Philippe Lejeune (ur. 1938) jest jednym z najwybitniejszych na

Philippe Lejeune (ur. 1938) jest jednym z najwybitniejszych na świecie
znawców pisarstwa autobiograficznego i dzienników osobistych, wieloletnim
wykładowcą literatury francuskiej na Uniwersytecie Paris-Nord (Villetaneuse),
współzałożycielem i działaczem Stowarzyszenia na rzecz Autobiografii i
Dziedzictwa Autobiograficznego (l’Association pour l’autobiographie et le
patrimoine
autobiographique).
Jest
między
innymi
autorem
książek:
L’Autobiographie en France (1971), Le Pacte autobiographique (1975), Lire
Leiris. Autobiographie et langage (1975), Je est un autre. L’autobiographie de
la littérature aux médias (1980), Moi aussi (1986), „Cher cahier...”
Témoignages sur le journal personnel (1989), La Pratique du journal personnel
(1990), Le Moi des demoiselles. Enquête sur le journal de jeune fille (1993),
Pour l’autobiographie. Chroniques (1998), Les Brouillons de soi (1998), „Cher
écran...” Journal personnel, ordinateur, Internet (2000), Un Journal à soi.
Histoire d’une pratique (wspólnie z Catherine Bogaert, 2003), Signes de vie. Le
pacte autobiographique 2 (2005), Le Journal intime. Histoire et anthologie
(wspólnie z Catherine Bogaert, 2006). Philippe Lejeune od wielu lat prowadzi
bardzo bogatą w informacje stronę internetową poświęconą autobiografizmowi i
dziennikom osobistym: www.autopacte.org Po polsku ukazały się dwa wybory
jego tekstów poświęconych autobiografii i dziennikom: Wariacje na temat
pewnego paktu. O autobiografii (red. Regina Lubas-Bartoszyńska, 2001, wyd. 2:
2007); „Drogi zeszycie…”, „drogi ekranie…”. O dziennikach osobistych, (red.
Paweł Rodak, 2010, faktycznie 2011).