rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬
Transcription
rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬
284 BIBIAN Couifo à la bibi, petit bonnet de grisette marseillaise. Que dies, nous que, balouard, figuro à la bibi? p. bellot. R. cabrit. Bibian, Vivian. (b. lat. Vibianum), n. de 1. Saint- v. bibiax Bibouso, v. boubouso ; bibôussi pour visquèsse (que je vécusse, qu'il vécut), en Bcarn; bibouteja, v. vivouteja ; bibra, v. vibra; bibrèi pour viéurai (je vivrai) en Gascogne. bibus, s. m. Bibus, chose do rien, v. bachiquello. Te demande s'es b?n Jean de Bibian (Hérault). (it. lat. Bibiana), n. def. Bibiane. vivié ; bibiè, v. bèbèi ; bibignèiro, bibiano Bibiè, v. v. D'escala Emé de (faire), loc. adv. Éblouir, à Béziers, esblèugi. Lou cèl amb S'oubris. esclat que un lous fa bibili j. azaïs. R. bavariho. Bibio pour begue (qu'il boive), en Rouer¬ gue; bibioi, iùs, iò, pour viviéu, iés, ié, en Languedoc et Gascogne, v. viéure. BiBiouN(rom. BibionJ, n. p. Bibion, n. de fam. ancien à Arles. biblariÉ (rom. biblaria), s. f. Bibliothè¬ que (vieux), v. bibliouteco. R. biblo. bibli, bíblic (1. g.), ico (cat. biblich, esp. it. biblico,b. lat. biblicus), adi. Biblique, de la bible. R. biblo. biblioufile Bibliophile, v. (esp. it. biblioûlo), bouquinaire. s. m. t. se. La Soucieta cli Biblioufile de Lcngadò, la Société des Bibliophiles languedociens, dont le siège est à Montpellier. (esp. it. bibliografo, port. p&Xioyp&foì), s. m. t. se. Bi¬ bibliougrafe bibliographo, bliographe. Nous rèsto a gr. dire un mot dóu bibliougrafe. a. michel. B1BLIOUGRAFI, BIBLIOUGRAFIC (cat. bibiiografich, ica), adj.t. phique. Grando nouvello (1. g.), ICO se. Bibliogra¬ bibliougrafico. f. vidal. vers lou cansoun un pichoun sujèt, bibàtis. Bibut pour un bibus. un viseu (vécu), en Counsacrè si lesi à l'estùdi de la a. BIBlioumane Bibliomane. biblioumanio mania), s. f. t. bibliougrafio. michel. (it. bibliomane), s. m. t. se. (cat. port. se. esp. it. biblioBibliomanie. R. bibliou- mane. biblioutecXri, biploutecàri (1.), (cat. bibliotecari, it. bibliotecario, esp. port, bibliothecario, lat. bibliothecarius),s. m. Bi¬ bliothécaire, v. armariê. Bèarn. veguè (il vit), j. roux. R. bico 3. bica v. a. Serfouir, biner, sarcler, en Rouergue, v. entre-fouire, reclaure. R. , bico 4. bicadèl, s. m. Crochet pour tirer du foin, Rouergue. R. bicat. bicadis, s. m. Baisement, baisers répétés, beisamen. R. bica. v. bicado, s. f. Baiser, en Limousin, v. beisado, bicoun, poutoun. R. bica. Bicaioulié, bicaioulo, v. bericouquié, beribicaibe, aïro (rom. bicayre), s. euse, v. beisaire. R. bica 1. v. chut. Mutus e bibòlis ! p. R. bibut. goudelin. Baiseur, s. m. Piocheur, sarcleur, Rouergue, v. fousèire. R. bica 2. bicaiS, n. p. Bicaïs, nom de fam. alp. R- bicairE, airo, euse, en La Colporteur, petit bic, bricoulin, paquetoun ; cogne-fétu, v. fatigoun, paudestren; vert galant, v. pistacliié ; petite anguille frite sur le gril, dans l'Hérault, v. bautuga ? — Emai à vous, — bèu bicarèu. dicton pop. n. bicheiroun, becheiroitn (b. lat. bocario, cruche), n. p. Bicheron, nom de fam. mérid. R. bichiero. Bicherino, v. vacarino. bichet (bourg, bichet, b. lat. bichetus), s. m. Boisseau, ancienne mesure pour les grains, équivalant approximativement au double décalitre, en Forez et Languedoc, v. bouissbu; petit broc, cruche à vin, v. bichiè, pechié ; pour aocidie, mollusque, v. vichet ; Bichet, nom de fam. prov. R. biJio 2. bicheto, s. f. Petite biche. R. bicho 1. b1chié, bichier (d.), biche (1), bichi (for.), (it. bicchiere, b. lat. biccirium), s. m. Cruche à vin, pot en grès ou en étain, mesure pour les liquides, en Velay et Forez, v. pechié plus usité. bichiero, bichièibo (1.), bichèiro (d.), s. f. Grande cruche, grand vase pour les pro¬ visions de cuisine, en Dauphiné, v. oulo, pechiero ; Bicheyre, nom de fam. méridional. Acourrès loulos, bergèiros, Ramplissès voslrosooucaus, R. bichiè. Bichigous, v. bôchigous. (rom. béarn. biche, b. lat. bischa, bissa), s. f. Biche, femelle du cerf, v. c'ervio ; pour orvet, couleuvre, v. bisso. La bicho de sant Gile, la biche qui nour¬ rissait saint Gilles de son lait, selon la légende bicho p. Que saulo sui serrat, léu me farai cassaire, Rouergue, v. aubo-vit ; scion d'osier, v. bedisso, redorto, vime. en Querci, uno bicasso. peyrot. c. Uno feblo bicasso. baldous. R. bissano? serfouette, binette, houe, en cat, saucladou. R. bico 4. Bicatié, v. bigatié ; bice, BicHA, BITSA, v. n. Sarcloir, Rouergue, v. be¬ v. Ruer, en bieh, v. Guienne, v. ; reguigna. Biehaco, v. ch. pop. blu, damo-derbio. Guignette, tringa hypoleufauvette grise, v. couloumbalo, de mer, v. bichot, s. m. cos, oiseau ; pichou. R. pichot? bichot, bichoun", biciiou (1.), (bourg, bi- cliot, mesure de capacité pour les grains, b. lat. bicliotus), s. Panier à anse, cueilioir, v. vertoul ; nasse pour les anguilles, en Languedoc, anguiliero, garbello. R. bicho 2. BicHOCN, BicHOU (d.), (for. bichon), s. m. Petit pot de terre, pot à queue et à anse, en Dauphiné, v. toupin; vase de nuit, v. queli. v. biasso. BicHADO, BiTSADO, s. f. fielat. bicho, v. bico ; faire bicho, pour besso, v. b'es, esso. bicho (gr. vase à anses), s. f. Pot de terre à deux anses où l'on conserve du miel, de l'huile, de la graisse, en Velay, Forez et Dauphiné, v. brunido, oulo, toupino. bicho-cabrolo, s. f. Squale glauque, pois¬ s. m. vice un Noun son bicat, BicADou, bicouot, pèl bouscatge. goudelin. Se tu te fas la bicho fizes. T'aurai em' De detras bichèiios. Coumo s'embalausis la bicho bicasso, bligasso, beligasso, berigasso, birgasso, MiRGAsso, s. f. Clématite, vise. e vieux noël viv. bica, bicaire. Bicàri, v. vicàri. en v. de cet anachorète. Pratico en outro es acusat D'avé cent fes favourisat Lous bicarèls pèr sas adressos A li fa trouva de mestressos. R. Petite cruche à vin, m. bicheibet, s. pecheiret. R. bichiè. s. m. bouiroun. Bon-jour, bello cicerouno ! mir. a. R. Las bichos bicarÈU, bicarèl, mercier de la montagne, v. barbe. p. bicaire. bibliouteco, Carpentras, bibliothèque de Carpentras, fondée par l'évêque Malachie d'Inguimbert ; bibliouteco Mejano, nom de la bibliothèque publique de là ville d'Aix, fondée par le marquis de Méjanes. biblo, biplo (1.), (rom. bibla, biblia, it. bibbia, cat. esp. port. lat. biblia), s. f. Bible, v. escrituro, teste. Biblo d'Avignoun, bible imprimée à Avi¬ gnon (1767-1773) par l'abbé de Vence; biblo prouvençalo, biûle provençale, manuscrit de la bibliothèque Sainte-Geneviève qui contient des récits d'histoire sainte en provençal ; biblo vaudeso, bible vaudoise, manuscrit "de la bi¬ bliothèque de Lyon qui contient la traduction provençale des quatre évangiles, les actes des apôtres, l'apocalypse et les épîtres de saint Paul (13° siècle). Bibo, bibomen, v. vivo, vivamen. BIBÒTIS, interj. Chut, motus, à Toulouse, folie-desjardins. glòrio bichegara d'aici-bas. Un empegat se retiravo En bichagant afrousamen. Gascogne, v. en (port. bciocar),v. a. et n. Baiser, en Dauphiné, Limousin et Gascogne, v. beisa, bicouna, poutouna ; se servir du mot bico en guise de juron, comme les montagnards des Alpes, v. bic. Bique, iques, ico, ican, icas, icon. Pèi, l'engabiant, lou bico, l'encourajo. d'Aubaïs. R. bibliouteco. librariè. Bibliouteco de c. E ta bica marqués d'Aubais, l'abbé Favre, bibliothécaire du marquis v. biciieja, bichaga (it. v. a. et n. Biffer, dauphinois. Bichi, illustre évèque de Carpentras (1630), d'origine italienne. R. Auliquc. en d'astros. becqueter), Lou cardinau Bichi, le cardinal Alexan¬ Bic pour Gascogne. v. vege. dre vèire. connu en lou biebaut. bezzieffacer, rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬ guedoc, v. escafa ; chanceler, tituber, dans l'Aude, v. trantaia. Bichegue, gues, go, gan, gas, gon. L'agnèl qu'embé soun sang bichego tout pecat. care, Sobriquet que l'on donne montagnards des Alpes, en Dauphiné, porte-balle, petit mercier, v. 6icareu ; Bic, Lou biblioutecàri dóu babioutèco (rh.), publioutèco, biploutèco(L), (cat. it. biblioteca, esp. port, lat, bibliothecaI, s. f. Bibliothèque, Oiseau La parro-sego, bichega, truchet. de insèite, coco. BIBUOUGRAFIO, BIBLIOUGRA FIE (m.), (cat. esp. it. bibliografia, port, bibliographia, gr. /3iSJuoypctfix), s. f. t. se. Bibliographie. biciiaut, s. m. g. Bic, bit, s. m. de fain. R. bicho. Biche, aux nom Soun lou reirach de tas letinos. p. fesquet. blound Febus de bibus. id. R. Atambé dous lusents bichats, Pasturgant dessus las coulinos, poussible m. Em' vimeniero. bibili v. BICHOUN — Ruade, en Guien¬ reguignado. R. bicha. bichado, bicha (d.), s. f. Potée, v. oulado, toupinado. R. bicho. Bichano, v. bissano ; bichard, biehardiero, v. bechard, bechardiero ; bieharre, v. bijarre. ne, v. BiCHAT, s. m. Faon de biche, v. cervioun. prov. Sourd coumo un bichoun. R. bicho 2. bichoun, bichou (1.), s. m. Faon v. bichat ; bichon, v. de biche, chin de damo.