Luifel Hotel Atlanta Brussel Auvent Hôtel Atlanta Bruxelles

©
Adolf Maxlaan 5-7-9, 1000 Brussel
Plaats_Localisation
Exploitatiemaatschappij Max, Brussel
Bouwheer_Maître d’Ouvrage
DAE, Mechelen
Architect_Architecte
Setesco, Elsene
Studiebureau_Bureau d’études
FMP, Duffel
Staalbouwer_Constructeur métallique
Pieter De Smedt-Jans
Fotograaf_Photographe
C
CATEGORIE
162
Luifel Hotel Atlanta
Brussel
Auvent Hôtel Atlanta
Bruxelles
Het hotel Atlanta dateert van 1926 en heeft een imposante neoclassicistische gevel waaraan in de loop der
jaren veelvuldig werd verbouwd. De opdracht bestond
erin een luifel aan te brengen die enerzijds voldeed
aan de behoefte van de opdrachtgever om de inkomdeuren te beschermen tegen invallende regen en
anderzijds aan de vraag van de diensten Monumentenzorg om een optimale zichtbaarheid van de gevel
te verzekeren. Er werd geopteerd om een bescheiden
en transparante luifel te ontwerpen bestaande uit
een hoofdluifel en twee kleinere zijluifels. Deze luifels
worden afgesteund tegen de verticale stijlen van de
ramen en hangen in uitkraging over een maximale
diepte van 1,2 m. De luifelconstructie uit stalen
kokers draagt het glas, herbergt de verlichtingsarmaturen en incorporeert de regenwaterafvoeren. De
aanwending van staal was een vanzelfsprekende
keuze: alleen met staal kan men zowel de draagstijlen, de kokers, de spanstaven, de randlatten als de
verbindingen of bouten realiseren binnen de normale
materiaalkwaliteiten en met aanvaardbare afmetingen. Staal heeft het mogelijk gemaakt een sobere,
rustige, onopvallende luifel te realiseren, die de gevel
tot zijn recht laat komen.
Construit en 1926, l’hôtel Atlanta se distingue par son
imposante façade néoclassique, remaniée à de multiples reprises au fil des ans. La mission de l’architecte
consistait à aménager un auvent qui satisfasse la volonté du maître d’ouvrage de protéger l’entrée du
bâtiment contre la pluie, tout en répondant à la demande du service de la protection des bâtiments, qui
voulait maintenir une visibilité maximale de la façade.
L’architecte a opté pour un concept de trois auvents
transparents, aux dimensions modestes, composé
d’une partie centrale et de deux parties latérales, plus
petites. Elles prennent appui sur les montants verticaux des fenêtres et sont suspendues en saillie sur une
profondeur maximale de 1,2 m. Les gaines métalliques
qui en forment la structure enserrent les panneaux vitrés et intègrent l’éclairage et les gouttières.
L’utilisation de l’acier allait de soi, car c’est le seul matériau qui permet de réaliser les montants porteurs, les
gaines, les barres de précontrainte, les lattes périphériques et les assemblages ou boulons aux dimensions
acceptables et suivant les normes de qualité habituelles. L’acier a permis de réaliser un auvent tout en
sobriété qui se fond dans la façade en lui préservant
toute sa visibilité.