rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬

Transcription

rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬
284
BIBIAN
Couifo à la bibi, petit bonnet de grisette
marseillaise.
Que
dies,
nous
que,
balouard, figuro à la bibi?
p.
bellot.
R. cabrit.
Bibian,
Vivian.
(b. lat. Vibianum), n. de 1. Saint-
v.
bibiax
Bibouso, v. boubouso ; bibôussi pour visquèsse (que je vécusse, qu'il vécut), en Bcarn;
bibouteja, v. vivouteja ; bibra, v. vibra; bibrèi pour viéurai (je vivrai) en Gascogne.
bibus, s. m. Bibus, chose do rien, v. bachiquello.
Te demande s'es b?n
Jean de Bibian
(Hérault).
(it. lat. Bibiana), n. def. Bibiane.
vivié ; bibiè, v. bèbèi ; bibignèiro,
bibiano
Bibiè,
v.
v.
D'escala
Emé de
(faire), loc. adv. Éblouir, à Béziers,
esblèugi.
Lou cèl amb
S'oubris.
esclat que
un
lous fa bibili
j.
azaïs.
R. bavariho.
Bibio pour
begue (qu'il boive), en Rouer¬
gue; bibioi, iùs, iò, pour viviéu, iés, ié, en
Languedoc et Gascogne, v. viéure.
BiBiouN(rom. BibionJ, n. p. Bibion, n. de
fam. ancien à Arles.
biblariÉ (rom. biblaria), s. f. Bibliothè¬
que (vieux), v. bibliouteco. R. biblo.
bibli, bíblic (1. g.),
ico (cat. biblich, esp.
it. biblico,b. lat. biblicus), adi. Biblique, de
la bible. R. biblo.
biblioufile
Bibliophile,
v.
(esp. it. biblioûlo),
bouquinaire.
s. m. t. se.
La Soucieta cli Biblioufile
de Lcngadò,
la Société des Bibliophiles languedociens, dont
le siège est à Montpellier.
(esp. it. bibliografo, port.
p&Xioyp&foì), s. m. t. se. Bi¬
bibliougrafe
bibliographo,
bliographe.
Nous rèsto
a
gr.
dire
un
mot dóu
bibliougrafe.
a.
michel.
B1BLIOUGRAFI, BIBLIOUGRAFIC
(cat. bibiiografich, ica), adj.t.
phique.
Grando nouvello
(1. g.), ICO
se. Bibliogra¬
bibliougrafico.
f.
vidal.
vers lou
cansoun
un
pichoun sujèt,
bibàtis.
Bibut pour
un
bibus.
un
viseu (vécu),
en
Counsacrè si lesi à l'estùdi de la
a.
BIBlioumane
Bibliomane.
biblioumanio
mania),
s.
f. t.
bibliougrafio.
michel.
(it. bibliomane),
s. m. t. se.
(cat. port.
se.
esp. it. biblioBibliomanie. R. bibliou-
mane.
biblioutecXri, biploutecàri (1.), (cat.
bibliotecari, it. bibliotecario, esp. port, bibliothecario, lat. bibliothecarius),s. m. Bi¬
bliothécaire, v. armariê.
Bèarn.
veguè (il vit),
j.
roux.
R. bico 3.
bica
v. a. Serfouir, biner, sarcler, en
Rouergue, v. entre-fouire, reclaure. R.
,
bico 4.
bicadèl,
s. m.
Crochet pour tirer du foin,
Rouergue. R. bicat.
bicadis, s. m.
Baisement, baisers répétés,
beisamen. R. bica.
v.
bicado, s. f. Baiser, en Limousin, v. beisado, bicoun, poutoun. R. bica.
Bicaioulié, bicaioulo, v. bericouquié, beribicaibe, aïro (rom. bicayre), s.
euse, v. beisaire. R. bica 1.
v.
chut.
Mutus
e
bibòlis !
p.
R. bibut.
goudelin.
Baiseur,
s. m. Piocheur, sarcleur,
Rouergue, v. fousèire. R. bica 2.
bicaiS, n. p. Bicaïs, nom de fam. alp. R-
bicairE, airo,
euse, en
La
Colporteur, petit
bic, bricoulin,
paquetoun ; cogne-fétu, v. fatigoun, paudestren; vert galant, v. pistacliié ; petite
anguille frite sur le gril, dans l'Hérault, v.
bautuga ?
—
Emai à vous,
—
bèu bicarèu.
dicton pop.
n.
bicheiroun, becheiroitn (b. lat. bocario, cruche), n. p. Bicheron, nom de fam.
mérid. R. bichiero.
Bicherino, v. vacarino.
bichet (bourg, bichet, b. lat. bichetus),
s.
m.
Boisseau, ancienne mesure pour les
grains, équivalant approximativement au
double décalitre, en Forez et Languedoc, v.
bouissbu; petit broc, cruche à vin, v. bichiè,
pechié ; pour aocidie, mollusque, v. vichet ;
Bichet, nom de fam. prov. R. biJio 2.
bicheto, s. f. Petite biche. R. bicho 1.
b1chié, bichier (d.), biche (1), bichi
(for.), (it. bicchiere, b. lat. biccirium), s. m.
Cruche à vin, pot en grès ou en étain, mesure
pour les liquides, en Velay et Forez, v. pechié
plus usité.
bichiero, bichièibo (1.), bichèiro (d.),
s. f. Grande cruche, grand vase pour les pro¬
visions de cuisine, en Dauphiné, v. oulo, pechiero ; Bicheyre, nom de fam. méridional.
Acourrès loulos,
bergèiros,
Ramplissès voslrosooucaus,
R. bichiè.
Bichigous, v. bôchigous.
(rom. béarn. biche, b. lat. bischa,
bissa), s. f. Biche, femelle du cerf, v. c'ervio ;
pour orvet, couleuvre, v. bisso.
La bicho de sant Gile, la biche qui nour¬
rissait saint Gilles de son lait, selon la légende
bicho
p.
Que saulo sui serrat,
léu me farai cassaire,
Rouergue, v. aubo-vit ; scion d'osier,
v. bedisso, redorto, vime.
en
Querci,
uno
bicasso.
peyrot.
c.
Uno feblo bicasso.
baldous.
R. bissano?
serfouette, binette, houe,
en
cat, saucladou. R. bico 4.
Bicatié,
v.
bigatié
;
bice,
BicHA, BITSA, v. n.
Sarcloir,
Rouergue, v. be¬
v.
Ruer,
en
bieh,
v.
Guienne,
v.
;
reguigna.
Biehaco,
v.
ch. pop.
blu, damo-derbio.
Guignette, tringa hypoleufauvette grise, v. couloumbalo,
de mer, v.
bichot, s. m.
cos,
oiseau
;
pichou. R. pichot?
bichot, bichoun", biciiou
(1.), (bourg, bi-
cliot, mesure de capacité pour les grains, b. lat.
bicliotus), s. Panier à anse, cueilioir, v. vertoul ; nasse pour
les anguilles, en Languedoc,
anguiliero, garbello. R. bicho 2.
BicHOCN, BicHOU (d.), (for. bichon), s. m.
Petit pot de terre, pot à queue et à anse, en
Dauphiné, v. toupin; vase de nuit, v. queli.
v.
biasso.
BicHADO, BiTSADO, s. f.
fielat.
bicho, v. bico ; faire bicho, pour
besso, v. b'es, esso.
bicho (gr.
vase à anses), s. f. Pot de
terre à deux anses où l'on conserve du miel,
de l'huile, de la graisse, en Velay, Forez et
Dauphiné, v. brunido, oulo, toupino.
bicho-cabrolo, s. f. Squale glauque, pois¬
s. m.
vice
un
Noun
son
bicat, BicADou, bicouot,
pèl bouscatge.
goudelin.
Se tu te fas la bicho
fizes.
T'aurai em'
De detras
bichèiios.
Coumo s'embalausis la bicho
bicasso, bligasso, beligasso, berigasso, birgasso, MiRGAsso, s. f. Clématite,
vise.
e
vieux noël viv.
bica, bicaire.
Bicàri, v. vicàri.
en
v.
de cet anachorète.
Pratico en outro es acusat
D'avé cent fes favourisat
Lous bicarèls pèr sas adressos
A li fa trouva de mestressos.
R.
Petite cruche à vin,
m.
bicheibet, s.
pecheiret. R. bichiè.
s. m.
bouiroun.
Bon-jour, bello cicerouno !
mir.
a.
R.
Las bichos
bicarÈU, bicarèl,
mercier de la montagne, v.
barbe.
p.
bicaire.
bibliouteco,
Carpentras, bibliothèque
de Carpentras, fondée par l'évêque Malachie
d'Inguimbert ; bibliouteco Mejano, nom de
la bibliothèque publique de là ville
d'Aix,
fondée par le marquis de Méjanes.
biblo, biplo (1.), (rom. bibla, biblia, it.
bibbia, cat. esp. port. lat. biblia), s. f. Bible,
v. escrituro, teste.
Biblo d'Avignoun, bible imprimée à Avi¬
gnon (1767-1773) par l'abbé de Vence; biblo
prouvençalo, biûle provençale, manuscrit de
la bibliothèque Sainte-Geneviève qui contient
des récits d'histoire sainte en provençal ; biblo
vaudeso, bible vaudoise, manuscrit "de la bi¬
bliothèque de Lyon qui contient la traduction
provençale des quatre évangiles, les actes des
apôtres, l'apocalypse et les épîtres de saint
Paul (13° siècle).
Bibo, bibomen, v. vivo, vivamen.
BIBÒTIS, interj. Chut, motus, à Toulouse,
folie-desjardins.
glòrio
bichegara d'aici-bas.
Un empegat se retiravo
En bichagant afrousamen.
Gascogne, v.
en
(port. bciocar),v. a. et n. Baiser, en
Dauphiné, Limousin et Gascogne, v. beisa,
bicouna, poutouna ; se servir du mot bico
en
guise de juron, comme les montagnards
des Alpes, v. bic.
Bique, iques, ico, ican, icas, icon.
Pèi, l'engabiant, lou bico, l'encourajo.
d'Aubaïs. R. bibliouteco.
librariè.
Bibliouteco de
c.
E ta
bica
marqués d'Aubais, l'abbé Favre, bibliothécaire du marquis
v.
biciieja, bichaga (it.
v. a. et n. Biffer,
dauphinois.
Bichi, illustre évèque de Carpentras (1630),
d'origine italienne. R. Auliquc.
en
d'astros.
becqueter),
Lou cardinau Bichi, le cardinal Alexan¬
Bic pour
Gascogne.
v. vege.
dre
vèire.
connu en
lou biebaut.
bezzieffacer,
rayer, griffonner, en Gascogne et haut Lan¬
guedoc, v. escafa ; chanceler, tituber, dans
l'Aude, v. trantaia.
Bichegue, gues, go, gan, gas, gon.
L'agnèl qu'embé soun sang bichego tout pecat.
care,
Sobriquet que l'on donne
montagnards des Alpes, en Dauphiné,
porte-balle, petit mercier, v. 6icareu ; Bic,
Lou biblioutecàri dóu
babioutèco (rh.), publioutèco, biploutèco(L), (cat. it. biblioteca,
esp. port, lat, bibliothecaI, s. f. Bibliothèque,
Oiseau
La parro-sego,
bichega,
truchet.
de
insèite,
coco.
BIBUOUGRAFIO, BIBLIOUGRA FIE (m.), (cat.
esp. it. bibliografia, port, bibliographia, gr.
/3iSJuoypctfix), s. f. t. se. Bibliographie.
biciiaut, s. m.
g.
Bic, bit, s. m.
de fain.
R. bicho.
Biche,
aux
nom
Soun lou reirach de tas letinos.
p. fesquet.
blound Febus
de bibus.
id.
R.
Atambé dous lusents bichats,
Pasturgant dessus las coulinos,
poussible
m.
Em'
vimeniero.
bibili
v.
BICHOUN
—
Ruade,
en
Guien¬
reguignado. R. bicha.
bichado, bicha (d.), s. f. Potée, v. oulado,
toupinado. R. bicho.
Bichano, v. bissano ; bichard, biehardiero,
v. bechard, bechardiero
; bieharre, v. bijarre.
ne, v.
BiCHAT, s. m. Faon de biche, v. cervioun.
prov. Sourd coumo un bichoun.
R. bicho 2.
bichoun, bichou (1.), s. m. Faon
v.
bichat
;
bichon,
v.
de biche,
chin de damo.

Documents pareils