilhon, v. caravihoun ; charavilhous, v. caravihous; Charavin,
v.
(Isère). R.
Gharavira, v. caro-vira ; charbali, v. chari¬
charbe, v. canebe ; charbo, v. carbo ;
charbou, v. carboun ; charboulina, v. carbounela ; charboun, charbouna, charbounado, v.
carboun, carbouna, carbounado ; charbounié,
v. carbounié ; charbounièiro, charbounèiro, v.
varin ;
carbouniero.
chaiibouxiero
,
n.
de 1.
ço que
mai
chirurgien, mauvais opérateur,
charcuteja.
charcutiè, charcutiè (1.), chercoutiè
(Velay), iero, ièiro, s. Charcutier, ière, y.
car-saladiè, pourquetiê, saussissié.
estrassaire. R.
y.
Rasclo-Porc es plus charcutiè,
Estent que se ié gagno gaire ;
Vèn de se faire barbejaire :
Es toujour lou meme mestié.
dominique.
R. char, car, cueito.
charda, v. a. et n. Carder, dans
et le Limousin, y. carda; croquer,
en
Languedoc,
v.
Faire charda
les Alpes
manger,
brifa, cliica.
li chin, haler les chiens,
en
Forez.
Chardèn
après
dindasso.
uno grosso
l.
dévorâmes
après
roumieux.
poule d'Inde.
Chardado, chardagno, v. cardado ; chardage,
chardaire, v. cardage, cardaire.
chardavoux (lat. Cardao, onis), n. de 1.
Chardavon, près Sisteron (Basses-Alpes), an¬
cien monastère, patrie du jurisconsulte Masse,
nous
une grosse
commentateur des Statuts de Provence.
La peiro escricho de Chardavoun, célè¬
bre inscription lapidaire qu'on voit à Charda¬
von. R. caraven?
Chardello,
v.
cardello.
ChardeChardenon, noms de fam. du Gévaudan.
Ghardet, v. chafaret ; chardi, chardiniè, v.
chardexas, chardexoun, n. p.
nas,
jardin, jardinié
dinié, sardino.
;
chardinèi, chardino,
v. sar-
chardit, chaardit, s'ardit, loc. adv. Il
gardera bien, il n'y a pas danger, on n'au¬
rait garde, en Gascogne.
Cliardit d'hou gausa fa, il n'aura pas l'au¬
dace de le faire.
se
Mes chardit de vous escarni.
p.
E
s'aquel
es
goudelin.
pèr nous, chardit s'aquelo gauso,
et si celui-ci est pour nous,
charbous,
bien d'oser, R.
charbu, charpous, chas-
charcuto.
cute, mauvais
Gharbounilho, charbounous, v. carbouniho,
charbour, v. canebe.
carbounous ;
me
charcutejaire, charcutia1re (m.), arello, aïris, aïro, s. Celui, celle qui char¬
Charbonnières
(Puy-de-Dôme). R. carbouniero.
aqui
brugié.
caraven.
charavino, n. de 1. Charavines
Caraven.
gaut.
R. charcutiè.
charantoun, charaxtou
Negre
v. cau-
y. cerco.
j.-b.
trou
prov.
cerqueja; charchiri,
R. charcutiè.
charcuteja, charcutia (m.), charcuta
(lim.), v. n. et a. Charcuter, y. chapouta,
escarpilia, estrassa; inquiéter, y. carcaçjna.
férieure.
(lim.), chava(for.), (rom. carence), s. m. Charançon,
insecte, en Limousin, v. cavaroun.
besoun de
Vous dediqui ma pouësio,
Vénus de la charcutarié.
moulèt. R. charamoula.
charàmpio, charàupio, charòupio, s.
f. Mauvaise viande, en Dauphiné, v. carnasso ;
femme de mauvaise vie, v. clibipo, chouspo.
a pas
charcox, s. m. Chouette, en Dauphiné (G.
Azaïs), v. machoto. R. civèco.
charcutarié, charcutariè (1.), charcutariò (lim.), s. f. Charcuterie, y. car-salado, pourquet.
remouleur, dans les Alpes,
amoula.
v.
quiero ; charcho,
cheramoula, y. n. et a.
,
gelu.
g'abi
granon.
v. ca-
calamela ; charamelaire, v. calamelaire ; charamelec, v. salamalè ; charamello, v. calamello ; charamen,
v. caramen ; charamino, v. calamino.
v.
Sènti bout lei vermichèli,
Rèn que de frusta sei charchèli.
charchèli.
ploret.
charaman,
carce.
charchèli, charchèri (m.), (esp. sar¬
suela, comédie), s. m. Colifichet, babiole, affiquets de femme, v. casc aveu, fanfarlucho.
S'amuso qu'en charchèli, il ne pense à
Grègo
laman ; charamante, v. ferramento.
charamaulo, n. p. Charamaule, nom
fam. mérid. R. charamoula.
charamoula
R.
rifo.
(faire), loc. adv. S'insurger, se
v. quin-
(a.), ouso, udo, adj.
Victor-Amédée de Savoie. R.
soulever, faire banqueroute, à Agde,
Faire le métier de
goudelin.
(Honnorat),
Char-à-banc, y. tapo-
aux
R.
CHAPRED, s. m. Règlement
cernant la taxe des viandes
m.
charabiat,
CHAPOUTAIRE, CHAPUTAIRE
p.
charivarin.
cuar-à-bavc, s.
marché
cha-pouta.
De menusiés, de
CHARDIT
—
chaubart.
noun
celle-là
si ardit.
se
garde